ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ေလ်ာ့ခ်ေရး

❀  ျမတ္စြာဘုရားက ေျပာျပတယ္။
အျပစ္ကင္းတဲ႔ တရားေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ႔
ဆင္းရဲမြဲေတရင္ မေကာင္းဘူးတဲ႔။

❀  ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ႐ွိသင့္႐ွိထိုက္တဲ႔
ဓမၼအရည္အခ်င္းေတြ ႐ွိရမယ္။
ကုသိုလ္တရားေတြ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ျဖစ္ရမယ္။
ဘာေတြလဲဆိုလို႔႐ွိရင္....

★ သဒၶါ
ကံ- ကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတဲ႔ သဒၶါ၊
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈအေပၚမွာ စိတ္ဝင္စားျခင္းဆိုတဲ႔ သဒၶါ၊
ဒါ အမွန္တရားပဲလို႔ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ျခင္း႐ွိတဲ႔ သဒၶါ၊
ဒီ သဒၵါဆိုတာ မ႐ွိရင္  ဒါ မြဲတာပဲ။
ဆင္းရဲမြဲေတတာပဲ။
ဘယ္ေလာက္ပစၥည္းေတြခ်မ္းသာခ်မ္းသာ
မီလွ်ံနာ၊ ဘီလွ်ံနာ၊ ထရီလွ်ံနာႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္
ကုသိုလ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ႔ သဒၶါတရားမ႐ွိဘူးဆို
ဒီေကာင္ အမြဲပဲ။
ဒီကေန႔ သူေဌး၊ မနက္ျဖန္ လူမြဲ၊
ေနာက္တစ္ရက္ ငရဲပဲ။
ဒီလိုသြားတာ။

★  ေနာက္တစ္ခုက ဘာတုန္းဆို " ဟီရ္ိနဲ႔ၾသတၱပၸ "
ဟီရိဆိုတာ မရွိရင္ မဟုတ္တာလုပ္ရမွာ မ႐ွက္ဘူး။
မဟုတ္တာကို မရြံဘူး၊
ကာယဒုစ႐ိုက္၊ ဝစီဒုစ႐ိုက္၊ မေနာဒုစ႐ိုက္
အကုသိုလ္အလုပ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အ႐ွက္မဲ႔တာ၊
မရြံမုန္းတာ။
ၾသတၱပၸဆိုတာ မရွိရင္ အကုသိုလ္ေတြကို မေၾကာက္တာ၊
ဒုစရုိက္ေတြကို မေၾကာက္တာ။
အဲဒီေတာ႔ အကုသိုလ္ကို မ႐ွက္ဘူး၊ မေၾကာက္ဘူး၊
မရြံဘူးဆိုတဲ႔ ပုဂိၢဳလ္တစ္ေယာက္ဟာ ...
အကုသိုလ္ကို လုပ္တာေပါ႔။
အဲဒီေတာ႔ ဟီရိၾသတၱပၸဆိုတာ
သူ႔မွာမ႐ွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ဒီလူကလည္းပဲ မြဲေတျခင္းပဲ။

  ေနာက္တစ္ခုက
အကုသိုလ္ေတြ ဖယ္႐ွားၿပီးေတာ႔
ကုသိုလ္ေတြ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ တည္ေဆာက္ႏိုင္တဲ႔
ရေအာင္လုပ္ႏိုင္တဲ႔ " ဝီရိယ "ဆိုတာ ကိုယ့္မွာ မ႐ွိဘူး။
★မ႐ွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ကုသိုလ္မရဘူး။
မရေတာ႔ သူလည္း မြဲတာပဲ။

★  ေနာက္တစ္ခုက " ပညာ "
ပညာဆိုတဲ႔ အသိပညာ မ႐ွိသည့္အတြက္ေၾကာင့္
ကုသိုလ္ရေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ဘူး။
မလုပ္ႏိုင္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ အဲဒီပုဂၢိဳလ္
ကုသိုလ္မရေတာ႔ မြဲျပန္တာပဲ။

❀ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကုသိုလ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔
အေရးႀကီးတဲ႔ " သဒၵါ၊ ဟီရိ၊ ၾသတၱပၸ၊ဝီရိယ၊ပညာ "
ဒီတရားေတြ ႐ွိရမယ္။
ဒီတရားေတြ မ႐ွိလို႔႐ွိရင္ ဒီပုဂၢဳလ္ဟာ ....
ကုသိုလ္ဆိုတဲ႔ ရတနာေတြ မရဘူး။
ဒီတရားေတြ မ႐ွိလို႔႐ွိရင္ ကုသိုလ္ မ႐ွိဘူး။

❀  ျမတ္စြာဘုရားက
ဥစၥာဓနဆင္းရဲမြဲေတမႈဟာ တစ္ဘဝသာ ခံရတယ္။
ကုသိုလ္ေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ ...
" သဒၵါ၊ ဟီရိ၊ ၾသတၱပၸ၊ဝီရိယ၊ပညာ " လို႔ဆိုတဲ႔
ကုသိုလ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လာတဲ႔ ...
ဒီမြဲေတမႈက ပိုၿပီးေတာ႔ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ေျပာတာ။
တကယ့္ကို အေရးပါတဲ႔ အရာတစ္ခုျဖစ္တယ္။

❀  ျမတ္စြာဘုရားက သမာပတၱိသုတ္မွာဆိုရင္
ဘယ္လိုေဟာထားတုန္းဆိုလို႔႐ွိရင္....
★  သဒၶါတရား႐ွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး
အကုသိုလ္ဆိုတာ မျဖစ္ဘူး။
★  ဟီရိဆိုတာ ႐ွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး
★ ၾသတၱပၸဆိုတာ ႐ွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး
★  ဝီရိယဆိုတာ ႐ွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး
★ ပညာဆိုတာ ႐ွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး
အကုသိုလ္ဆိုတာ မျဖစ္ဘူး။

သဒၶါ တရားမ႐ွိရင္ အႆဒၶိယ. မယံုၾကည္မႈဆိုတာ
လႊမ္းမိုးလာတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳက္နက္ အကုသိုလ္ေတြ
ျဖစ္လာၿပီသာ မွတ္ေပေတာ႔။
ဟီရိမ႐ွိရင္ အဟီရိကဆိုတဲ႔ ....
အ႐ွက္မဲ႔မႈအကုသိုလ္ လႊမ္းမိုးလာတယ္။
ၾသတၱပၸမ႐ွိရင္ အေနတၱပၸဆိုတဲ႔ ...
အေၾကာက္အလန္႔မ႐ွိတဲ႔ သဘာဝတရား လႊမ္းမိုးလာတယ္။
ဝီရိယမ႐ွိဘူးဆိုရင္ ပ်င္းရိမႈဆိုတာ လာတယ္။
ပညာမ႐ွိဘူးဆိုရင္ ဒုပၸည ပညာကင္းမဲ႔လာတယ္။
အဲဒါေတြ လာၿပီဆိုလိုက္တာနဲ႔ အကုသိုလ္ေတြ
ျဖစ္ၿပီလို႔သာ မွတ္လိုက္ေပေတာ႔။
အကုသိုလ္ေတြ ျဖစ္ၿပီဆိုကတည္းက
အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီး ဆံုးရွဳံးသြားျပီ။
ျမတ္စြာဘုရားက ဒီလိုေဟာတာ။

ဒါေၾကာင့္မို႔ ဆင္းရဲမြဲေတမႈကို ေလွ်ာ႔ခ်ေလ်ာ့ပါးေအာင္
ေဆာင္ရြက္ရမယ္။
ဘုန္းႀကီးတို႔တစ္ေတြ ....
တစ္ခဏ ပစၥည္းဥစၥာ ဆင္းရဲမြဲေတတာကို
အဓိက မထားေလနဲ႔။
ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ....
အခုေျပာတဲ႔ သဒၶါတို႔၊ ဟီရိတုိ႔၊ ၾသတၱပၸတို႔၊ဝီရိယတို႔၊
ပညာတို႔၊ ဆိုတဲ႔. ကုသိုလ္တရားေတြ ႐ွိရဲ႕လားဆိုတာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဆန္းစစ္ဖို႔ လိုတယ္။
မ႐ွိဘူးဆိုတဲ႔ အေျဖထြက္လာရင္ ႐ွိေအာင္လုပ္ဖို႔ပဲ။
႐ွိတယ္ဆိုတဲ႔ အေျဖထြက္လာရင္ ခိုင္မာေအာင္
ႀကိဳးစားဖို႔ပဲ။
ဒီႏွစ္ခုဟာ လုပ္ကိုလုပ္ရမယ္႔ ကိစၥေတြပဲ။

❀  ေလာကမွာ ....
ပကတိစည္းစိမ္ဥစၥာဓန မ႐ွိရင္
ျပႆနာမ်ိဳးစံုတက္လာရသလိုပဲ..
ကုသိုလ္တရားေတြနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး
" သဒၵါ၊ ဟီရိ၊ ၾသတၱပၸ၊ဝီရိယ၊ပညာ " လို႔ဆိုတဲ႔
ဒီတရားေတြ မ႐ွိလို႔႐ွိရင္လည္း ဆင္းရဲမြဲေတမႈတစ္မ်ိဳးပဲ။
ဒါေၾကာင့္ တို႔သႏၱာန္မွာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ မျဖစ္ေစရေအာင္
ဒီတရားေတြ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ထူေထာင္ေပးၾကရမွာ
ျဖစ္တယ္လို႔ ကိုယ္စီကိုယ္စီ သေဘာက်ၿပီး
ဒီတရားေတြ ခ်မ္းသာႂကြယ္ဝလာေအာင္
ႀကိဳးစားအားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

သာဓု....သာဓု......သာဓု။

- ဆရာေတာ္ေဒါက္တာအ႐ွင္ နႏၵမာလာဘိဝံသ

ထမင္းခ်ိဳးကိုကပ္လွဴသူ

ထမင္းခ်ိဳးကိုကပ္လွဴသူ။ ••••••••••••••••••••••
ေရွးလူျဖစ္စဥ္ ေဆြမ်ိဳးပ်က္စီးအထီးက်န္ေသာ သူဆင္းရဲဲမျဖစ္ကာ သူတပါးအိမ္အဖီကိုအမွီျပဳေနရသူ ျဖစ္ပါလ်က္အသွ်င္မဟာကႆပအားထမင္းခ်ိဳးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္လွဴဒါန္းခဲဲ့ေသာေၾကာင့္ ကြယ္လြန္ေသာအခါနိမၼာနရတိနတ္ျပည္၌ ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျဖစ္ရေသာ နတ္သမီးအေၾကာင္းျဖစ္၏။

(စည္းစိမ္ဥစၥာေဆြမ်ဳိးျပဳန္းတီး၍) အထီးက်န္ေသာ ဆင္းရဲေသာသူတစ္ပါးအိမ္အဖီကို မွီ၍ ေနရေသာ မိန္းမသည္ . . ဆြမ္းအလို႔ငွါလွည့္လည္လ်က္ ဆိတ္ဆိတ္ေနကာ ရပ္တည္ေသာ အရွင္ဘုရားအားၾကည္ညိဳစိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ထမင္းခ်ဳိးကိုကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေပးလွဴဖူးပါၿပီ။ ထုိမိန္းမသည္ လူ႕ကိုယ္ခႏၶာကို စြန္႔၍ အဘယ္ဘဝသို႔ လားေရာက္ရေလသနည္း(ဟု သိၾကားမင္းကေမး၏)။

(စည္းစိမ္ဥစၥာေဆြမ်ဳိးျပဳန္းတီး၍) အထီးက်န္ေသာ ဆင္းရဲေသာသူတစ္ပါးအိမ္အဖီကို မွီ၍ ေနရေသာ မိန္းမသည္ . . ဆြမ္းအလို႔ငွါလွည့္လည္လ်က္ ဆိတ္ဆိတ္ေနကာ ရပ္တည္ေသာ ငါ့အားၾကည္ညိဳစိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ ထမင္းခ်ဳိးကို ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ေပးလွဴခဲ့ဖူး၏။ ထုိမိန္းမသည္လူ႕ကိုယ္ခႏၶာကို စြန္႔၍ ဤလူ႕ဘဝမွ ကင္းလြတ္စုေတ ေသာအခါတန္ခိုးႀကီးေသာနတ္တို႔ရွိရာ နိမၼာနရတိနတ္ျပည္၌ ခ်မ္းသာျခင္းသို႔ ေရာက္၍ ေမြ႕ေလ်ာ္ စံေပ်ာ္ေနရ၏ဟု (အသွ်င္မဟာကႆပမိန္႔ေတာ္မူ၏)။

အသွ်င္မဟာကႆပ၌ေကာင္းစြာ တည္ေစေသာ, အထီးက်န္ေသာ မိန္းမ၏ အလွဴသည္ အံ့ဖြယ္ရွိေပစြ။ သူတစ္ပါးတို႔အိမ္မွေဆာင္လာေသာ ထမင္းခ်ဳိးဟူေသာ လွဴဖြယ္ဝတၳဳျဖင့္ ေပးလွဴအပ္ေသာ အလွဴသည္ ျပည့္စံုေပစြတကား။

အခ်င္းတို႔- အဂၤါႀကီးငယ္အလံုးစံုေကာင္းျခင္းရွိေသာ လင္၏ ႐ႈမၿငီးေသာ မိန္းမ သည္စၾကာမင္း၏ မိဖုရားျဖစ္ေသာ္လည္း ထုိမိဖုရားအျဖစ္သည္ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိးအလွဴ၏ (အက်ဳိးကို) တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုး မရွိေပ။

ေရႊစင္နိကၡတစ္သိန္း,ျမင္းတစ္သိန္း,အႆထုိရ္ျမင္းကေသာ ရထားတစ္သိန္း, ပတၱျမားနားေတာင္း ဝတ္ဆင္ကုန္ေသာ သမီးကညာတစ္သိန္း(ဤအလံုးစံုတို႔သည္ လည္း) ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိးအလွဴ၏ (အက်ဳိးကို) တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိၾကေပကုန္။

ဟိမဝႏၲာေတာင္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ, စဥ္းငယ္ၫြတ္ေသာ အစြယ္ရွိကုန္ေသာ, ႀကီးစြာေသာ စစ္ထုိးျခင္းကို ရြက္ေဆာင္ႏိုင္ကုန္ေသာ,ေရႊကႀကိဳးတပ္အပ္ကုန္ေသာ, ေရႊတန္ဆာတို႔ျဖင့္ ဖြဲ႕အပ္ေသာကိုယ္ရွိကုန္ေသာ,မာတဂၤမ်ဳိး၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဆင္အေကာင္တစ္ရာတို႔သည္ ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိးအလွဴ၏ (အက်ဳိးကို) တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္ စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိၾကေပ။

ဤေလာက၌ အၾကင္သူသည္ကြၽန္းႀကီးေလးကြၽန္းတို႔ကို အစိုးရျခင္းကို ျပဳရာ၏။ ထုိသူ၏ ထုိစၾကာဝေတးမင္း စည္းစိမ္သည္ ဤသူဆင္းရဲမ ေပးလွဴေသာ ထမင္းခ်ဳိးအလွဴ၏ (အက်ဳိးကို) တစ္ဆယ့္ေျခာက္စိတ္စိတ္၍ တစ္စိတ္ေလာက္မွ် တန္ဖိုးမရွိေပ။

(စိတၱလတာဝဂ္။ အာစာမဒါယိကာဝိမာနဝတၳဳ)