အေျခအရံေတြ၊ စစ္သည္ေတြလည္း ေနာက္က လိုက္သြားၾကပါတယ္။ လမ္းခရီးက ရြာတစ္ရြာ
ေရာက္ေတာ့ မိန္းကေလးေတြ ဗန္းငယ္၊ ဆန္ေကာငယ္ေတြနဲ႔ ကစားေနၾကပါတယ္။ အဲဒီထဲက
သြက္လက္ခ်က္ခ်ာပံု ရတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ သူ႕ဆန္ေကာထဲမွာ သဲေတြကိုထည့္ၿပီး
ျပာရင္းကစားေနတယ္။ သူ႕လက္တစ္ဖက္မွာ လက္ေကာက္ႏွစ္ကြင္းနဲ႔၊ က်န္တစ္ဖက္မွာေတာ့
လက္ေကာက္တစ္ကြင္းတည္း ၀တ္ထားပါတယ္။ သူ႕လက္ေတြ လွဳပ္ရွားတဲ့အခါလက္ေကာက္
ႏွစ္ကြင္း၀တ္ထားတဲ့ဘက္က အသံျမည္တာေပါ့။ တျခားဘက္ကေတာ့ ဘာအသံမွ မထြက္ဘူး။
ဇနကမင္းႀကီးရေသ့က ဒီထူးျခားခ်က္ကို ေမးတဲ့အခါ မိန္းကေလးက “ အရွင္ရဟန္း-
အေဖၚရွိရင္ ျငင္းရ၊ ခံုရ၊ ခိုက္ရန္ ျဖစ္ပြားရပါတယ္။ တစ္ေယာက္တည္းဆိုရင္ ဘယ္သူနဲ႔မွ် ျငင္း
ခံုစရာ၊ ရန္ျဖစ္စရာ မရွိပါဘူး။ ျမင့္ျမတ္ရာကို အလိုရွိတဲ့ အရွင္ဘုရားအေနနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း
အျဖစ္ကို ႏွစ္သက္ေတာ္မူပါဘုရား ” လို႔ ျပန္ေျဖပါသတဲ့။
မဟာဇနကမင္းႀကီးရေသ့ တရားလည္းရ၊ ပညာလည္း ရကာ၊ သီ၀လိေဒ၀ီမိဖုရားႀကီးကို
လွမ္းၿပီး “ ကဲ သီ၀လိေဒ၀ီ၊ မိန္းကေလး ေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ ရေသ့ရဟန္းအတြက္ မိန္းမနဲ႔ေကာ၊
အေျခအရံ အေဖၚပရိသတ္နဲ႔ေကာ မသင့္ေလ်ာ္ဘူး၊ ေနရစ္ၾက ” အမိန္႔ခ်ၿပီး တစ္ကိုယ္တည္း
ေတာထြက္ေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။
ေတာထဲမွာ မိဂါဇိနဆိုတဲ့
