မွာ ေဝဒနာသာေပၚလို႔ရွိရင္ တဏွာလာမွာပဲတဲ့၊ ဘုရားပြင့္ပြင့္ မပြင့္ပြင့္ ေဝဒနာပစၥယာတဏွာ..ေတာ့ရွိေန
တာပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ဘုရားမပြင့္ရင္ ေဝဒနာပစၥယာတဏွာ..ခ်ည္းျဖစ္မယ္၊ ဘုရားပြင့္ေတာ့ ေဝဒနာနိေရာဓာ
တဏွာနိေရာေဓာ (ေဝဒနာခ်ဳပ္ရင္ တဏွာခ်ဳပ္တယ္) ျဖစ္ႏုိင္တယ္၊ ဒါထူးျခားတာပဲ၊ "ေဝဒနာနိေရာဓာ
တဏွာနိေရာေဓာ"ဆိုတာကလဲ အလုပ္လုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွျဖစ္တာ၊ အလုပ္မလုပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ ျဖစ္ကိုမျဖစ္ဘူး
(ေဝဒနာပစၥယာတဏွာ..ပဲျဖစ္မယ္)၊ ေဝဒနာျဖစ္လာရင္ တဏွာလာမယ္၊ တဏွာလာလို႔ရွိရင္ ဒီဘက္က
ဥပါဒါန္၊ ကမၼဘဝ၊ ဇာတိ၊ ဇရာမရဏ ေတြဟာပဋိစၥသမုပၸါဒ္အစဥ္အတိုင္း သြားေတာ့မွာပဲ၊ ဒါ နိယာမပဲ၊
ဘုရားပြင့္လို႔ ဘုရားရဲ႕တရားေတာ္ကို နာရလို႔ ခင္ဗ်ားတို႔က်ဳပ္တုိ႔အားထုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက်ေတာ့ "ေဝဒနာ
နိေရာဓာ တဏွာနိေရာေဓာ"ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ဒါဘုရားပြင့္ျခင္း၏ ေက်းဇူးပဲ၊ ဘုရားဆီကနည္းရၿပီး က်င့္ရင္
ေတာ့"ေဝဒနာနိေရာဓာ တဏွာနိေရာေဓာ"ျဖစ္မယ္၊ ကိုယ့္အိမ္မွာ ဘုရား တရား သံဃာၾကည္ညိဳတယ္ဆို
တာက သဒၶါျပ႒ာန္းတယ္၊ ဝိပႆနာအလုပ္ လုပ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ပညာျပ႒ာန္းတယ္၊ ဒီအလုပ္မလုပ္တဲ့
ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ သဒၶါပဲျပ႒ာန္းႏိုင္တယ္၊ "ပညာယံ ေသေ႒ာေလာကသၼိ`ံ"(ေလာက ၃-ပါး၌ ပညာသည္သာ
တရားတကာတို႔ထက္အျမတ္ဆံုး) လုိ႔ ဘုရားကေဟာတယ္၊ ဘာေၾကာင့္ ပညာအျမတ္ဆံုးျဖစ္ရတာလဲ။
တျခားတရားေတြ မေဖာက္ထြင္းႏုိင္တဲ့ အဝိဇၨာတဏွာထုႀကီးကို ပညာကေဖာက္ထြင္းႏိုင္တယ္၊ က်န္တဲ့တ
ရားေတြက မေဖာက္ထြင္းႏိုင္ဘူးတဲ့၊ ဒါေၾကာင့္ ရွိသမွ်တရားတကာေတြထဲမွာ ပညာဟာအျမတ္ဆံုးလို႔မွတ္
ဒါျဖင့္"ေဝဒနာနိေရာဓာ"ေဝဒနာမရွိတာကို ျမင္ပါမွ"တဏွာနိေရာေဓာ"ဆုိတဲ့ မဂ္ဉာဏ္လာမယ္..ပဋိစၥသမု
ပၸါဒ္ ျပတ္မယ္လို႔ ဘုရားကေဟာထားတယ္၊ ေဝဒနာခ်ဳပ္တာကိုျမင္တဲ့ ဝိပႆနာမဂ္ေပၚလာေတာ့မွ တဏွာ
နိေရာေဓာ ျဖစ္တယ္၊ ႏို႔မဟုတ္ရင္ မျဖစ္ဘူး၊ ေသေသခ်ာခ်ာ႐ႈလို႔ေဝဒနာျဖစ္ရာက ခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားေတာ့မွ
ေဝဒနာခ်ဳပ္ေပ်ာက္သြားရကို ျမင္လိုက္မွ "တဏွာနိေရာဓ"ျဖစ္မယ္၊ "ေဝဒနာနိေရာဓ"မျမင္ႏုိင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ
"တဏွာနိေရာဓ"မျဖစ္၊ ဒါျဖင့္ ေဝဒနာနိေရာဓ ျဖစ္ေအာင္ အလုပ္လုပ္မွရမယ္လို႔မွတ္။
"ေဝဒနာ႐ႈနည္း"ေဝဒနာက ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ သုခေပၚေပၚ ဒုကၡေပၚေပၚ ဥေပကၡာေပၚေပၚ ႐ႈလိုက္လုိ႔ေပ်ာက္
ေပ်ာက္တဲ့ နိေရာဓကို ေနာက္က႐ႈတဲ့ဉာဏ္က ျမင္ပါမွ၊ တဏွာနိေရာဓ ျဖစ္တယ္၊ (ဒါအလုပ္သေဘာပဲ) ႏို႔မ
ဟုတ္ရင္ ေဝဒနာျဖစ္တိုင္း တဏွာကလာမွာပဲ၊ ဒါျဖင့္ ေဝဒနာေပၚတုန္း ေပၚဆဲကို နိေရာဓျမင္ေအာင္ ၾကည့္
ရလိမ့္မယ္၊ ေဝဒနာနိေရာဓ..ျမင္တဲ့မဂ္လာရင္ တဏွာနီေရာဓျဖစ္ၿပီး၊ ဒီေနရာမွာ (ေဝဒနာနဲ႔ တဏွာၾကားမွာ)
မဂ္မလာဘူးဆိုရင္၊ "တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံ"ေတြျဖစ္မွာပဲ၊ ဒါျဖင္႔ တဏွာခ်ဳပ္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ၊ ေဝဒနာ
ကုိ ႐ႈ႐ႈေပး၊ ၾကပ္ၾကပ္႐ႈေပး၊ ႐ႈၿပီး ေဝဒနာခ်ဳပ္တာ ျမင္ေအာင္႐ႈႏုိင္တဲ့ အလုပ္လုပ္၊ ခ်ဳပ္ၿပီ ခ်ဳပ္ၿပီလုိ႔ေနာက္က
ျမင္ေနမယ္ဆုိရင္ တဏွာခ်ဳပ္ေနတာပဲ၊ ေဝဒနာ ခ်ဳပ္တာျမင္ျမင္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ တဏွာခ်ဳပ္ေနတာပဲ၊ တဏွာဟာ ေပၚခြင့္မရဘဲနဲ႔ခ်ဳပ္သြားေတာ့တဏွာနိေရာေဓာ..နိဗၺာန္ျဖစ္တာပဲ၊ သံယုတ္မွာ ဒီအတိုင္းလာ
တယ္။
"ေဝဒနာခ်ဳပ္ေတာ့ တဏွာခ်ဳပ္"တဏွာခ်ဳပ္ေတာ့ နိဗၺာန္လာတာပဲ၊ တဏွာသာစြန္႔ နိဗၺာန္ရၿပီလို႔ ဘုရားက
ေဟာတယ္၊ ဒီေတာ့ ေဝဒနာကို ၾကည့္ၾကည့္ေပး (႐ႈ႐ႈေပး) ၾကည့္တဲ့အခါ မဂၢင္ ၅-ပါးက ေဝဒနာကိုျမင္တယ္၊
ေနာက္ ေဝဒနာနဲ႔မေတြ႔ေစနဲ႔၊ ခ်ဳပ္တာခ်ည္းေတြ႔ေနပေစ၊ ေဝဒနာေတြ႔ေနရင္ တဏွာလာဦးမယ္၊ ခ်ဳပ္တာနဲ႔
ေတြ႔ေတာ့ တဏွာမလာေတာ့ဘူး၊ တဏွာခ်ဳပ္ရင္ နိဗၺာန္ပဲ၊ မဂ္ဉာဏ္နဲ႔ နိဗၺာန္ကိုျမင္တာပဲ၊ ဒီတဏွာခ်ဳပ္တာ
ကို မ်က္စိီ၊ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လွ်ာ၊ ကိုယ္ေတြနဲ႔ မျမင္ႏိုင္ မသိႏုိင္ဘူး၊ ဉာဏ္နဲ႔မွျမင္တယ္၊ ဉာဏ္နဲ႔ၾကည့္လိုက္
တဲ့အခါ သုချဖစ္ျဖစ္၊ ဒုကၡျဖစ္ျဖစ္၊ ဥေပကၡာျဖစ္ျဖစ္..ဘယ္ေဝဒနာမွ မေတြ႔ေတာ့ဘူး၊ ေဝဒနာမရွိတာခ်ဳပ္တာ
(နိေရာဓ) ကို သိေတာ့တယ္၊ ဒီေတာ့ မရွိတာက"အနိစၥ"(နိေရာဓ)၊ သိတာက"မဂၢ"မဂ္လာကတည္းက၊
တဏွာမလာေတာ့ဘူး၊ တဏွာမလာေတာ့ ဥပါဒါန္မလာ၊ ဥပါဒါန္မလာေတာ့ ကမၼဘဝမလာ၊ ကမၼဘဝ မလာ
ရင္လို႔ရွိရင္ ဇာတိ၊ ဇရာ၊ ဗ်ာဓိ၊ မရဏေတြလဲ မလာေတာ့ဘူး၊ ဒီဘက္လာ မယ့္ဒုကၡေတြ ခ်ဳပ္သြားတယ္၊ ဒါ
မဂ္ဝင္လာေသာေၾကာင့္ တဏွာသမုဒယ ခ်ဳပ္သြားလုိ႔ ဒုကၡသစၥာေတြခ်ဳပ္သြားရတာ။ ေဝဒနာ႐ႈတဲ့အခါမွာ
ေဝဒနာျမင္႐ုံနဲ႔ မၿပီးေသးဘူး၊ ခ်ဳပ္သြားတာျမင္မွ ၿပီးတယ္၊ ေရွ႕က(ေဝဒနာက) ခ်ဳပ္သြားလုိက္ ေနာက္က(မဂ္)
ျမင္လိုက္၊ ဒီလိုခ်ည္း လိုက္ေပးတဲ့အခါက်ေတာ့၊ တဏွာဟာ ခ်ဳပ္သြားတယ္၊ ဒါျဖင့္ တဏွာခ်ဳပ္ေအာင္ လုပ္
တဲ့အလုပ္ဟာ သံသရာစခန္းသတ္တဲ့အလုပ္၊ တဏွာမခ်ဳပ္ေစတဲ့ အလုပ္ကေတာ့ သံသရာလည္တဲ့ အလုပ္
လို႔မွတ္၊ သံသရာလည္တာက ေဝဒနာ၊ တဏွာ ခ်ဳပ္ေအာင္မလုပ္တဲ႔ပုဂၢိဳလ္၏ လမ္းစဥ္၊ သံသရာ စခန္းသတ္
တာဟာ ေဝဒနာ၊ တဏွာခ်ဳပ္ေအာင္လုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္၏လမ္းစဥ္၊ ဒီလိုလမ္းစဥ္ ၂-မ်ိဳးကြဲသြားတယ္၊ ေဝဒနာခ်ဳပ္
တာ ျမင္မႈသည္ နိဗၺာန္ေရာက္တဲ့ အလုပ္ပဲ၊ ေဝဒနာကို ေနာက္ကသိတာက တဏွာနဲ႔သိတာ၊ခံစားလို႔ေကာင္း
လိုက္တာဆုိတာဟာ တဏွာပဲကိုး။ ဒါဟာ သံသရာရွည္တဲ့အလုပ္ပဲလို႔မွတ္၊ တဏွာ ဥပါဒါန္ ဘဝ ဇာတိ ဇရာ
မရဏလို႔ ဒုကၡလည္တဲ့အလုပ္ပဲ။
"တဏွာ၏ဆုိးရြားယုတ္မာပံု"အခု သမုဒယသစၥာ ဆုိတဲ့တဏွာ..ေလာဘ၏ ဆိုးရြားယုတ္မာပံုကို ေဟာေတာ့
မယ္၊ ဘာေၾကာင့္ေဟာရသတံုး၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔က တဏွာကို မိတ္ေဆြဖြဲ႔ထားလုိ႔၊ ဒီအရြယ္ေရာက္ရင္ လုပ္တတ္
ကုိင္တတ္ၿပီ၊ ေငြရွာတတ္ၿပီ၊ ေလာဘျဖစ္တတ္ၿပီ၊ လူႀကီးေတြကေတာ့ ကေလးေတြကိုနင္တို႔ကတဏွာေလာ
ဘနည္းေသးတယ္၊ ပိုက္ဆံမဝင္ေသးေတာ့ နင္တို႔ မ်ားမ်ားရေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္..စသည္ျဖင့္ သင္ေပးၾက
တယ္၊ ဒါတဏွာသင္ေပးေနတာပဲ၊ ဒီတဏွာေလးရွိလာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က်ေတာ့ ပစၥည္းကိုရွာေဖြလာတယ္၊ ပစၥည္း
ကေလးရမွန္းသိေတာ့ စြဲလမ္းလာတယ္၊ ဒီေတာ့ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကမၼဘဝလာေတာ့တာပဲ၊ကမၼဘဝျဖစ္ေတာ့
ဇာတိ ဇရာမရဏဘက္ သြားေတာ့တာပဲ၊ ေလာကီမ်က္လံုးနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့၊ အေမအေဖေတြ အသင္
အျပေကာင္းတယ္လုိ႔ဆိုရမယ္၊ ေလာကုတၱရာမ်က္လံုးနဲ႔ၾကည့္ေတာ့ ဒါေဂ်ာက္တြန္းတာပဲ၊တဏွာရဲ႕ဆိုးသြမ္း
ပံုကိုေဟာေနတာ၊ ဒီလိုတဏွာဆိုးသြမ္းပံုကို သိမွသာ ခင္ဗ်ားတို႔ သူန႔ဲမေပါင္းခ်င္ မသင္းခ်င္ဆိုတာလာမွာ
ဘုရားက"တဏွာဒုတိိယာပုရိေသာ"လို႔ေဟာထားတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔ တဏွာအျပစ္ကို မသိေသးသေရြ႕၊
တဏွာနဲ႔ေနရတာ ေပ်ာ္ေနမွာပဲ၊ တစ္ေယာက္တည္းစိတ္ကူးကေလးနဲ႔ေပါ့၊ နက္ျဖန္ ဟုိကဘယ္ေလာက္ရ
မယ္၊ ဘယ္သြားရင္ ဘယ္လိုအျမတ္ထြက္မယ္ဆိုၿပီး၊ ဒီလိုနဲ႔ စိတ္ကူးကေလးနဲ႔ေပ်ာ္ေနၾကတာ၊တစ္ခါတေလ
အေၾကာင္းမညီညြတ္လို႔ တဏွာသေဘာအတုိင္း ျဖစ္မလာဘူးဆိုရင္၊ ေဒါသနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းမ်ား ရန္ျဖစ္
ေနၾကေသး၊ ေဒါသနဲ႔ခႏၶာ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔က အခါေကာင္းျပန္ေတာ့"ေလာဘ"နဲ႔အေဖာ္လုပ္၊
အခါမေကာင္းျပန္ေတာ့လဲ"ေဒါသ"နဲ႔ အေဖာ္လုပ္၊ ဒီ ၂-ခုနဲ႔ အေဖာ္လုပ္ေနရာမွာလဲ"ေမာဟ"ကတြဲလ်က္ပါ
ေနတာပဲ၊ ဘုရားကတဏွာျဖတ္ခန္းေဟာေနတယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔က တဏွာနဲ႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ေနတယ္၊ ဒါ ဘုရားကုိ
ဂြတုိက္တာပဲ။
"ေဝဒနာပစၥယာ တဏွာ"ဟာေနရာမေရြးဘူး၊ သြားရင္းလာရင္းလဲ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ျဖစ္ျဖစ္၊ကိုယ္
စိတ္ကူးကေလးနဲ႔ကုိယ္ျဖစ္ျဖစ္၊ တဏွာဟာျဖစ္ေနတာပဲ၊ အိပ္ရာထဲမွာေနရင္း တဏွာနဲ႔အေဖာ္လုပ္ေနတာ
လဲရွိတာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက တဏွာနဲ႔သာ အေဖာ္လုပ္ေနလို႔ရွိရင္ ဘယ္ေတာ့မွသံသရာက မထြက္ပါဘူး
တဲ့၊တဏွာအေဖာ္လုပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ သံသရာရွည္ေတာ့မွာပဲ၊ ဟုိဘဝ..ဒီဘဝနဲ႔ ကူးေနမွာပဲတဲ့၊ အို..နာ..ေသ
ကြဲ..မြဲဆိုတဲ့ သံသရာႀကီးကုိေက်ာ္မသြားႏိုင္ဘူးတဲ့၊ ဘုရားက သုတၱနိပါတ္ သံေယာဇနသုတ္မွာေဟာထား
တယ္၊ ဒါတဏွာအေဖာ္လုပ္မိလို႔၊ ဒုကၡေတြ႔ၿပီး သံသရာရွည္ေနတာ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကေတာ့ ရရာရေၾကာင္းက
ေလးမွ စိတ္မကူးရလို႔ရွိရင္ ေျခာက္ေတာက္ေတာက္ႀကီးျဖစ္ေနတယ္၊ ပ်င္းလာတယ္ စိတ္ပ်က္လာတယ္၊
ေငြကေလး မွန္မွန္ဝင္ဝင္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကုိၾကည့္ ၿပံဳးေနတာပဲ၊ ဒါ တဏွာနဲ႔အေဖာ္လုပ္တာ၊
အေၾကာင္းမညီညြတ္လို႔ ေငြမဝင္ဘူးဆုိရင္ ပ်င္းတယ္တဲ့၊ လူေပါင္းေတာ့ မွားေပါ့၊ လူေပါင္းမွားလို႔ ဒုကၡ
ေရာက္ သံသရာရွည္ရေပါ့၊ အိုနာေသေဘးေတြ အပါယ္ေဘးေတြနဲ႔ သံသရာထဲက ထြက္ေတာ့မွာ မဟုတ္
ေတာ့ဘူး၊ ဘယ္သူေၾကာင့္ အဲဒီတဏွာနဲ႔ အေဖာ္လုပ္ျဖစ္တာတံုး၊ ေဟာဒီ ေကာင္းေကာင္းကေလးဆိုတဲ့
"သုခေဝဒနာ"ေလးကိုႀကိဳက္တာနဲ႔ တဏွာျဖစ္ေနတာ၊ "သုခေဝဒနာဟာ တဏွာရဲ႕ ေရေသာက္ျမစ္ပဲ"
ခ်မ္းသာခ်င္လို႔ လိုခ်င္..ရခ်င္တာရွိေနတာပဲ၊ မခ်မ္းသာခ်င္တဲ့ပုဂၢိဳလ္မွာ လိုခ်င္..ရခ်င္ မရွိပါဘူး၊ ဒါျဖင့္ တဏွာ
ကိုမေၾကာက္နဲ႔၊ သုခေဝဒနာကို ေၾကာက္ပါ၊ ဒီေတာ့ သုခေဝဒနာ..ခ်မ္းသာတာဝမ္းထဲမွာ (ဟဒယဝတၳဳေပၚ
မွာ) ေပၚတုိင္းေပၚတိုင္း ျဖစ္ပ်က္တာ ႐ႈစမ္းပါ၊ ႐ႈရင္ တဏွာအေဖာ္မလာေတာ့ဘူး၊ တဏွာမလာရင္ သံသရာ
ျပတ္ၿပီ၊ နိဗၺာန္ေရာက္ၿပီ၊ ဒီ တဏွာအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသိရင္၊ သူ႔ကိုေပါင္းသင္းေတာ့မွာ မဟုတ္
ေတာ့ဘူး၊ တဏွာနဲ႔ မေပါင္းခ်င္ေအာင္ေဟာရမွာပဲ၊ တဏွာဟာဘာလုပ္တတ္တံုး၊ သူ႔လုပ္ငန္းကိစၥဘာတုန္း
တဏွာဟာ သမုဒယသစၥာပဲ၊ သမုဒယသစၥာဟာ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္းပဲ၊ ဒါျဖင့္ တဏွာဟာအလြန္ ဒုကၡေပးတတ္
ႏွိပ္စက္တတ္တဲ့တရားအစစ္ပဲ၊ တဏွာဟာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ႕ ငယ္ေပါင္းျဖစ္တယ္၊ ပဋိသေႏၶ တည္လာကတည္း
က သူနဲ႔လာခဲ့တာကိုး၊ ႀကီးေတာ့ လဲမခြဲၾကဘူး၊ သူနဲ႔သာ အေဖာ္လုပ္ၿပီး ေနခဲ့ၾကတယ္၊ ဒီေန႔ေတာ့ ငယ္ေပါင္း
၏ အၿမဲႏွိပ္စက္တတ္တဲ့ သတၱိကုိအကုန္ေဟာရမွာပဲ၊ ငယ္ေပါင္းကိုထိေတာ့၊ ငယ္ေပါင္းနဲ႔ခြဲရေတာ့မယ္၊ ဆုိ
ေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ မ်က္ရည္မ်ားက်မလားမေျပာတတ္ဘူး၊ တဏွာနာမည္က သမုဒယသစၥာတဲ့၊ သမုဒယဆို
တာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း၊ သစၥာကမွန္တာ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ဒုကၡေရာက္ေအာင္၊ မေကာင္းေအာင္ဆိုသြမ္း
ယုတ္မာေအာင္ သူ႔ထက္မွန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့တရားမရွိဘူး၊ တဏွာကမေကာင္းမႈသာ လုပ္ရမယ္ဆိုရင္
က်ဳပ္ အလုပ္ႏိုင္ဆံုးပဲတဲ့၊ မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းကို မွန္မွန္လုပ္ဖို႔အလုပ္ဟာ သူ႔ ဝတၱရားပဲတဲ့၊ ဘယ္သူမွ
ခ်မ္းသာမေပးဘူး၊ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ လုပ္ေပးရာမွာ ဘယ္အခါမဆို မွန္မွန္လုပ္ႏိုင္တဲ့ တရားပဲ၊ နည္းနည္း
မွ မတိမ္းဘူး၊ ၿပီးေတာ့သူကလဲ့လူမုိက္၊ မိုက္တဲ့ေနရာမွာ ၂-ေယာက္မရွိဘူး၊ သူဝင္လာၿပီဆုိရင္ မေကာင္း
တာဟူသေရြ႕ မိုက္မိုက္ကန္းကန္းလုပ္ေတာ့တာပဲ၊ မေကာင္းတဲ့အလုပ္ေတြဟူသေရြ႕ သူ႔လက္ရာခ်ည္းပဲ၊ မ
ေကာင္းတဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြ ဒုကၡေတြဟူသေရြ႕ သူ႔လက္ရာခ်ည္းပဲ၊ ဒီေတာ့ ဝမ္းထဲသူဝင္လာတယ္ဆိုရင္ဒါၿဂိဳလ္
ဝင္တာပဲ၊ သူ႔လက္ခံထားရင္ ၿဂိဳလ္ေမႊေတာ့မယ္သာမွတ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကလဲ ဒီၿဂိဳလ္ကေလးနဲ႔မွအတူေနခ်င္
တာ၊ သူ႔ အေဖာ္မလုပ္ရရင္ပ်င္းတယ္တဲ့၊ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကရန္သူကိုမိတ္ေဆြမွတ္ၿပီး ေပါင္းေနေတာ့မ
ေကာင္းတာ..ဆိုးတာဟူသေရြ႕ ဒုကၡေရာက္တာ သနားစမဟုတ္ဘူး၊ ဘာျဖစ္လုိ႔၊ ဖ်င္းလြန္း အ လြန္း...လုိ႔။
သမုဒယ (တဏွာ) ဆုိရင္ ဘယ္သမုဒယမွ ေကာင္းတယ္လုိ႔မေျပာႏိုင္ဘူး၊ နတ္ျပည္ေတာင့္တတဲ့ တဏွာလဲ
ေကာင္းတယ္႔ မေျပာႏိုင္ဘူး၊ ျဗဟၼာ့ျပည္ႀကိဳက္တတ္တဲ့ တဏွာလဲ ေကာင္းတယ္လို႔ မေဟာႏိုင္ဘူး၊ နတ္
ျပည္ေတာင့္တတဲ့ တဏွာေၾကာင့္ နတ္ဒုကၡရမွာ၊ ျဗဟၼာျပည္ေတာ့တတဲ့ တဏွာေၾကာင့္ ျဗဟၼာဒုကၡရမွာ၊ လူု႔
ျပည္ေတာင့္တတဲ့ တဏွာေၾကာင့္ လူ႔ဒုကၡရမွာ၊ သားေတြငါးေတြစားခ်င္တဲ့ တဏွာေၾကာင့္ သားေတြငါးေတြ
သတ္စားလုိ႔ရွိရင္ အပါယ္ဒုကၡရမွာ၊ ဒီတဏွာကိုေတာ့ သတ္မွေတာ္မယ္၊ ခ်မ္းသာေပးလို႔ မျဖစ္ဘူးလို႔ စိတ္
ေမြးထားမွျဖစ္မယ္၊ တဏွာဆုိတာ ေလာဘပဲ၊ ဒီေတာ့ ေလာဘေလးေပၚတုိင္း သမုဒယေလး အဆုိးတရား
ေလးေပၚလာတယ္လုိ႔ သိေပးပါ၊ ဒီလိုသိရင္ သမုဒယသစၥာကိုသိတယ္ မည္တယ္၊ သမုဒယဆုိတာ ဒုကၡျဖစ္
ေၾကာင္း၊ သစၥာဆုိတာ အမွန္၊ ဘုရားက သဗၺညဳတဉာဏ္နဲ႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သမုဒယဟာ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း
အမွန္ သမုဒယသစၥာတစ္ခုတည္းပဲ ေတြ႔တယ္၊ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း အမွန္ဟာ သမုဒယသစၥာတစ္ခုပဲေတြ႔တယ္
တစ္ေထာင့္ငါးရာ ကိေလသာဆုိတာ ဘုရားကဉာဏ္က်ယ္လို႔ေဟာတာ၊ ဒါေတြဟာ တဏွာ၏ အၿခံအရံေတြ
အကူအညီေတြပဲ၊ ဒီေတာ့"အဝိဇၨာထက္ တဏွာကထက္တယ္"လို႔မွတ္ပါ၊ သစၥာနဲ႔ေဝဖန္ၾကည့္ေတာ့မွ
တဏွာက ပိုထက္တာကိုသိရတယ္၊ အဝိဇၺာက ဒီေလာက္မထက္ဘူး၊ သစၥာ ၄-ပါးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့မွ ပယ္ရ
မယ့္တဏွာလဲသူပဲ၊ သူ႔ပယ္ရင္တစ္ဖြဲ႔ႀကီး ပါတယ္ဆိုေသာေၾကာင့္၊ သူေခါင္းေဆာင္ပဲ၊ တဏွာကေခါင္း
ေဆာင္ပဲ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ တဏွာကိုၾကည္ညိဳလြန္းလို႔ေခါင္းေပၚရြက္ထားတယ္၊ သူ႔ကို ေခါင္းေဆာင္တင္ထား
တယ္၊ သူ႔ ကိုအေဖာ္လုပ္ေနရတာ သိပ္ေပ်ာ္တယ္ဟုတ္လား၊ ဘုန္းႀကီးက သမုဒယသစၥာ၏ဆိုရြားပံု..ညစ္
ပတ္ပံုကိုသိေအာင္လို႔ ကိစၥဉာဏ္ကိုေဟာေပးေနရတာ၊ သူ႔ ကုိပယ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာေအာင္ ေဟာေပးရတာ၊
သူ႔ေၾကာင့္ သူ႔ကိစၥကိုသာ ေကာင္းေကာင္းသိရင္ သူ႔ကုိသတ္ခ်င္တယ္ ဆိုတာျဖစ္လာမွာ၊ သူ႔အေၾကာင္း
သူ႔ ကိစၥမသိရင္ေတာ့၊ သူ႔ကိုသတ္ခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ အေဖာ္လုပ္ခ်င္ေနမွာပဲ။
ဤေကာင္းမႈကုသိုလ္ကံ
ေစတနာအေပါင္းတုိ႔သည္ အားထုတ္ဆဲျဖစ္ေသာ
ဝိပႆနာဉာဏ္မွ မဂ္ဉာဏ္သို႔ေက်းဇူးျပဳျခင္းငွာ
အေထာက္အပံ့ ပစၥည္းပျဖစ္ျဖင့္
တည္ရွိပါေစသတည္း။ ။
အရွင္ဉာဏဓဇ
မိုးကုတ္ဝိပႆနာ မဂၤလာမဂၢင္ရိပ္သာ
ပင္မသံေဝဇနိယဌာန
အမရပူရၿမိဳ႕။ ။
