မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ေဝဒနာႏုပႆနာ (၂) တဏွာသခၤယသုတ္ တရားေတာ္

ဒကာ ဒကာမတို႔ တရားနာၾကတယ္ဆိုတဲ့ဥစၥာ ဘယ္အက်ိဳးငွာ တရားနာၾကသတုန္းလို႔ ေမးလို႔ရွိရင္ျဖင့္ ဒုကၡ
ခပ္သိမ္းကင္းၿငိမ္းဖုိ႔ တရားနာတယ္လုိ႔ စိတ္ထဲကမွတ္ရမယ္၊ ဒုကၡခပ္သိမ္းကင္းၿငိမ္းဖို႔ နားၾကတယ္ဆိုလို႔ရွိ
ရင္ျဖင့္တဲ့ ဝိဝဋကုသိုလ္ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒုကၡသစၥာ ဘယ္ကလာပါလိမ့္ ဘုံဘဝလုိခ်င္တဲ့ တဏွာကလာတယ္၊
ဒီတဏွာေတြကို သတ္ဖို႔ရာအေရး ဒကာ ဒကာမ နည္းနာယူတာသည္ တရားနာတာ အစစ္လုိ႔မွတ္ပါ၊ တဏွာ
ေလာဘ အျမစ္အရင္းရွာလုိက္တဲ့ အခါက်လုိ႔ရွိရင္ျဖင့္ မိမိခႏၶာမွာေနတယ္လုိ႔မွတ္ပါ၊ ဒုကၡသစၥာ ဘယ္ကလာ
သတုန္း (သမုဒယသစၥာကလာပါတယ္ဘုရား)၊ တဏွာသမုဒယကလာတယ္၊ ဒကာ ဒကာမတုိ႔ တဏွာဟာ
ေဝဒနာသံုးပါးေၾကာင့္ျဖစ္တယ္၊ တဏွာ သမုဒယက ဘယ္ကလာသတံုးေမးရင္း (ေဝဒနာကလာပါတယ္
ဘုရား)၊ ခႏၶာငါးပါးရွိရာတြင္ ဘယ္ခႏၶာကလာသတံုးေမးရင္ေတာ့ (ေဝဒနာကၡႏၶာကလာပါတယ္ဘုရား)၊
တဏွာကိုသတ္ခ်င္ရင္ တဏွာကို မသတ္နဲ႔ ေဝဒနာကိုသတ္ပါ၊ တဏွာေသခ်င္ရင္ ေဝဒနာကို ႐ႈပါ တဏွာ
၏ ေရေသာက္ျမစ္ဟာ ေဝဒနာပါကလားဆုိတာေပၚတယ္။
         ေဝဒနာျဖစ္ ပ်က္ျမင္လုိ႔ရွိရင္ တဏွာျပတ္သြားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ဒကာမေတြ ေဝဒနာကို ျဖစ္ပ်က္
ျမင္မွ (ဝါ) ခယဝယျမင္မွ ကုန္တာ၊ ေပ်ာက္တာျမင္မွ တဏွာေသတယ္လုိ႔ မွတ္လုိက္စမ္းပါ၊ ေဝဒနာနဲ႔ စိတ္
နဲ႔ဟာ တၿပိဳင္နက္ျဖစ္တယ္၊ နည္းမရလဲ မရွိၾကပါေစနဲ႔  စိတ္႐ႈလဲ ေဝဒနာပါတာပဲ၊ ေဝဒနာ႐ႈလည္းစိတ္ပါတာ
ပဲ၊ ကုိယ္၏ခ်မ္းသာျခင္းလဲ (သုခေဝဒနာ)၊ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္းလဲ (သုခေဝဒနာပါဘုရား)၊ ကုိယ္၏ခ်မ္းသာ
ျခင္းက ကိုယ္ေပၚမွာေပၚသေနာ္၊ စိတ္၏ ခ်မ္းသာျခင္းက (စိတ္မွာေပၚပါတယ္)၊ ဘုရားက သိၾကား

တိမ္ဖုံးပါလုိ႕ လမသာ

တိမ္ဖုံးပါလုိ႕ လမသာ
လျပည့္ညေလး ကုိယ့္အေတြး
ညစဥ္ ညတုိင္း အေမွာင္အတိက်ေနတဲ့ ေလာကၾကီးကုိ အလင္းေပးေနတဲ့အထဲမွာ ဟုိး...မုိးေပၚက လမင္းၾကီး ကုိ ေမ့ထားလုိ႕ မျဖစ္နုိင္ပါဘူးေနာ္ ၊ ကမၻာေျမျပင္ရဲ႕ ဟုိ... အေဝးၾကီးကေန ေျမကမၻာမွ သက္ရွိ သက္မဲ့ မ်ားစြာကုိ အလင္းေရာင္းေပးေနတဲ႕ ဒီ လမင္းၾကီးဟာ မ်က္နွာၾကီးငယ္ မေရြးခ်ယ္ပဲ ေအးျမ ျပီး လွပတဲ့ အလင္းေရာင္ေတြ နဲ႕ ေက်းဇူးျပဳ ေပးေနတာေၾကာင့္ ေျမကမၻာၾကီးဟာ ညအခါမွာပင္ လွခ်င္တုိင္း လွေနေလ့ ရွိပါေတာ့တယ္ .
ဒီ လမင္းၾကီးဟာ လတစ္လရဲ႕ လဆန္းပကၡ ေရာက္ခဲ့ေလတုိင္း ထြက္ေပၚလာေလ့ရွိေပမဲ့လဲ သူ႕ထက္ အလင္းအင္အား လြန္စြာ ၾကီးမားတဲ့ ေနမင္းၾကီးထြက္ေပၚလာတဲ့အခါ ဘယ္ဆီမ်ား သြားပုံးကြယ္ေနရတယ္ မသိပါဘူး ။ ဒါေပမဲ့ ည ဘက္ဆီသုိ႕ တစ္ေၾကာ့လည္လာေလတုိင္း ျပန္လည္ထြက္ေပၚလာျပန္ေရာ.. ဒီလုိ ေန႕ညလည္ပတ္ရင္း လမင္းၾကီးဟာ တစ္လမွာ တစ္ခါ ေတာ့ အျပည့္အဝ အလင္းေပးခြင့္ ရေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိ လမင္းၾကီးရဲ႕ အလင္းကို အျပည့္အဝ ခံယူခြင့္ရတဲ့ ညေလးမုိ႕ လျပည့္ညလုိ႕ ဆုိၾကေလသလားလုိ႕ အေပၚယံအေတြးနဲ႕ နားလည္ခဲ့ဖူးေပမဲ့ ေနာက္ဝယ္မွာ ဖုံးကြယ္ေနတဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ားကုိေတာ့ တစ္ခါမွ ေတြးမၾကည့္ခဲ့မိဘူးပါဘူး
တကယ္ေတာ့ လ ဆုိတာ ေသးရာမွေန တစ္ေျဖးေျဖး ၾကီးလာ ျပည့္လာျပီး လျပည့္ရက္/ည ရယ္လုိ႕ ျဖစ္လာခဲ့ေပမဲ့ ျပည့္ျပီးေနာက္ဝယ္ေတာ့ ျပန္လည္ေသးငယ္သြားကာ လကြယ္ရက္/ည ဆုိတာဆီ ဦးတည္ေနျပန္ရတယ္ဆုိတာ ခုေတာ့ ေတြးမိလုိ႕ လာပါျပီ ။ ဒီအေတြးေတြနဲ႕ အတူ မိမိရဲ႕ ဘဝ ျဖစ္တည္မွဳေလးေတြနဲ႕ နွဳိင္းကာ ဆၾကည့္ေတာ့ ၊ ေအာ္ ....ဒါလဲေလ ဒုိ႕တစ္ေတြကုိ သတိသံေဝ ေခြ်ေနတာပါလားလုိ႕ ခုညမွာေတာ့ အေတြးရခဲ့ပါတယ္
လ လ်ွင္ ျပည့္ကြယ္ ၾကီး၍ငယ္ သုိ႕
လလ်ွင္ျပည့္ကြယ္ ၊ ၾကီး၍ ငယ္သုိ႕ ၊ထုိ႕နွယ္မလြဲ ၊လူခပဲ လည္း ၊ အျမဲ ခ်မ္းသာ မရွိရာဘူး...တဲ့ စာသင္သားဘဝက က်က္ခဲ့ဘူးတဲ့ စာပုိဒ္ေလးေပါ့ ..တကယ္ေတာ့ လမင္းၾကီးဟာ ေသးရာ ကေန ၾကီးလာျခင္းပါ ၊ ၾကီးလာ ျပည့္လာျပီးေတာ့လဲ အျမဲ တည္မေနပဲ တစ္ျဖည္းျဖည္း ျပန္လည္ေသးငယ္ရာမွ ေပ်ာက္္ကြယ္သြားရ ျပန္တယ္ေနာ္ ။
ဒီလုိပဲ ထင္ပါရဲ႕ ..လူဆုိတာလဲ ေမြးလာ ျပီး ၾကီးလာရေပမဲ့ ပုခက္နွင့္ ေဝးေလေလ အေခါင္းနဲ႕ နီးေလေလမုိ႕ ၾကီးလာတာနဲ႕အမွ် လူ႕ေလာက ကေန ျပန္လည္ေပ်က္ကြယ္ဖုိ႕ နီးလာရျပန္ပါတယ္ ။ ေအာင္ျမင္မွဳ သရဖူေတြ အလီလီေဆာင္းလုိ႕ ဂုဏ္ေပါင္းစုံနဲ႕ ျပည့္စုံလွပါတယ္ဆုိတဲ့ သူေတြမွာလဲ အသက္အရြယ္ ၾကီးလာတာနဲ႕ အမွ် ဂုဏ္ပကာသနေတြကုိ ခဝါခ်လုိ

* အရွင္နႏၵာဘိ၀ံသ၏ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားျဖင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို လမ္းညႊန္မွဳ။

နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရဖို ့ရာ အက်င့္တရား အမွန္က မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားဘဲ
ျဖစ္တယ္။ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားကို ေျပာရရင္=="သမၼာ၀ါစာ"=စကားအေျပာကို
ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ရမယ္။ စကားေျပာဆိုတဲ့အခါ  အျပစ္ကင္းတဲ့ စကားမ်ိဳးကိုဘဲ
ေျပာရမယ္။ ။"သမၼာကမၼႏၱ"=အျပစ္ရွိတဲ့ အလုပ္ကေန ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး အျပစ္ကင္းတဲ့
အလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ရမယ္။ "သမၼာအာဇီ၀"=အျပစ္ရွိတဲ့ အသက္ေမြးမွဳမ်ိဳးကို မေမြးဘဲ၊
အျပစ္ကင္းတဲ့ အသက္ေမြးမွဳကို ေမြးရမယ္။ ဒါဟာအေျခခံ သီလပိုင္းဆိုျပီး ျမတ္စြာ
ဘုရား ေဟာေတာ္မူတယ္။
      သီလရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္က ငါလုပ္ထားတာေတြ အကုန္ အေကာင္းေတြ
ခ်ည္းပဲ ဆိုျပီး ေတြးလိုက္ရင္ ၀မ္းသာရတယ္။ ၀မ္းသာတယ္ဆိုတာ "ပါေမာဇၹ"ပဲ။
၀မ္းသာေတာ့ ၾကည္ႏူးပီတိ ျဖစ္တယ္။ ၾကည္ႏူးမွဳ ပီတိျဖစ္လာရင္ "ပႆဒၶိ" ၿငိမ္း
ခ်မ္းလာတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းရင္ "သုခ" စိတ္ကေလး ေအးၿပီး ခ်မ္းသာတယ္။ စိတ္ေအး
ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္မွာ "သမာဓိ" ဆိုတာ ျဖစ္လာတာပဲ။ သမာဓိ
ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ "ယထာဘူတဥာ

သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔(တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔)။

  ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားက အဇာတသတ္မင္းအား တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တြင္ သာမည
ဖလသုတၱန္ တရားေတာ္ ေဟာၾကားေတာ္မူသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔
ဟု ေခၚတြင္ၾကပါသည္။
         သာမညဖလ ဆိုသည္မွာ ရဟန္းျပဳျခင္း၏ အက်ိဳးဟု အဓိပၸါယ္ ရပါသည္။ ရဟန္းျပဳျခင္း၏
အက်ိဳးကို ေဟာၾကားေသာေန႔ျဖစ္၍ တန္းေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ကို သံဃာေတာ္ေန႔မ်ားဟု ေခၚဆို
ႏိုင္ပါသည္။ သာမညဖလသုတ္သည္ ဒီဃနိကာယ္ သီလကၡႏၶ၀ဂၢ ပါဠိေတာ္၌ လာရွိပါသည္။ သာမ
ညဖလသုတ္သည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအဖို႔ ေၾကးမံုမွန္ခ်ပ္ႀကီးသဖြယ္ျဖစ္၍ ကိုယ္က်င့္သီလ
ရွိသည္ မရွိသည္ကို ဤသုတ္ျဖင့္ ထင္ဟပ္ေစႏိုင္ပါသည္။
         သာမညဖလသုတ္သည္ လူဒါယကာမ်ားအဖို႔ ျပဒါးခ်ိန္ႀကီးသဖြယ္ျဖစ္၍ မိမိတို႔ ကိုးကြယ္ေန
ေသာ ဆရာသမားမ်ား၏ က်င့္ႀကံေနထိုင္မွဳ ဟုတ္ မဟုတ၊္ မွန္ မမွန္ကို ဤသုတၱန္ျဖင့္ ခ်ိန္ကိုက္
ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ အဇာတသတ္ မင္းသားသည္ ေဒ၀ဒတ္ကို ဆရာတင္မိ၍ အေပါင္းမွားၿပီး ဖခင္
ျဖစ္သူ ဗိမၺိသာရမင္းႀကီးကို သတ္

မုိးကုတ္ဆရားေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ၾသဝါဒအခ်ိဳ

၁။ ျဖစ္ပ်က္သမွ် သခၤါရ ဒုကၡသစၥာ မွတ္။
ျဖစ္ပ်က္မႈတြင္ ဥာဏ္သက္ဝင္ ခင္မင္ သမုဒၵယမွတ္။
ရုပ္နာမ္အားလုံး ျဖစ္ပ်က္သုဥ္း ခ်ဳပ္ဆံုး နိဗၺာန္မွတ္။
ခ်ဳပ္ဆံုးမႈတြင္ ဥာဏ္သက္ဝင္ သိျမင္ မဂ္ ဟုမွတ္။
၂။ ယံုၾကည္ က်န္းမာ စိတ္ေျဖာင့္စြာႏွင့္ လြန္စြာအားထုတ္ နာမ္ႏွင့္ရုပ္ကို ျဖစ္ခ်ဳပ္ ဥာဏ္ ျမင္ ဤငါးအင္ အမွန္ပင္ မဂ္ ရေၾကာင္း။
၃။ မစြန္႔ကာမ ဆရာမရွိ ဝီရိယေလွ်ာ့ အားအင္ေပ်ာ့ကာ လြန္စြာယူမွား ဤငါးပါး တရား မဂ္ဖုိလ္ေဝးေၾကာင္းတည္း။
၄။ သူေတာ္ဆည္းကပ္ ျမတ္တရားနာ ေလွ်ာ္စြာအက်င့္ မဂ္ဖိုလ္ခြင့္ ရလင့္ဧကန္သာ။
၅။ ငါသည္ မုခ် ေသရမည္ အခ်ိန္ပိုင္းသာ လိုေတာ့သည္။
၆။ ရခဲတဲ့ ဘဝ ေလးမွာ အလကားအခ်ိန္ေတြ မျဖဳန္းလုိက္နဲ႔။
၇။နားကတရားကိုနာ ဥာဏ္က ခႏ ၶာလွည့္။
၈။တရားနာျခင္းႏွင့္တရားအားထုတ္ျခင္းသည္ပင္လွ်င္ မိမိအေရး၊နားၾကီးၾကီးနဲ႔တရားကိုနာပါ။
၉။ ဝိပႆနာအားမထု

သီဟဗာဟု

သီဟဗာဟု

ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔သည္ ဘာသာတရားကို လြန္စြာယံုၾကည္ ကိုးစားကာ ရိုေသကိုင္းရႈိင္းၾကေပသည္။ ျမန္မာျပည္တ၀န္း အရပ္ရပ္တြင္ ဘုရားေစတီ ပုထိုးတို႔ကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ ယင္းေစတီပုထိုးတို႔၏ မုခ္ဦးတြင္ ျခေသၤ့ရုပ္တု ႏွစ္ခုကို ေတြ႔ျမင္ရသည္မွာ အထင္အရွားပင္။
ထိုကဲ့သို႔ ေစတီပုထိုးတို႔တြင္ ျခေသၤ့ရုပ္တုကို ေတြ႔ျမင္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမွာ ေအာက္ပါ ပံု၀တၳဳအရတို႔ ျဖစ္ပါသည္။

ေရွးအခါက ၀ဂၤတိုင္းကို အစိုးရေသာ ၀ဂၤရာဇ္မင္းသည္ ကာလိဂၤမင္း၏ သမီးေတာ္ကို မိဖုရားတင္ေျမႇာက္၏။ ထိုမိဖုရားမွ သမီးေတာ္တပါး ဖြားျမင္၏။ သမီးေတာ္ေလး၏ ဇာတာ စန္းလဂ္တို႔ကို နိမိတ္ဖတ္ပညာရွိမ်ားက တြက္ခ်က္ၾကည့္ရာ ဤမင္းသမီးသည္ ေကသရာဇာျခေသၤ့မင္း၏ ေျမာက္သား ျဖစ္လိမ့္မည္-ဟု နိမိတ္ဖတ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မင္းသမီးကို ေကသရီ-ဟု အမည္မွည့္ၾက၏။ ေကသရီသည္ လြန္စြာလွပ ေခ်ာေမာလွေသာ္လည္း ကာမဂုဏ္တို႔၌ ခံုမင္မက္ေမာအားႀကီး၏။ ခမည္းေတာ္၊ မယ္ေတာ္တို႔ ဆိုဆံုးမျခင္းကို နာခံျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ျပည္မွွ ႏွင္ထုတ္လိုက္၏။

မင္းသမီးလည္း ဆင္းရဲသူမ အသြင္ျဖင့္ လွည္းကုန္သည္တို႔ႏွင့္ လိုက္သြားေလသည္။ လာဠတိုင္းျဖစ္ေသာ ေတာအုပ္သို႔ ေရာက္သည့္အခါ ေက်ာက္ဂူ၌ ေနေသာ ေကသရာဇာျခေသၤ့မင္းသည္ လွည္းအေပါင္းကို လိုက္ေလ

အရွင္နႏၵမာလာဘိဝံသ ဆရာေတာ္ ေမာဟ အေၾကာင္း...

ေလာဘ ၿဖစ္တာလဲ လႈေတြကေၿပာတတ္ၾကတယ္ ေဒါသ ၿဖစ္တာလဲလႈေတြကေၿပာတတ္ၾကတယ္။ ေမာဟ ၿဖစ္တာက်ေတာ ဘယ္လိုေၿပာမွာလဲ ေမာဟ ၿဖစ္တာက်ေတာ လုပ္သင့္တာကိုမလုပ္သင့္ဘႈးလိုထင္တယ္ မလုပ္သင့္တာကို လုပ္သင့္တယ္လိုထင္တယ္ အမွားကိုအမွန္ထင္ေနတယ္ အမွန္ကိုအမွားထင္ေနတယ္ ေမာဟ ရဲ့သေဘာက အဲဒီလို...ေမာဟ ကမသိတာမဟုတ္ဘႈး အမွန္ကိုမသိတာ ေမာဟ လိုေခၚပါတယ္..မသိတာမဟုတ္ဘႈးသိတယ္ သိတာ အမွားကိုသိတာ အမွန္မသိဘဲနဲ အမွားသိေနတာ ေမာဟ ဘဲဒါကိုေတြးေဝတဲတယ္လိုေၿပာတာ အမွန္မသိဘဲ အမွားသိေနတာ ေမာဟ။။။
သိုေသာ္ မသိဘႈးဆိုတာ အကုန္မသိတာမဟုတ္ဘႈး သဘာဝ အစစ္အမွန္ကိုမသိတာ ..
တၿခားဟာကိုသႈကသိေနတယ္ ....တလြဲသိေနတယ္လိုေၿပာရတယ္။ကဲ အဲဒီ ေမာဟ ေလးၿဖစ္လာၿပီဆိုလိုရွိရင္ အကုသိုလ္စိတ္အားလုံးနဲ့ သႈယွဥ္တယ္..
အကုသိုလ္စိတ္ အားလုံးနဲ့ယွဥ္ေနတဲ့ အခါက်ေတာ ေတြးေဝတဲ့ စိတ္ေပၚလာၿပီ ဆိုတဲ့အခါမွာ ေလာဘ နဲယွဥ္တြဲၿပီ ေပၚလာတဲ့အခါမွာ သႈရဲ့သတၱိေတြကေနာက္

သိဒၶတၳမင္းသား လူ႕စည္းစိမ္ကိုစြန္႔ခြါ၍ ေတာထြက္ေတာ္မူျခင္း။

  ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ရဲ႕ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ကပိလ၀တ္ျပည္ သုေဒၶါဓနမင္းျမတ္၏သားေတာ္
သိဒၶတၳမင္းသားဟာ ေဒ၀ဒဟျပည့္ရွင္ သုပၸဗုဒၶမင္း၏သမီးေတာ္ ယေသာ္ဓရာေဒ၀ီႏွင့္ လက္ထပ္ၿပီး
လွ်င္ မင္းသမီးေပါင္းေလးေသာင္း အေျခြအရံမ်ားႏွင့္တကြ ႀကီးက်ယ္ေသာ မင္းစည္းစိမ္ကို ခံစား
ေတာ္ မူပါတယ္။
         အဲဒီလို ကာမဂုဏ္အာရံုမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနစဥ္ တစ္ေန႔ေသာအခါ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ အေျခြအ
ရံမ်ားႏွင့္တကြ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ေတာ္ မူပါတယ္။ အဲဒီအခါ လမ္းခုလပ္မွာ သူအိုကို ေတြ႕ျမင္ရတာနဲ႔
သံေ၀ဂျဖစ္ၿပီး အဲဒီအရပ္မွပဲ ျပန္လွည့္လာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထြက္တဲ့အခါလည္း သူနာကို
ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္မွာ သူေသကို ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ အဲဒီလို ေတြ႕ျမင္ရတဲ့ အခါမ်ား
မွာလည္း သံေ၀ဂျဖစ္ၿပီး အဲဒီအရပ္မွပဲ ျပန္လွည့္လာခဲ့ပါတယ္။
         ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ စတုတၳအႀကိမ္ ဥယ်ာဥ္ေတာ္သို႔ ထြက္တဲ့အခါမွာ ရဟန္းကိုေတြ႕
ျမင္ရပါတယ္။ အဲဒီရဟန္းထံမွ ရဟန္းျပဳၿပီး ကုသိုလ္တရားရွာေနတဲ့အေၾကာင္းကို ၾကားရတဲ့အခါမွာ
လူ႕ေဘာင္မွထြက္၍ ရဟန္းျပဳၿပီးေတာ့ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္းကင္းတဲ့ တရားကိုရွာဖို႔ ေကာင္းျမတ္
တဲ့အႀကံအစဥ္ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ မအို၊ မ

ရဟႏၲာမ်ားဟာ ေလာကီေရးရာတို႔ကို ေလ့လာလိုက္စား ျပဳလုပ္ၾကေသးသလား

ဒကာ။           ။ အာသေ၀ါကင္းကြာတဲ့ ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္မ်ားဟာ ေလာကီေရးရာျဖစ္တဲ့ လုပ္ငန္းရပ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြထဲမွာ ၀င္တိုးလုပ္ကိုင္ ျပိဳင္ဆိုင္လုယူျခင္းမ်ား ရွိပါေသးသလား ဆရာေတာ္။

          ဆရာ။           ။ သည္အေမးပုစၧာက ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ၾကီး ျဖစ္ေနလို႔ အရာက်ယ္လွတယ္၊ ပုစၧာဆိုတာ စိတ္ကူးစိတ္သန္းနဲ႔ မွန္းဆ ေမးတာမ်ိဳးလည္းရွိတယ္၊ အဟုတ္တကယ္ျဖစ္ပံုကို မ်က္ျမင္ေတြ႔ၾကံဳဖူးလို႔ ေမးတာမ်ိဳးလည္းရွိတယ္၊ ဒကာၾကီးတို႔အေမးက ကိုယ္ေတြ႔ မ်က္ျမင္လား၊ စိတ္ကူးယဥ္ ပုစၧာလား။

          ဒကာ။           ။ ဒါကေတာ့ ကိုယ္ေတြ႔ဒိ႒ကို ထုတ္ေဆာင္ေမးတာပါ ဆရာေတာ္၊ တပည့္ေတာ္မ်ား ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းတိုက္ၾကီးတခုမွာ ပုဂၢိဳလ္တပါးက သူဟာ အာသေ၀ါကုန္ခန္း ရဟန္းကိစၥျပီးျပီဆိုတဲ့ သတင္းစကားေတြ ၾကားသိရလို႔ ဒကာမ်ားက သြားေရာက္ေဆြးေႏြးေမးျမန္းၾကရာ အရဟတၱဖိုလ္ေရာက္ျပီးေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္၀န္ခံခ်က္အရ သူ၏ရုပ္ပံုႏွင့္တကြ သတင္းစာက လူသိနတ္ၾကား ေရးသားခ်ီးက်ဴး သတင္းေတြထည့္ေပးလိုက္လို႔ ေက်ာ္ၾကားထင္ရွားကာ ဒကာ, ဒကာမေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူေနတဲ့ ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ၾကီးက ဒကာၾကီးတို႔ စီးပြားေရး အေရာင္းအ၀ယ္မ်ားေကာ ေကာင္းၾကရဲ႕လား၊ အခု ဘာေတြေရာင္း၀ယ္ ေနၾကသလဲ၊ ဘယ္ကုန္ေတြေတာ့ ေရာင္းသြက္တယ္ ၾကားရတယ္၊ တိုင္းေရးျပည္ေရးကေကာ ဘယ္လိုလဲ၊ ဘယ္သူ႔ကို ဖမ္းသြားတယ္ဆိုတာ ဟုတ္သလား၊ အထူးသတင္းေလးမ်ားရွိရင္ ေျပာျပပါဦး စတဲ့ လူမႈေရးရာ ေလာကီအလုပ္နဲ႔သာ ၀င္ေရာက္ရႈပ္ေထြးေနလို႔ တရားစြဲခံရ၊ လူရံုးေတြ ေရာက္လာတာကို ဒကာၾကီး ကိုယ္ေတြ႔မို႔ ေမးရတာပါ ဘုရား။

          ဒါ့ေၾကာင့္ စာေပ မသိမတတ္ေသးတဲ့ ဒကာၾကီးတို႔လို လူသားမ်ား၏ အက်ိဳးတရားကို ငဲ့ညႇာသနားသျဖင့္ ရဟႏၲာအစစ္ ျဖစ္သူမ်ားဟာ မိမိကိုယ္ကို လူသိရွင္ၾကား ရဟႏၲာပါလို႔ သတင္းစာထဲက ေၾကညာျခင္း၊ ပုထုဇဥ္တို႔လုပ္ငန္းထဲပါ၀င္ ေရာစြက္လုပ္ကိုင္ျခင္းတို႔ ျပဳေကာင္း, မေကာင္းမ်ားကို ယထာဓမၼက်က် ဒကာၾကီးတို႔ နားလည္ေ

ဘီလူးအဆြဲခံရေသာ သူငယ္နဲ႔ နေမာဗုဒၶႆ။

ျမတ္စြာဘုရားသက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိေတာ္မူစဥ္က ရာဇၿဂိဳလ္ၿမိဳ႕ႀကီး၌ သမၼာဒိဌိ  အယူရွိ
သူ၏ သားႏွင့္ မိစၦာဒိဌိ အယူရွိသူ၏သား သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ခံုညင္းကစားၾကရာ
သမၼာဒိဌိသူငယ္က “နေမာဗုဒၶႆ” ဟု ဆို၍ ခံုညင္းပစ္၏။ အၿမဲတမ္းႏိုင္၏။ ထိုအခါ မိစၦာဒိဌိ
သူငယ္က ဤသူသည္ “နေမာ ဗုဒၶႆ” ဟု ဆို၍ ကစားလွ်င္ အၿမဲႏိုင္သည္ဟု မွတ္သား၍
သူလည္း “နေမာ ဗုဒၶႆ” ရေအာင္ ေလ့က်က္သင္ၾကားထား၏။
         တေန႔တြင္ မိစၦာဒိဌိသူငယ္၏ဖခင္ ေတာသို႔ ထင္းခုတ္သြားရာ သားငယ္ကိုပါ ေခၚသြား
၏။ ထင္းခုတ္ၿပီးျပန္အလာ ၿမိဳ႕ျပင္သုသာန္အနီးတြင္ ေရမိုးေကာင္း၍ လွည္းျဖဳတ္၊ ထမင္းစား၊
အပန္းေျဖ၏။ ေျဖလႊတ္ထားေသာ ႏြားတို႔သည္ ညေနတြင္ ၿမိဳ႕တြင္း၀င္သည့္ ႏြားမ်ားႏွင့္အတူ
ေရာ၀င္ လိုက္ပါသြားၾက၏။
         သူငယ္၏ ဖခင္သည္ ႏြားေပ်ာက္ရွာရင္း သူ႕ႏြားမ်ား ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ ေရာပါသြားသည္ ဟု
သတင္းရ၍ ၿမိဳ႕တြင္းသို႔ သြားေရာက္ရွာေဖြေတြ႔ရွိေသာ ႏြားတို႔ကို ဆြဲယူၿပီး ျပန္လာရာ  ၿမိဳ႕တံ
ခါး ပိတ္ထားၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ ထြက္ခြင့္မရေတာ့ေပ။
         သားငယ္သည္ တစ္ေယာက္ထီးတည္း သုသာန္၏အနီး၀ယ္ ညဥ့္အေမွာင္ေရာက္လွ်င္
လွည္းေအာက္သို႔ ၀င္ေရာက္ အိပ္ေပ်ာ္သြား၏။ ညဥ့္နက္လွ်င္ အစာရွာ ဘီလူးႏွစ္ဦးတို႔သည္
အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာသူငယ္ကို ေတြ႕၏။
         သမၼာဒိဌိဘီလူးက တားျမစ္ပါေသာ္လည္း မရဘဲ မိစၦာဒိဌိဘီလူးက စားဖို႔ရန္ သူငယ္၏
ေျခကို ကိုင္၍ ဆြဲယူ၏။ ထိုအခါ သူငယ္သည္ သင္ၾကားထားေသာ ေလ့က်င့္မွဳအရ “နေမာ
ဗုဒၶႆ” ဟု ေယာင္ရမ္း ရြတ္ဆိုလိုက္၏။
         ထိုအခါ မိစၦာဒိဌိဘီလူးကို

ေ၀ဘူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးဆံုးမစကား...။

အခ်ိန္……..တစ္ခု
အလုပ္……ႏွစ္ခု
အက်ဳိး……မ်ားစြာ
႐ုပ္နဲ႔နာမ္ကို မေတြ႔ခ်င္ေပါင္ဆိုၿပီး ေရွာင္လို႔ တိမ္းလို႔မ်ား ရပါ႔မလား။ ထြက္ေလ၀င္ေလ ႏွစ္ရပ္ဟာ ေမြးကတည္းက ေသတဲ့အထိရွိေနတာ။ ဘုရားဆုံးမတဲ့အတိုင္း ႐ုပ္ေပၚ နာမ္ေပၚထားရတာ ပင္ပန္း သလား၊ ပိုက္ဆံေကာ ကုန္သလား၊ ငွားရ ေခ်းရေသးသလား။

အခ်ိန္ေကာ ကုန္သလား။ တစ္ပါးသူေကာ သိသလား။ ထားတာက ၀ီရိယ၊ ထားတဲ့အတိုင္း ေနတာ ၀ီရိယဒိၶပါဒ္၊ အခုထား အခုေန အခုပစၥဳပၸန္ ခ်မ္းသာ။ ဒီခ်မ္းသာ ဆိုက္ေလာေတာ့ ၀ီရိယ အရွင္သခင္သိတယ္။ သူမ်ားသြားေမးစရာမလိုဘူး။ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ မတိုးတက္ဘဲ ေနပါ႔မလား။ ဘယ္လူ၊ ဘယ္နတ္၊ ဘယ္ျဗဟၼာမွ တားဆီးပိတ္ပင္လို႔ မရဘူး။
ဒီသူေတာ္ေကာင္းထံမွ ခ်မ္းသာကို ယူမယ္ဆိုၿပီး အႏိုင္ထက္လုယူလို႔ေကာ ရႏိုင္ပါ႔မလား။ ျမင့္ျမတ္လိုက္တာဗ်ာ။ဘယ္