ျမတ္ေသးသည္။

       “ ေယာစ ၀ႆသတံ ဇီေ၀၊ အပႆံ ဥဒယဗၺယံ”

         “ ဧကာဟံ ဇီ၀ိတံ ေသေယ်ာ၊ ပႆေတာ  ဥဒယဗၺယံ။”

                                           (ဓမၼပဒ ပါဠိေတာ္)

           ဥဒယဗၺယံ = ရုပ္နာမ္တို႔၏ အျဖစ္အပ်က္ကို၊ အပႆံ အပႆေႏၱာ = မသိမျမင္ေသာ၊

ေယာစ = အၾကင္ပုဂၢိဳလ္သည္ကား၊ ၀ႆသတံ = အႏွစ္တစ္ရာ ကာလပတ္လံုး၊ ဇီေ၀ = အ

သက္ရွည္ၾကာ တည္ေနျငားအံ့၊ နေသေယ်ာ = မျမတ္၊  ဥဒယဗၺယံ = ရုပ္နာမ္တို႔၏ အျဖစ္

အပ်က္ကို၊ ပႆေတာ ပႆႏၱႆ = သိျမင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏၊ ဧကာတံ = တစ္ေန႕တစ္ရက္မွ်၊

ဇီ၀ိတံ = အသက္ရွည္၍ ေနရျခင္းသည္၊ ေသေယ်ာ = ျမတ္ေတာ့သည္သာတည္း။ ။

         ကၽြန္ေတာ္မ်ား ၀ိပႆနာကို အားမထုတ္ရင္ ရုပ္နာမ္ကိုမသိ၊ ၀ိပႆနာဉာဏ္အလင္း

ဓာတ္မေပၚဘဲ၊ မဂ္ဖိုလ္ကို မရႏိုင္သျဖင့္ သာသနာတြင္း၌အသက္တစ္ရာ ရွည္ၾကာေအာင္ 

ေနရေသာ္လည္း လူျဖစ္က်ိဳးမနပ္မျမတ္၊ ၀ိပႆနာတရားကို အားထုတ္၍၊ တစ္ေန႔တစ္ရက္မွ်

အသက္ရွည္၍ ေနရျခင္းက ျမတ္ေသးသည္ဟု ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာေတာ္မူပါသည္။ ။    

( ၀ဏၰေက်ာ္ထင္ ဦးဘိုးစိန္၏ တရားထူးရရန္ ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္နည္းမွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသား

  ပူေဇာ္ပါသည္။ )

 (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ 

                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။

           http://www.facebook.com/damanadi.tk

          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။