မုန္းေနသူ ကို ခ်စ္ေစလိုလ်ွင္

အရွင္ဘုရား
တပည္႔ေတာ္ ကို လူတေယာက္က မုန္းေနပါတယ္၊ အဲဒါ ၿပန္ခ်စ္လာေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
နည္းလမ္းရွိပါသလား-

အဲဒီလူက အရင္ကေတာ႔ တပည္႔ေတာ္ကို ခ်စ္ႏွစ္သက္ပါတယ္။ အခုမွ မုန္းသြားတယ္ ထင္တယ္၊
နည္းလမ္း ရွိတယ္ ဆိုရင္ကူညီပါအုံးဘုရ႔ား၊

ဒါက ရန္ကုန္က ဒါယကာမ တစ္ေယာက္ကေၿပာၿပအကူအညီ ေတာင္းတဲ႔ စကားေလးပါ၊

ေလာကမွာ လူတိုင္းလူတိုင္းအတြက္ကိုယ္႔ကို မုန္းတဲ႔ရန္သူေတြ၊ ခ်စ္ခင္ၿပီးမွ စိမ္းကားရက္စက္သြားသူေတြ၊ ကိုယ္ႀကီးပြားေအာင္ၿမင္ေက်ာ္ႀကားေနတာကို မနာလိုသူေတြ နဲ႔ စီးပြားၿပိဳင္ဘက္အခ်ငး္ခ်င္း
ၿပိဳင္ဘက္ကို မေကာင္းႀကံၿပီး အနုိင္ယူတာေတြ အားလုံးဟာ မႀကဳံခ်င္လည္း ႀကဳံရ၊
မဆုံခ်င္လည္း ဆုံရတဲ႔ လူ႔ဘ၀ထဲက အၿဖစ္အပ်က္ေတြပဲ မဟုတ္လား၊

ဒါေႀကာင္႔လဲ လူ႔ဘ၀က တိုေတာင္းေပမယ္႔ စိတ္ႀကည္ႏူးစရာက နညး္နည္း-
စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြက တေန႔တေန႔မွာ ႀကဳံရတာ မ်ားလြန္းလို႔ လူတခု ပူမွဳ႕ရယ္က
ဆယ္ကုေဋ လို႔ေတာင္ ေရွးလူႀကီးေတြကၿငီးတြားခဲ႔ႀကတယ္။

စာေရးသူက ေၿဖလိုက္တယ္ -ေအာ္ ရွိပါတယ္၊ ေဗဒင္ ယႀတာေတြ
အင္းအုိင္ ခလွဲ႕ေတြေတာ႔ မတတ္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ္႔ ဘုရားေဟာထားတဲ႔ နည္းလမ္း ကို ေၿပာၿပပါ႔မယ္၊

လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အဆင္ေၿပသြားႀကတာ ဆိုေတာ႔ ဒကာမေလးလဲ ေၿပလည္နုိင္မယ္ လို႔ ထင္တယ္၊
ယုံယုံႀကည္ႀကည္နဲ႔ ေၿပာၿပထားတဲ႔ အစီအစဥ္အတိုင္း လုပ္ရင္ တကယ္ပဲ အဆင္ေၿပလိမ္႔မယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင္႔ပါတ

အျမတ္ႀကီးစား အလွဴ႕ရွင္ေတြ။

  ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳကို ျပဳရာ၌ သန္႔စင္ေသာေစတနာ အရင္းခံရန္လိုပါသည္။ တစ္ဖက္သား
အဆင္ေျပ အက်ိဳးရွိေစဟူေသာ ေစတနာေကာင္းတစ္ခုထားရန္လိုပါသည္။ ထိုကုသိုလ္ေကာင္းမွဳ
အတြက္ မည္သည့္အေမွ်ာ္ႏွင့္ ေတာင့္တမွဳမွ် ျပဳစရာမလိုပါ။ အေမွ်ာ္ကင္းေသာ ကုသိုလ္ေကာင္း

မွဳမွသာ သန္႔စင္ပါသည္။ မြန္ျမတ္ပါသည္။ ရယူလိုမွဳ၊ ေတာင့္တမွဳတစ္ခုခုကို ေမွ်ာ္လင့္၍ ျပဳအပ္
ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳသည္ မသန္႔စင္၊ ေလာဘအေစး ၿငိတြယ္ေနေသာေၾကာင့္ မြန္ျမတ္ျခင္း
မရွိႏိုင္ပါ။
         ကုသိုလ္မွဳသည္ ေကာင္းက်ိဳးေပး၏။ ဤသည္မွာ ကုသိုလ္၏စြမ္းအင္သတၱိျဖစ္ပါ၏။ သန္႔
စင္ၿပီး ေစတနာေကာင္းျဖင့္ျပဳေသာ ကုသိုလ္မွဳမွန္သမွ်သည္ ေကာင္းက်ိဳးေပးမည္သာ ျဖစ္ပါ၏။
ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳက သူ႕သေဘာ သူေဆာင္၍ သူ႕အလုပ္ သူလုပ္သြားလိမ့္မည္သာ ျဖစ္ပါ၏။
ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳျပဳၿပီး ေလာဘေဇာျဖင့္ ေလာကီဆုအေထြေထြ ေတာင္းေနစရာ မလိုပါ။ ယင္း
သို႔ ဆုေတာင္းေနမိလွ်င္ ယင္းဆုေတာင္းေသာအရာမ်ား ရလိုမွဳဟူေသာ ေလာဘ အရင္းခံျဖင့္
လွဴဒါန္းခဲ့သလားဟူ၍ မိမိႏွလံုးသားကို ရိုးရိုးသားသား ျပန္လည္ဆန္းစစ္ သင့္ပါ၏။
         လွဴတာက ခု ဆယ္၊ ဆုေတာင္းတာက(ရလိုမွဳက)သိန္း သန္းဆိုလွ်င္ မိမိသည္ မည္မွ်
ေလာဘႀကီးေနသလဲဆိုတာ ျပန္လည္ စီစစ္ သံုးသပ္သင့္ပါသည္။ ႏွလံုးသားထဲကသာ တကယ္
လွိဳက္လွဲေလးနက္ေသာ ေစတနာသန္႔သန္႔ျဖင့္ စြန္႔လႊတ္လွဴဒါန္းပါ။ မည္သည့္ေလာကီဆုေတြကို
မွ် ေတာင္းေနစရာ မလိုပါ။ ကုသို

လမ္း (သို႕) မဇၥ်ိမပဋိပဒါက်င့္စဥ္

ဘုရားရွင္က်င့္ခဲ့တဲ့ (အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္) မဇၥ်ိမပဋိပဒါက်င့္စဥ္မွာ အခ်က္ (၈) ခ်က္ရွိတယ္။ ဒါကို အဂၤလိပ္လုိ Noble Eightfold Path, Middle Way စသျဖင့္ အဆင္ေျပသလုိ
 ျပန္ဆုိၾကတယ္။
(၁) သမၼာဒိ႒ိ
ဒီသမၼဒိ႒ိကုိ အဂၤလိပ္လုိ : Right View, Right Understanding စသျဖင့္ ျပန္ဆုိၾကတယ္။ ျမန္မာလုိေတာ့ မွန္ကန္တဲ့အျမင္၊ မွန္ကန္တဲ့ နားလည္မႈေပါ့။ နိဗၺာန္သုိ႔ ခ်ီတက္သူ နိဗၺာန္သုိ႔ေလွ်ာက္လွမ္းသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပထမဦးဆုံးမွန္ကန္တဲ့အျမင္ (သမၼာဒိ႒ိ) (ေျခလွမ္း) ရွိကုိ ရွိရပါမယ္။
မွန္ကန္တဲ့အျမင္ရွိဘုိ႔အတြက္ အျမင္မွန္ဘုိ႔လုိအပ္တယ္။ အျမင္မွန္ဘုိ႔အတြက္ မွန္ကန္တဲ့နားလည္မႈ ရွိဘုိ႔လုိပါတယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္နားလည္ဘုိ႔ဆုိတာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ နားလည္တာကုိ ေျပာတာပါဘဲ။

Right Understanding is the understanding of oneself as one really is.
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ နားလည္တာဆုိတာ ကုိယ့္မွာရွိေနတဲ့ သိအပ္တဲ့႐ုပ္နဲ႔ သိတတ္တဲ့စိတ္ကုိ ပုိင္းပုိင္းျခားျခား တိတိပပ သိတာကုိ ေျပာတာပါ။
ဒါကုိ စာေပစကားမွာေတာ့ နာမ္ရုပ္တုိ႔ကုိ ပုိင္းျခား၍ သိတတ္ေသာ(နာမ႐ူပပရိေစၦဒ) ဥာဏ္တဲ့။ဒီမွန္ကန္တဲ့အျမင္ မွန္က

နာမ္ႏွင့္ရုပ္သာ-------

နာမ္နွင့္ ရုပ္တို.ကို ဥပမာတို.ျဖင့္ျပျခင္း
-ဝင္ရိုး ရထားဘီး ရထားအိမ္ ရထားသံ အစရွိကုန္ေသာ အစိတ္အပိုင္း အေဆာက္အဦတို.သည္ တစ္ခုတည္း တစ္ေပါင္းတည္းေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ ေကာင္းစြာတည္ေနကုန္လတ္ေသာ္ ရထားဟူေသာ အမည္ေဝါဟာရမွ်သည္ ျဖစ္၏။စင္စစ္ ဟုတ္မွန္ေသာ အနက္သေဘာ အားျဖင့္မူကား တစ္ခုစီ တစ္ခုစီေသာ အစိတ္အပိုင္းကို ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္လွ်င္ ရထားမည္သည္ မရွိသကဲ့သို.။
-သစ္သားအစရွိကုန္ေသာ အိမ္၏ အေဆာက္အဦတို.သည္ တခုတည္း တေပါင္းတည္းေသာ အျခင္းအရာ ျဖင့္ ဟင္းလင္းျပင္ အရပ္ကို ကာရံ၍ တည္ကုန္လတ္ေသာ္ အိမ္ဟူေသာ အမည္ေဝါဟာရမွ်သည္ ျဖစ္၏။စင္စစ္ ဟုတ္မွန္ေသာ အနက္သေဘာအားျဖင့္ မူကား (တစ္ခုစီ တစ္ခုစီ ေသာ အစိတ္အပိုင္းကို ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္လွ်င္ အိမ္မည္သည္ မရွိသကဲ့သို.။
လက္ေခ်ာင္းလက္မ စသည္တို.သည္ တစ္ခုတည္း တစ္ေပါင္းတည္းေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ တည္ကုန္လတ္ေသာ္ လက္သီးဆုပ္ဟူေသာ အမည္ ေဝါဟာရမွ်သည္ ျဖစ္၏။ေစာင္းခြက္ ေစာင္းညိွဳ.စသည္တို.သည္ (တစ္ခုတည္းေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ တည္ကုန္လတ္ေသာ္) ေစာင္းဟူေသာ အမည္ေဝါဟာရမွ်သည္ ျဖစ္၏။ဆင္တပ္ ျမင္းတပ္စသည္တို.သည္ (တစ္ခုတည္းေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ တည္ကုန္လတ္ေသာ္) စစ္တပ္-ဟူေသာ အမည္ေဝါဟာရမွ်သည္ ျဖစ္၏။ျမိဳ.ရိုး တံတိုင္း အိမ္ တံခါးမုခ္ စသည္တို.သည္(တစ္ခုတည္းေသာ အျခင္းအရာျဖင့္ တည္ကုန္လတ္ေသာ္) ျမိဳ.

လူသာခ်င္းတူပါလွ်က္ ကံကြဲျပားျခားနားပံု

သုဘလုလင္၏ ေလ်ာက္ထားခ်က္
ျမတ္စြာဘုရား….၊  ဤေလာက၌ ေနထိုင္ၾကသူ အေပါင္းတို႔သည္ လူအခ်င္းခ်င္း တူညီၾကပါလ်က္ အရာရာ၌  ညီတူညီမွ် မဟုတ္မူ၍ အယုတ္၊ အလတ္၊ အျမတ္ ကြဲျပား ထူးျခားေနၾကပါသည္။

ကြဲျပားျခားနားပံု ---

၁ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အသက္တို၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အသက္ရွည္ပါကုန္သည္။
၂ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ မက်န္းမမာ အနာေရာဂါ မ်ား၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ေရာဂါ ကင္းရွင္း က်န္းမာျခင္း ရွိၾကပါသည္။
၃ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အရုပ္ဆိုး၍၊
    (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အဆင္းလွၾကပါသည္။
၄ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ဘုန္းတန္ခိုးနည္းပါး၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးၾကပါသည္။
၅ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ေပါမ်ား ႄကြယ္ဝၾကပါသည္။
၆ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အမ်ဳိးယုတ္နိမ့္၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ အမ်ဳိးျမင့္ျမတ္ၾကပါသည္။
၇ (က) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ပညာ ၪာဏ္နည္းပါး၍၊
   (ခ) အခ်ဳိ ႔သူတို႔မွာ ပညာ ၪာဏ္မ်ားျပားလွပါသည္။

ဤသို႔ ကြဲလြဲျခားနားၾကျခင္းသည္ “ အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ပါနည္း “ ဟုေလွ်ာက္ထားေလ၏။
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခ်က္
ကံသာလွ်င္ အားကိုးရာ အစစ္ျဖစ္ပံု
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက…..
“ သုဘလုလင္… ေလာက၌ လူမ်ားသာမက အလံုးစံုေသာ သတၱဝါ ဟူသမွ်တို႔သည္…၊
၁။ ကံ - သာလွ်င္ ဥစၥာ ရွိၾကကုန္၏။
၂။ ကံ - သာလွ်င္ အေမြအႏွစ္ ရွိၾကကုန္၏။
၃။ ကံ - သာလွ်င္ အေဆြအမ်ဳိး ရွိၾကကုန္၏။
၄။ ကံ - သာလွ်င္ အေဆြခင္ပြန္း ရွိၾကကုန္၏။
၅။ ကံ - သာလွ်င္ ကိုးကြယ္အားထားရာ ရွိၾကကုန္၏။
ထို ကံ - တရားသည္ပင္လွ်င္ သတၱဝါ ဟူသမွ် တို႔ကို အယုတ္၊ အလတ္၊ အျမတ္ စသည္ ထူးျခားကြဲလြဲေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ခြဲေဝေလသည္ “  

ဟု မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။
အေၾကာင္း - အက်ဳိး ဆက္သြယ္ ေဟာၾကားေတာ္မူခ်က္
၁ (က) အသက္တိုျခင္း ။ ။ ေလာက၌ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ ေယာက်္ားျဖစ္ေစ၊ သတၱဝါတို႔အား သနားၾကင္နာမႈ မရွိသူ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ သတ္ျဖတ္ေလ့ရွိ၏။ ထိုသူသည္ ထို သတ္ျဖတ္မႈ အကုသိုလ္ ကံေၾကာင့္ ေသသည့္ အျခားမဲ့

ကိုးကြယ္ရာမွာေရြးခ်ယ္ပါ

 “ ၾကည္ညိဳရာမွာ မ်ားသံဃာ.. ကိုးကြယ္ရာမွာေရြးခ်ယ္ပါ ”

ဆိုတဲ့စကားေလးဟာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ အင္မတန္ အေရးႀကီးတဲ့ ဆံုးမစကားေလးပါပဲ။ ယခုေခတ္အခ်ိန္အခါမွာ တရားအားထုတ္တဲ့ ေယာဂီေတြ မ်ားလာသလို.. တရားရိပ္သာေတြလည္း အမ်ားအျပား ေပၚထြက္လာပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အဆံုးမေတြကိုလည္း ရဟန္းသံဃာမ်ားေရာ.. လူပုဂၢိဳလ္မ်ားပါ.. ျဖန္႔ေ၀ေပးေနၾကတဲ့သူေတြလည္း မ်ားစြာ ေပၚထြက္လာပါတယ္။ အေကာင္းဘက္မွ စဥ္းစားရင္ အင္မတန္မွ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးဖို႔ ေကာင္းသလို.. တစ္ဖက္မွ စဥ္းစားၾကည့္ျပန္ရင္လည္း အင္မတန္မွ အေလးဂရုျပဳဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။

“ ကုန္ရႈံးေတာ့တစ္ေခါက္.. လင္ကုန္ရႈံးေတာ့ တစ္သက္လံုးေမွာက္.. ဆရာကုန္ရႈံးေတာ့ တစ္သံသရာလံုးေမွာက္ ”

ဆိုတဲ့ စကားေလးကလည္း တရားအားထုတ္မယ့္ ေယာဂီေတြအတြက္ အၿမဲႏွလံုးသြင္းထားသင့္တဲ့ စကားေလးပါ။ က်န္တဲ့အရာေတြ အေရြးမွားရင္ေတာ့ တစ္ဘ၀စာထက္ပိုၿပီး မဆံုးရႈံးႏုိင္ေပမယ့္ ဆရာေရြးမွားရင္ေတာ့ျဖင့္ တစ္သံသရာလံုးပါ ဆံုးရႈံးသြားႏုိင္မယ့္ အျဖစ္မ်ိဳးပါ..။ ဒါမို႔လို႔လည္း ဂရုျပဳဖို႔ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ စကားေလးကို သံုးလိုက္ရတာပါ။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအေနနဲ႔ ဆရာေရြးမမွားဖို႔ဟာ အဓိကအက်ဆံုးအခ်က္ပါ။ အရိယာရဲ႕အဆင့္နိမ့္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ေသာတာပန္ျဖစ္ေရးမွာ

“သူေတာ္သူျမတ္ ဆည္းကပ္မွန္စြာ၊ သူျမတ္တရား နာၾကားေသခ်ာ၊ သင့္ေအာင္စိတ္ထား တရားက်င့္ရာ၊ ေသာတာစစ္ ျဖစ္ဖို႔ေၾကာင္းေလးျဖာ” 

ဆိုတဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အဆံုးမရွိပါတယ္။ အဲ့အဆံုးမထဲမွာ သူေတာ္သူျမတ္ ဆည္းကပ္မွန္စြာဆိုတဲ့ စကားေလးကို အရင္ဆံုး ဗုဒၶက ဆံုးမၾသ၀ါဒ ေပးထားပါတယ္။ သူေတာ္သူျမတ္ဆည္းကပ္မွန္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ထိ အေရးတႀကီးလိုအပ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ေလးပါပဲ..။ ဆရာမွားၿပီး တရားမွားရင္ တစ္သံသရာလံုးမွားသြားမယ့္ အျဖစ္မ်ိဳးကို ဗုဒၶကႀကိဳၿပီးသိေတာ္မူတဲ့ အတြက္ပါပဲ။ ယခုအခ်ိန္ခါမွာ မိမိကိုယ္ေတြ႔၊ ဆရာ့ကိုယ္ေတြ႔ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ေတြ႔ေတြနဲ႔ ကိုယ္မွန္တယ္ထင္ရာကို ဆြဲကိုင္ၿပီး ေဟာေျပာေနၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ ေဟာတရားေတြရဲ႕ အမွားအမွန္ကို ဆံုးျဖတ္ပိုင္းျခားႏုိင္မယ့္ ဗုဒၶရဲ႕ကိုယ္ေတြ႔က်ေတာ့ ေပ်ာက္ေနၾကပါတယ္။ ဗုဒၶကိုယ္ေတြ႔ဆိုတာကေတာ့ ဗုဒၶကိုယ္တိုင္ ေဟာျပဆံုးမခဲ့တဲ့ အဆံုးမေတြကို မျပင္၊ မဖ်က္၊ မျဖည့္စြက္ပဲနဲ႔ အမွန္အတုိင္း လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ပိဋိကတ္(၃)ပံုဆိုတဲ့ ပိဋိ

တိုင္ထိပ္ေပၚက သပိတ္ေတာ္ (သို႔) ရာဇၿဂိဳဟ္သူေ႒းရဲ႕ ဘာသာေရး ရွာပံုေတာ္

ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ မကၤုလေတာင္ “ခ်ရားေတာ”မွာ ဆ႒မေျမာက္၀ါ ဆို၊၀ါကပ္ေ တာ္ မူပါတယ္၊ တိတၳိဂိုဏ္းဆရားႀကီး (၆)ေယာက္တို့လည္း သူတို့ကိုယ္သူ တို့ ဘုရားဟုေျပာဆိုၾကၿပီး ဗုဒၶျမတ္စြာႏွင့္ ေရာေယာင္ကာလူေတြအထင္ႀကီးေစရန္ ဗုဒၶျမတ္စြာ ၀ါဆိုေတာ္မူရာ ရာဇၿဂိဳလ္မွာပဲ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။

၀ါကြ်တ္ကာလတစ္ရက္မွာေတာ့ ရာဇၿဂိဳဟ္သူေ႒းႀကီးတစ္ ဦးဟာ ေနာက္ပါ အေျခြအရံ ေတြနဲ႔ အတူ ဂဂၤါျမစ္ထဲမွာ ေရကစားၾကပါတယ္၊ ဒီလိုေရကစားတဲ့အခါ မွာ ျမစ္ထဲကကေန အမိႈက္သ ရိုက္ေ တြ၊ တိရိစၦာန္အေသေကာင္စတာေ တြ ေရကစား တဲ့ေနရာကို ေရာက္မလာႏိုင္ေအာင္ ေလးဘက္ေ လးတန္မွာ ပိုက္ကြန္ေတြ ကာရံၿပီးမွ စိတ္ေအးလက္ေအးကစားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုသူေ႒းႀကီးနဲ႔ အေျခြအရံေတြေရးကစားေနတုန္း ပိုက္ကြန္မွာ သစ္တံုးတစ္ တံုးလာညိပါတ ယ္။ သစ္တံုးဆိုေပမဲ့ သာမာန္သစ္တံုးမဟုတ္ပဲ အဖိုးမ်ားစြာထိုက္ တန္တဲ့ “စႏၵကူးႏွစ္”စစ္စစ္ျဖစ္ပါတယ္ ၊ အထက္ဟိမ၀ႏၱာေတာမွျမစ္ရိုး တစ္ေလွ်ာ က္ေရစီးနဲ႔ေမ်ာပါလာၿပီး ျမစ္ေကြ႔ေက်ာက္ေဆာင္၊ေက်ာ က္စြန္းေတြနဲ႔ ပြတ္တိုက္ခဲ့လို႔ အကာမရွိေတာ့ပဲ အႏွစ္သက္သက္မို႔ တန္ဘိုးအနဂၣထိုက္တန္လွပါတယ္။

သူေ႒းႀကီးဟာ ဒီစႏၵကူးႏွစ္ကို အိမ္သို႔ယူေဆာင္သြားၿပီး ဘယ္လိုအသံုးျပဳရမလဲ ဆိုတာ ေတြးေ တာေနပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာသူေ႒းႀကီးဟာ တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ် က္ျပတ္ဆိုသလို အက်ိဳးလည္းရွိ သူရဲ့ ယံုးမွားသံသယကိုလည္းပယ္ေဖ်ာက္ၿပီး ကိုးကြယ္ရာအစစ္ကို ရွာဖို႔ရန္အတြက္ စႏၵကူးႏွစ္ကို အသံုးျပဳ ဘို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ သူေ႒းႀကီးဟာ အဲဒီအခ်ိန္က ဘယ္ဘာသာကို ကိုးကြယ္ရမွန္းမသိပဲ ျဖစ္ေန တာပါ၊ ဘယ္ဘာသာတရားက မွန္ၿပီ၊ ဘ

***** သဘာဝဘာသာ *****

ဗုဒၶဘာသာသည္ သဘာဝဘာသာျဖစ္သည္ ။
သဘာဝ သဘာဝဘာသာ
**တရားသည္လူတိုင္းႏွင့္ဆိုင္သကဲ့သို ့ ဗုဒၶဘာသာက သတ္မွတ္ထားေသာ ငါးပါးသီလသည္ လူတိုင္းႏွင့္ဆိုင္၏။

ဥပမာတစ္ခုျဖင့္ရွင္းျပပါအ႔ံ ။
ႀကက္ဟင္းခါးသီးကိုစားလ်ွင္ မည္သည့္ဘာသာဝင္စားစားခါးသည္ ။
ဘာသာေျပာင္းေသာေႀကာင့္ ခါးေသာ သဘာဝတရားသည္ ေျပာင္းမသြားေပ။

ထို ့အတူ==============
သူမ်ားအသက္ကိုသတ္လ်ွင္မည္ မည္သည့္ဘာသာဝင္ကသတ္သတ္
ျဖစ္ရာဘဝတြင္ အသက္တိုမည္။ အနာေရာဂါမ်ားမည္။

အသက္တိုေအာင္.အနာေရာဂါမ်ား ေအာင္ တန္ခိုးရွင္ ဖန္ဆင္းရွင္ တစ္ဦးဦးက ျပဳ လုပ္ေပးျခင္းမဟုတ္။
မိမိကိုယ္တိုင္ကျပဳလုပ္ေပးျခင္းျဖစ္၏ ။

သူတစ္ပါးအသက္ကိုသတ္ျ

ေသျခင္းတရားနယ္ေျမဆီသို႔ အျပန္ခရီး

ေလာကမွာ အဆန္းၾကယ္ဆုံးက ေသျခင္းတရားလုိ႔ အၿမဲလက္ခံယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေသျခင္းတရားနယ္ေျမထဲေရာက္သြားတာနဲ႔ လက္ရွိဘ၀ရဲ့ သုခ,ဒုကၡေတြဟာ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားတာပဲေလ..။ ေသျခင္းတရားရဲ့ ေဘာင္အတြင္းမွာ ဆင္းရဲသူ,ခ်မ္းသာသူ ရုပ္ေခ်ာသူ,ရုပ္ဆုိးသူ ဘယ္လုိလူမ်ဳိးကုိမွ လူတန္းစားခြဲျခားတာ မရွိဘူး..။ အားလုံးဟာ တန္းတူပဲေလ..။
ေသျခင္းတရားအေၾကာင္းကုိ မစဥ္းစားခဲ့ဖူးတဲ့ေန႔ရယ္လုိ႔ မရွိခဲ့ဘူး..။ ေန႔တုိင္း အနည္းဆုံး တစ္ေန႔ကုိ တစ္ႀကိမ္ေလာက္ေတာ့ စဥ္းစားျဖစ္တယ္…။ စဥ္းစားမိတုိင္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အားမလုိအားမရျဖစ္ခဲ့တာခ်ည္းပဲ…။ ေသျခင္းတရားနဲ႔ဆုံေတြ႕ဖုိ႔ အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးဘူးဆုိတာလည္း သိခဲ့ရပါတယ္..။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ အတက္ႏုိင္ဆုံး ဥစၥာဓနထက္ ကုသုိလ္ပုိခ်မ္းသာဖုိ႔ကုိ အလုိရွိခဲ့တယ္…။
လြန္ခဲ့တဲ့ရွစ္ႏွစ္ေလာက္တုန္းက အစာအိမ္ျပြန္ေရာင္ေရာဂါနဲ႔ ဂႏၶီေဆးရုံႀကီးမွာ သုံးရက္တိတိ အစာမစားေရမေသာက္ရဘဲ ေဆးသြင္းေနခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ေသျခင္းတရားအေၾကာင္းကုိ နက္နက္နဲနဲစတင္ေတြးခဲ့မိတာ။ ကုသုိလ္,ပညာ,ဥစၥာနဲ႔ ကုိယ့္အေပၚ ေထာက္ပံ့ကူညီခဲ့သူေတြအေပၚ ဘာမွအက်ဳိးေက်းဇူးမျပဳႏုိင္ဘဲ ေလာကအတြင္းက ထြက္ခြါသြားရမွာ အရမ္းစုိးရိမ္ခဲ့တယ္…။
ၿပီးေတာ့ မျပင္မဆင္ဘဲေသသြားခဲ့ရင္ ေသခါနီးေလးမွာ ေနာက္ဆံတင္းစရာအျဖစ္မ်ဳိး မႀကဳံဖုိ႔အတြက္ ကုိယ္ေသရင္ ဘယ္ပစၥည္းဘယ္လွဴရမယ္၊ ဘယ္ဟာကေတာ့ လွဴထားတာ၊ ဘယ္ဟာကေတာ့ ငွါးထားတာ၊ ဘယ္သူ႔ဆီကုိ အေၾကြးေပးစရာရွိတယ္- ဆုိၿပီးေတာ့ စာရြက္တစ္ရြက္မွာ အၿမဲတမ္းေရးမွတ္ထားတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အေၾကြး

*** အေကာင္းဆံုးဘ၀ ပိုင္ရွင္ၿဖစ္ေစရန္***

ဘ၀ ဟူသည္ သံသရာ ထဲမွ အခ်ိန္ပိုင္းတခုပါ ။
ဘ၀ ၊ ဘ၀ ေပါင္းမ်ားစြာလွည့္ပါတ္ေနသည္ကို သံသရာဟု ဖြင့္ဆိုထားပါသည္ ။ ဗုဒၵဘာသာ၀င္အမ်ားစု တို့သည္ သံသရာ လည္တယ္ဆိုတာ ကို လက္ခံထားတတ္ၾကၿပီး၊ ထိုသံသရာမွ လြတ္ေၾကာင္းကိုေတာ့ မစဥ္းစားပဲ ေမ့ေလ်ာ့ထားတတ္ၾကပါသည္ ။ သံသရာ ဆိုတာကို မေၾကာက္သ၍ေတာ့ ဘ၀ ေပါင္းမ်ားစြာ က်င္လည္ ေနရအံုးမွာပါ ။သံသရာဟုသည္ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းလွသည္ ။ သုဂတိသံသရာႏွင့္ ဒုကၡတိ သံသရာဟု ၍ႏွစ္မ်ိုးရွိပါသည္ ။
လူ့ၿပည္၊နတ္ၿပည္၊ၿဗဟၼာၿပည္ ၌က်င္လည္ၿခင္းသည္ သုဂတိသံသရာ။
ငရဲ၊တိရိစၦာန္၊ၿပိတၱာ၊အသူရကယ္ ဘံု၌က်င္လည္ၿခင္းသည္ ဒုကၡတိ သံသရာ ၿဖစ္ပါသည္ ။
ယခုလို လူ.ဘ၀ ရလာသည္မွာ သုဂတိသံသရာတြင္ပါ၀င္ပါသည္ ။ လူ့.ဘ၀ ဟူသည္ အလြန္ရခဲလွသည္ဟု ဘုရားရွင္က ေဟာၾကားထားပါသည္ ။ သာမာန္ ပဲၾကည့္ပါလ်ွင္ ကမၻာေပၚတြင္ တိရိစၦာန္ ႏွင့္ လူ မည္သူက မ်ားသနည္း ။ မၿမင္ေတြ့ႏိုင္ေသာ ပိုးမႊားဦးရည္ႏွင့္ပင္ မယွဥ္သာပါ ။ ထိုေၾကာင့္ ရခဲလွေသာ လူ့ဘ၀ ရခိုက္အခါတြင္ ကုသိုလ္ကံကို ၿဖစ္ေစေသာ ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာ ဆိုေသာ ကုသိုလ္တရားတို့ကို ၾကိဳးစားအားထုပ္သင့္ေပသည္။
ယခု အခါတြင္ လူအ

* နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ဉာဏ္(၁၆) ပါး။

  နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရားက်င္ႀကံ အားထုတ္ေနၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔ အ
တြက္ နိဗၺာနေရာက္ေၾကာင္းဉာဏ္ ၁၆- ပါးမွာ==
(၁)။ နာမရူပပရိေ စၦဒဉာဏ္ = ဘံုသံုးပါး၌ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးကို ပိုင္းျခားသိေသာဉာဏ္။

(၂)။ ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္ = ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး၏ ျဖစ္ေၾကာင္းတရားကို သိမ္းဆည္းေသာဉာဏ္။
(၃)။ သမၼသနဉာဏ္ = ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးကို အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ဟု သံုးသပ္ေသာဉာဏ္။
(၄)။ ဥဒယဗၺယဉာဏ္ = ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး ျဖစ္ပံုပ်က္ပံုကို ရွဳသျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာဉာဏ္။
(၅)။ ဘဂၤဉာဏ္ = ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး ပ်က္စီးျခင္းကို ရွဳသည္၏အစြမ္းျဖင့္ ထင္ျမင္ေသာဉာဏ္။
(၆)။ ဘယဉာဏ္ = ရုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးပ်က္စီးျခင္းကိုေဘးဟူ၍ရွဳသည္၏အစြမ္းျဖင့္ထင္ျမင္သည့္ဉာဏ္
(၇)။ အာဒီန၀ဉာဏ္ = ထိုေဘးကို ဆင္းရဲျခင္း အျပစ္ဟု ရွဳသည္၏ အစြမ္းျဖင့္ ျဖစ္ေသာဉာဏ္။
(၈)။ နိဗၺိႏၵဉာဏ္ = ရုပ္နာမ္ခႏၶာ သခၤ ါရ ျဖစ္ပ်က္ပံု အလံုးစံုကို စက္ဆုပ္ရြံရွာၿငီးေငြ႕ဖြယ္ဟု ျမင္
ေသာဉာဏ္။
(၉)။ မုဥၥိတုကမ်ဘာဉာဏ္ = ရုပ္နာမ္ခႏၶာ သခၤ ါရ ျဖစ္ပ်က္ျခင္းမွ လြတ္ထြက္ရာ နိဗၺာန္သို႔ ညြတ္
ေသာဉာဏ္။
(၁၀)။ ပဋိသခၤ ါဉာဏ္ = ရုပ္နာမ္ခႏၶာ သခၤ ါရတို႔မွ လြတ္ထြက္ေၾကာင္းျဖစ္ရန္ ဆင္ျခင္ေသာဉာဏ္
(၁၁)။ သခၤ ါရုေပကၡာဉာဏ္ = ရုပ္နာမ္ခႏၶာ သခၤ ါရတို႔၌ ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္းတို႔မွ ၾကဥ္ေရွာင္၍
လ်စ္လ်ဴျပဳေသာဉာဏ္။
(၁၂)။ အႏုေလာမဉာဏ္ = ေရွးဉာဏ္မ်ား ျဖစ္ေပၚၿပီးေျမာက္သျဖင့္ သတိပဌာန္ စေသာ ေဗာဓိ
ပကၡိယတရား ၃၇- ပါးတို႔အားေလ်ာ္စြာ ျဖစ္ေသာဉာဏ္။
(၁၃)။ ေဂါၾတဘူဉာဏ္ = ပုထုဇၨန္အႏြယ္ကို ျဖတ္၍ အရိယာအႏြယ္ကို ပြားေစေသာဉာဏ္။
(၁၄)။ မဂၢဉာဏ္ = နိဗၺာန္ကို သိျမင္ေသာ မဂ္ဉာဏ္။
(၁၅)။ ဖလဉာဏ္ = နိဗၺာန္ကို ျမင္ေသာ ဖိုလ္ဉာဏ္။
(၁၆)။ ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္ = မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္၊ ပယ္ၿပီး မပယ္ၿပီးေသာ တရားငါးပါးတို႔ကို ဆင္ျခင္
ေသာဉာဏ္ တို႔ျဖစ္ၾကပါတယ္။
        တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္အေပါင္းတို႔ကလည္း ဉာဏ္အဆင့္ဆင့္ ရရွိကာ ျမတ္နိဗၺာန္ကို
ရေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။
  {ဒဂုန္-ဦးထြန္းျမင့္ တည္းျဖတ္ေသာ သုခမွတ္စုမွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပါသည္။ }
      ဦးသိန္းေ၀။
     http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanadi.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။

ျမင္းေလးမ်ိဳး၊ လူေလးမ်ိဳး

ဤေလာက၌ျမင္းေလးမ်ိဳးရွိေလ၏။ လူလည္းေလးမ်ိဳးရွိေလ၏။

ပထမျမင္းကား

နွင္တံရိပ္ကိုျမင္ကာမွ်ျဖင္. ျမင္းထိန္း၏သေဘာကို
ေကာင္းစြာသိ၏။ ယေန.ငါ၏သခင္သည္ အဘယ္ကိစၥမ်ိဳးကိုခိုင္းေစမည္နည္း။

ငါသည္ သခင္.အတြက္ ဘယ္သို.လုပ္ေဆာင္ရမည္နည္း ဟူ၍ ဆင္ျခင္တတ္၏။ ထိတ္လန္.တတ္၏။

ဒုတိယျမင္းကား

နွင္တံရိပ္ကိုျမင္ကာမွ်ျဖင္. ေကာင္းစြာမသိတတ္။မဆင္ျခင္တတ္။
ထိတ္လန္.တုန္လႈပ္ျခင္းမရွိ။ နွင္တံျဖင္. အေမြးကိုတို.ထိမွသာလွ်င္ ေကာင္းစြာသိတတ္၏။ ဆင္ျခင္တတ္၊ တုန္လႈပ္ထိတ္လန္.တတ္၏။

တတိယျမင္းကား
နွင္တံရိပ္ကိုျမင္ကာမွ်ျဖင္.လည္းေကာင္း
အေမြးကိုထိတို.ကာမွ်ျခင္.လည္းေကာင္း
မသိတတ္၊မဆင္ျခင္တတ္၊ထိတ္လန္.တုန္လႈပ္ျခင္းမရွိ။
နွင္တံျဖင္. အေရကို တို.ထိမွသာလွ်င္ သိတတ္၏၊
ဆင္ျခင္တတ္၊ တုန္လႈပ္ထိတ္လန္.တတ္၏။

စတုတၳျမင္းကား
နွင္တံရိပ္ကိုျမင္ကာ