နိဗၺာန္နဲ႔ေလာကီက်ိဳး တြဲဖက္ျပဳတဲ့ ပါရမီကုသိုလ္

      ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မမူမီ သာသနာပကာလက ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ ရွိပါ
တယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ညီျဖစ္သူက ႀကံခင္းကိုသြားပါတယ္။ အျပန္က်ေတာ့ အိမ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့
အစ္ကိုအတြက္တစ္ေခ်ာင္း၊ သူ႕အတြက္တစ္ေခ်ာင္းဆိုၿပီး ႀကံႏွစ္ေခ်ာင္း ခုတ္ခဲ့ပါတယ္။
         သူတို႔ေခတ္က ႀကံပင္ကို အရင္းကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အဖ်ားကပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျမွာက္လိုက္ရင္ ႀကံ

ရည္ေတြ ထြက္က်လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ညီျဖစ္သူက ႀကံရည္ေတြ အျပင္ထြက္မက်ေအာင္
ျဖတ္ထားတဲ့အပိုင္းကို သစ္ရြက္နဲ႔ အုပ္ခ်ည္ၿပီး ယူခဲ့ပါတယ္။
          ဒီလိုနဲ႔ ႀကံပင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ယူလာရင္း လမ္းမွာ ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္တစ္ပါးနဲ႔ ေတြ႕
ပါတယ္။ ညီျဖစ္သူက အရွင္ျမတ္ကို ေခတၱဆိုင္းခိုင္းၿပီး သပိတ္ထဲကို ပါလာတဲ့ႀကံႏွစ္ေခ်ာင္းထဲ
က တစ္ေခ်ာင္းကို စိုက္ခ်လွဴဒါန္းလိုက္ပါတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္ကလည္း ေနရာမွာထိုင္
လ်က္ ဘုဥ္းေပးပါတယ္။
          အရွင္ျမတ္ တစ္ခါတည္းဘုဥ္းေပးတာကိုၾကည့္ၿပီး သဒၶါတရားေတြ ပိုျဖစ္သြားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အစ္ကိုျဖစ္သူရဲ႕ ႀကံေခ်ာင္းကိုကိုင္ရင္း “ အစ္ကို႔အေနနဲ႔ ႀကံတန္ဖိုးကို ယူခ်င္ယူ၊ ဒါ
မွမဟုတ္ ကုသိုလ္အဖို႔ကို ယူခ်င္ယူ အစ္ကို႔ရဲ႕ ႀကံေခ်ာင္းကိုလည္း လွဴလိုက္ေတာ့မယ္ ” လို႔
ေတြးၿပီး အစ္ကိုရဲ႕ႀကံေခ်ာင္းကိုပါ ေလာင္းထည့္ လွဴလိုက္ပါတယ္။ ဒုတိယႀကံေခ်ာင္းကိုေတာ့  
အျခားပေစၥကဗုဒၶါ အရွင္ျမတ္ေတြအတြက္ အလွဴခံလိုက္ပါတယ္။
         ညီျဖစ္သူကလည္း အရွင္ျမတ္ကို ရွိခိုးဦးခ်ၿပီး “ ဘုရားတပည့္ေတာ္သည္ ဤႀကံရည္လွဴ
ဒါန္းရေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳေၾကာင့္ နတ္ျပည္၊ လူ႕ျပည္တို႔၌ စည္းစိမ္ကို ခံစားစံစား သံုး
ေဆာင္ၿပီးလွ်င္ အဆံုးဘ၀ေနာင္ကာလ၌ အရွင္ျမတ္သိတဲ့တရားကိုသာ ရ ရပါလို၏ ” လို႔ ဆု
ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။ အရွင္ျမတ္ကလည္း သင္ဆုေတာင္းတဲ့အတိုင္း ေတာင္းဆုျပည့္ေစ ” လို႔
ဆုျပန္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့အရွင္ျမတ္လည္း ေကာင္းကင္ခရီးနဲ႔ ျပန္ၾကြသြားပါတယ္။
ေကာင္းကင္ခရီးနဲ႔ ၾကြသြားတဲ့ အရွင္ျမတ္ကိုၾကည့္ၿပီး ညီျဖစ္သူက ပိုၿပီးသဒၶါတရားေတြျဖစ္သြား 
ရျပန္ပါတယ္။ 
          အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အစ္ကိုျဖစ္သူကို အေၾကာင္းစံု ေျပာျပၿပီး ႀကံဖိုးကိုယူမလား၊ ကု
သိုလ္အဖို႔ကို ယူမလားလို႔ ေမးပါတယ္။ အစ္ကိုျဖစ္သူက သူ႕အတြက္ လွဴတဲ့ႀကံရည္ကို အျခား
ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္ေတြ ဘုဥ္းေပးဖို႔ ယူသြားတာရယ္၊ ေကာင္းကင္ခရီးနဲ႔  ျပန္ၾကြသြားတာ
ရယ္ကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုး ပီတိေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္။
         ဒါေၾကာင့္ လက္အုပ္ကေလးခ်ီၿပီး “ ဤႀကံရည္ လွဴဒါန္းရေသာ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ ပေစၥ
ကဗုဒၶါအရွင္ျမတ္တို႔ သိအပ္ေသာ တရားထူးကိုသာ ရ ရပါလို၏ ” လို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ ကုသိုလ္ျပဳၿပီး ဆုေတာင္းတဲ့ေနရာမွာ ညီက လူ႕စည္းစိမ္၊ နတ္စည္းစိမ္၊
နိဗၺာန္ရယ္ ဆုေတာင္းပါတယ္။ အစ္ကိုကေတာ့ နိဗၺာန္တစ္ခုပဲ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
         ဆုေတာင္းကြာေတာ့ အက်ိဳးေပးလည္း ကြာသြားပါတယ္။ အစ္ကိုျဖစ္သူက ၀ိပႆီျမတ္
စြာဘုရားလက္ထက္မွာ အရဟတၱမဂ္ အရဟတၱဖိုလ္ရၿပီး ရဟႏၱာျဖစ္သြားပါတယ္။ ညီျဖစ္သူက
ေတာ့ သူ႕ဆုေတာင္းအတိုင္း လူ႕စည္းစိမ္၊ နတ္စည္းစိမ္ေတြကို အျပည့္အ၀ ခံစားၿပီး ေဂါတမ
ဘုရားရွင္လက္ထက္က်မွ အရဟတၱဖိုလ္ကို ရသြားပါတယ္။
         ကုသိုလ္ျပဳတဲ့အခါ သတိထားရမွာက ဘ၀တဏွာ၊ ေဘာဂတဏွာေတြမပါဘဲ ၀ိ၀ဋ ၬကု
သိုလ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ပါရမီေျမာက္ေအာင္ ျပဳခဲ့ရင္ စည္းစိမ္မ်ိဳးစံု ရေနဦးေတာ့ တရားနဲ႔ေတြ႕လိုက္
ရင္ အဲဒီ စည္းစိမ္ေတြကို ခ်က္ခ်င္း စြန္႔ႏိုင္၊ ခြါႏိုင္ပါတယ္။ ေျပာင္းျပန္အားျဖင့္ ေျပာရင္ေတာ့
ပါရမီေျမာက္ေအာင္ မျပဳခဲ့ရင္ တရားနဲ႔ ေတြ႕ေပမယ့္ ကိုယ္ရထားတဲ့ စည္းစိမ္ေတြကို မခြဲႏိုင္၊
မခြာရက္၊ မစြန္႔ရက္ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။
         ဒါေၾကာင့္ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ကလည္း ကုသိုလ္ျပဳတဲ့အခါ
၀ိ၀ဋ ၬကုသိုလ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ပါရမီေျမာက္ေအာင္ ျပဳႏိုင္ၾကၿပီး ေကာင္းသထက္ေကာင္း၊ ျမင့္ျမတ္
သထက္ ျမင့္ျမတ္ေအာင္ က်င့္ႀကံအားထုတ္ႏိုင္ကာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးပန္းတိုင္
 ျမတ္နိဗၺာန္ကို ရေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။ ။
 { ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ)၏ ျမင့္ျမတ္သူတို႔ရဲ႕ အလုပ္ကို ကိုးကားေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
     (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။