ေဂါတမဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားကို ဖြားျမင္ေတာ္မူၿပီးေနာက္၊ ရာမ၊ ဓဇ၊ လကၡဏ၊ ေဇာတိမႏၲ၊ ယည၊ သုေဗာဓ၊ သုယာမ ဟူေသာ ပုဏၰားခုႏွစ္ဦးတို႔က ဤမင္းသား သည္ စၾကဝေတးမင္းေသာ္လည္း ျဖစ္လတၱံ့၊ ဘုရားေသာ္လည္း ျဖစ္လတၱံ့ ဟူ၍ ေလွ်ာက္တင္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ေကာ႑ညအႏြယ္ျဖစ္ေသာ သုဒတၳပုဏၰားငယ္ကမူ ဤ မင္းသားသည္ ဘုရားဧကန္ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု နိမိတ္ဖတ္ေလသည္။
နိမိတ္ဖတ္ၾကားေသာ ပုဏၰားဆရာတို႔ မကြယ္လြန္မီ မိမိတို႔သားမ်ားအား သိဒၶတၳမင္းသား ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေသာ အခါ သူ၏အဆုံးအမကို ခံယူ၍ သူ၏ထံပါး၌ ရဟန္း ျပဳၾကေလာ့ဟု မွာၾကားခဲ့ၾကေလသည္။ သုဒတၱပုဏၰားမွတစ္ပါး က်န္ပုဏၰားအားလုံးတို႔ ကံကုန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ သုဒတၱပုဏၰားႏွင့္ နိမိတ္ဖတ္ပုဏၰား ၇ ဦး အနက္ ၄ ဦး၏ သားေလးေယာက္ တို႔သည္ ရဟန္းျပဳ၍ ေတာထြက္ၾကေလ၏။ သုဒတၱပုဏၰား၏ ရဟန္းအမည္မွာ အႏြယ္ကိုစြဲ၍ ရွင္ေကာ႑ညဟု တြင္သည္။ က်န္ရဟန္းတို႔၏အမည္မွာ ဝပၸ၊ ဘဒၵိယ၊ မဟာနာမ္၊ အႆဇိေထရ္၊ တို႔ ျဖစ္၏။ ရွင္ေကာ႑ည အမႉးရွိေသာ ထိုရဟန္းတို႔သည္ ေဂါမတအား လုပ္ေကြၽးျပဳစုၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ အရွင္ေဂါတမ သည္ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း သစၥာေလးပါးကို မေတြ႕ျမင္မီ ရဟန္း ငါးပါးတို႔ စိတ္ပ်က္ ကာ ေဂါတမအား စြန႔္ခြာ၍ မိဂဒါဝုန္ ေတာသို႔ သြားၾကေလသည္။
ေဂါတမအေလာင္းေတာ္သည္ ေျခာက္ႏွစ္ပတ္လုံး [[ဒုကၠရ စရိယာ]]က်င့္ေတာ္မူ၍ သစၥာေလးပါးကို သိျမင္ကာ သဗၺၫုတ ေ႐ႊဉာဏ္ေတာ္ကို ရရွိေတာ္မူၿပီးေနာက္ မိဂဒါဝုန္ေတာ၌ ေက႑ညအမႉးရွိေသာ ပၪၥဝဂၢီငါးဦးတို႔ႏွင့္ ေတြ႕ရွိျပန္ရာ တရားဦးျဖစ္ေသာ ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္ မူသည္။ ရွင္ေကာ႑ညသည္ တရားေတာ္၏အဆုံး၌ ေရွးဦးစြာ သာတပတၱိဖိုလ္သို႔ေရာက္ေသာပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္သည္။ ေကာ႑ည မေထရ္အား ျမတ္စြာဘုရားခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ အညာသိ ေကာ႑ညဟု တရားဦးရ၍ ရတၱၫုအရာ၌ ဧတဒဂ္ရေသာ ရဟႏၲာ ျဖစ္ေလသည္။
ကိုးကား
ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း၊
No comments:
Post a Comment