ေ၀ေဒဟိကာ ေဂါတမဗုဒၶဘုရားအျဖစ္မေရာက္ခင္ ေရွးအခါ ကာလတုန္းက သာ၀တၱိျပည္မွာေ၀ေဒဟိကာ ဆိုတဲ့ အိမ္ရွင္မတစ္ဦးရွိတယ္။သူ႔ကိုအမ်ားက ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းတယ္။ စိတ္ေန သ ေဘာထားေကာင္းတယ္။ သိပ္ကိုစိတ္သေဘာ ထားေပ်ာ့ေပ်ာင္းတာပဲလို႔ ခ်ီးက်ဴးၾကတယ္။ ေ၀ေဒဟိကာ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ရွိတယ္။ အေျပာအဆိုကလဲ အင္မတန္ေကာင္းတယ္။ ခ်ဳိခ်ဳိသာသာရွိတယ္။ ဆက္ဆံေရးမွာလဲ ေဖာ္ ေဖာ္ေရြေရြနဲ႔ အင္မတန္ ေတာ္တယ္။ တကယ့္ သူေတာ္ေကာင္းမေလးပဲလို႔ အရပ္က၀ိုင္းၿပီးခ်ီး မြမ္းေနၾကတယ္။ အဲဒီေ၀ေဒဟိကာရဲ႕ အိမ္မွာ ကာဠီဆိုတဲ့ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ကာဠီဟာ ဘယ္အိမ္သြား သြား ဘယ္သူနဲ႔ပဲေတြ႕ေတြ႕ သူ႔သခင္မေ၀ေဒဟိ ကာရဲ႕ ေကာင္းေၾကာင္းေတြ၊ သည္းခံတတ္ ေၾကာင္းေတြ၊ စိတ္ေကာငး္ရွိေၾကာင္းေတြပဲၾကား ေနရတယ္။ ဒါနဲ႔ကာဠီက စဥ္းစားတယ္။ ငါ့သခင္ မဟာ တကယ္ပဲစိတ္သေဘာထားေကာင္းေနလို႔ လား၊ ဒါမွမဟုတ္အိမ္မႈေရးရာ ကိစၥေတြကို ငါက အကုန္ ေဆာင္ရြက္ေပးေနလို႔ အခ်ဳိးက် အဆင္ ေျပေနလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ အိမ္မႈေရးရာ ကိစၥ ေတြကို ငါကအကုန္ေဆာင္ရြက္ေပးေနလို႔ အခ်ဳိး က်အဆင္ေျပေနလို႔လား၊ စံုစမ္းဦးမယ္။ ဒီလိုႀကံ ၿပီးေတာ့ တစ္ေန႔မွာ ကာဠီဟာ ခါတိုင္းလို အိမ္မႈ ကိစၥကုိလုပ္ဖို႔ေစာေစာမထပဲ ေပၿပီးအိပ္ေနတယ္။ ေ၀ေဒဟိကာ အိမ္ရွင္မ အိပ္ယာက ထလာၿပီး အေျခအေနေတြကို ၾကည့္ေတာ့ ခါတိုင္းလိုမ်က္ႏွာ သစ္ဖို႔ၾကည့္ေတာ့ ခါတိုင္းလို မ်က္ႏွာသစ္စရာ အ ဆင္သင့္မရွိျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ မီးဖိုထဲမွာ ခ်ဳက္ေရးျပဳတ္ေရး အတြက္လဲ လွဲက်င္းမထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒီေတာ့ ေ၀ေဒဟိကာက စဥ္းစား တယ္။ ဒီကေန႕ကာဠီဟာအိပ္ယာကမထေသးဘူး။ ခါတိုင္းလုပ္ေနက် အလုပ္ေတြကိုလဲဘာမွမလုပ္ရ ေသးဘူး။ ေနမေကာင္းလို႔မ်ားေလလား ဒီလိုေတြး ၿပီး သူက စိတ္မဆိုးေသးပါဘူး။ စိတ္ဆိုးစရာ အေၾကာင္းက မလံုေလာက္ေသးပဲကိုး။ေနမေကာင္း ရွိလို႔နဲ႔ တူပါရဲ႕လို႔ က႐ုဏာကေလးနဲ႔ သနားစိတ္ ေတာင္ျဖစ္လိုက္ေသးတယ္.။ ဒါနဲ႔ ေနမေကာင္းလို႔ထင္ၿပီး ေ၀ေဒဟိကာက ကာဠီ ကိုသြားေမးတယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ၊ ေနမေကာင္းဘူးလားလို႔ ေမး ေတာ့ ကာဠီက ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊ အိပ္ခ်င္လို႔အိပ္ေနတယ္လို႔ ေျပာ လိုက္တယ္။ ေ၀ေဒဟိကာက ဘာမွေတာ့မေျပာဘူး။ မ်က္ႏွာ ေတာ့ပ်က္သြားတယ္။ ဒါကိုျမင္ေတာ့ ကာဠီက ဒို႔ သခင္မစိတ္ဆိုးတတ္သားပဲလို႔ေတြးတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေသခ်ာဘူး။ ထပ္စံုစမ္းဦးမွပဲလို႔ ေတြးၿပီး ေနာက္ ေန႔မွာလဲ အိပ္ယာက ေစာေစာမထပဲ ေပၿပီး အိပ္ ေနတယ္.။ ဒီအခါမွာလဲ ေ၀ေဒဟိကာက မေန႔က လိုပဲလာၿပီး ဘာေၾကာင့္ မထတာလဲလို႔ေမးေတာ့ အိပ္ခ်င္လို႔ အိပ္ေနတာ သခင္မလို႔ ကာဠီကျပန္ ေျပာတယ္။ ဒီအခါမွာ ေ၀ေဒဟိကာက နင္ငါ့အေၾကာင္းသိမယ္လို႔ ႀကိမ္းတယ္။ အရင္ကအေျပာအဆိုယဥ္ေက်းပါတယ္ဆိုတဲ့ ေ၀ေဒဟိကာက အခု ၾကမ္းတမ္းတဲ့စကား ေျပာ လာတာကို ကာဠီ သတိထားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ပိုၿပီး ေသခ်ာေအာင္ ေနာက္ေန႕မွာလဲ အိပ္ယာက ေစာေစာမထပဲ ေပၿပီးအိပ္ေနတယ္။ ေန႔႔မနက္မွာ ေ၀ေဒဟိကာာ လာေမးျပန္တယ္။ ကာဠီကလဲ မထခ်င္လို႔အိပ္ေနတာလို႔ ေျပာလိုက္ တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေ၀ေဒဟိကာက စိတ္ဆိုး ေဒါသေတြျဖစ္ၿပီး ႀကိမ္းေမာင္း ဆဲဆို ႐ုံသာမက တံခါး ကန္႔လန္႔နဲ႔ ေပါက္လိုက္တာ ကာဠီရဲ႕ဦးေခါင္း ေပါက္ကြဲသြားတယ္။ ဒီအခါမွာ ကာဠီဟာ အိမ္နီး နားခ်င္ေတြဆီသြားၿပီးက်မျဖစ္ပံုကိုၾကည့္ပါဦး၊ အိမ္ မွာ ခိုင္းစရာဆိုရင္ကၽြန္မတစ္ေယာက္ပဲရွိပါတယ္။ ဒီတစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့က်မကို အိပ္ယာကေစာ ေစာမထတာေလးနဲ႔ ဒါေလာက္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္း တမ္း ႐ုိက္ႏွက္သင့္ပါသလား. အရပ္ကျဖင့္ခ်ီးမႊန္း လိုက္ၾကတာ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ေ၀ေဒဟိကာဟာ တကယ့္ သူေတာ္ေကာင္းမေလးတဲ့။ သိမ္သိမ္ ေမြ႕ေမြ႔ယဥ္ယဥ္ ေက်းေက်း ေျပာတတ္ ဆိုတတ္ တယ္တဲ့။ လူေတြကို ဆက္ဆံတဲ့ ေနရာမွာ ေဖာ္ ေရြတယ္တဲ့။ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္းနဲ႔ စိတ္သ ေဘာထားျပည့္၀တယ္တဲ့။ အခုေတာ့ၾကည့္ပါဦး။ အဲဒီရွင္တို႔ရဲ႕သူေတာ္ေကာင္းမေလးက ဒီတစ္ ေယာက္တည္းရွိတဲ့က်မကို ဒီေလာက္ၾကမ္းၾကမ္း တမ္းတမ္း တံခါးကန္႔လန္႔နဲ႔ေပါက္ရလား။ က်မ မွာဦးေခါင္းေပါက္ကြဲရပါၿပီလို႔ တိုင္တန္းတယ္။ ဒီေတာ့မွ လူေတြက ေ၀ေဒဟိကာရဲ႕သေဘာ ထားမွန္ကို သိလာတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ဟာ တကယ္တမ္း အဆင္မေျပတာေတြ မႏွစ္ၿခိဳက္ တာေတြနဲ႔ ႀကံဳတဲ့အခါမွာ လူေတာ္လူေကာင္း ဟုတ္မဟုတ္သိႏုိင္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနတာပဲ။ အိမ္ေထာင္ေရးမွာလဲ ဒီလိုပဲ။ ပစၥည္းဥစၥာျပည့္ စံုမႈ၊ ရာထူးဌာနႏၱရႀကီးႀကီး ရေနမႈတို႔ ရွိတဲ့အခါ အိမ္ေထာင္ေရးဟာ ေျပလည္ေနတယ္။ ဇနီး မယားကလည္း သူလိုခ်င္တာကိုရ၊ ၀တ္ခ်င္ဆင္ ခ်င္တာ ၀တ္ရ ဆင္ရဆိုေတာ့ သူ႔ခ်စ္လင္ေယာ က္်ားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစိတ္ေတြရွိေနတယ္။ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတဲ့အမႈအရာေတြကိုပဲျပေနတယ္။ ဒီေတာ့ဘ၀မွာ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြနဲ႔ပဲႀကံဳ ႀကံဳ မညည္းမညဴနဲ႔ ေအးအတူ ပူအမွ်ေနမယ္ တကယ့္ သစၥာရွင္မေလး၊ အလိမၼာတံုးေလးလို႔ ထင္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့တကယ္ဒုကၡေတြ ဆင္းရဲ တာေတြန ဲ႔ႀကံဳလာတဲ့အခါက်ေတာ့ အလိမၼာ မေလးဟာ စကားေျပာတာကအစ မယဥ္ေက်း ေတြျဖစ္လာတယ္။ ကလန္ကဆန္ေတြ လုပ္ လာတယ္။ တကယ္ အခက္အခဲေတြ၊ ဆင္းရဲဒုကၡေတြနဲ႔ ႀကံဳေတာ့မွသာ တကယ့္ခ်စ္သူေကာင္း၊ အေဖာ္ ေကာင္း၊ မိတ္ေဆြေကာင္းဟုတ္မဟုတ္ဆံုးျဖတ္ ႏိုင္ေတာ့တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ အဆင္မေျပတာ ေတြ အခက္အခဲေတြ ေဘးအႏၱရာယ္ေတြ မတ ရားမႈေတြစတဲ့ ဒုကၡတရားေတြဟာ လူတစ္ဦးကို လူေတာ္လူေကာင္းဟုတ္မဟုတ္၊ လူးစြမ္းလူစရွိ မရွိ စစ္ေဆးေပးေနတဲ့ မွတ္ေက်ာက္ေတြပဲလို႔ ဆိုႏုိင္တယ္။ မိမိကုိယ္တိုင္လဲ ငါဟာ ဒုကၡရဲ႕ အစမ္းအသပ္ကိုဘယ္ေလာက္ခံႏုိင္သူျဖစ္သလဲ၊ ဒုကၡရဲ႕အမွတ္ေက်ာက္တင္ အဘယ္မွ် ခံႏုိင္သူ ျဖစ္သလဲဆိုတာ ဆံုးျဖတ္ရမွာပဲ။ ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦး ကေျပာဖူးတယ္။ ဒုကၡ အႏၱရာယ္ေတြ အခက္အခဲေတြဆိုတာ ပူ ျပင္းတဲ့ ရာသီဥတုနဲ႔တူတယ္။ ပူျပင္းတဲ့ ရာသီ ဥတုဟာ ႏြားႏုိ႔ကိုေတာ့ခ်ဥ္သိုးသြားေစတယ္။ ဒါေပမဲ့တခ်ဳိ႕ေသာသစ္သီးေတြကိုေတာ့ခ်ဳိၿမိန္ ေစတဲ့ သစ္သီးေတြအျဖစ္ရင့္မွဲ႕ေစႏိုင္တယ္တဲ့။ ဒီနည္းတူပါပဲ အခက္အခဲေတြ ေဘးရန္အႏၱရာယ္ ေတြစတဲ့ဒုကၡတရားနဲ႔ႀကံဳႀကိဳက္တဲ့အခါ စိတ္ဓါတ္ ခိုင္ၾကည္မႈမရွိသူေတြကေတာ့ အခက္အခဲေတြကို ႀကံ့ႀကံ့ခိုင္ခိုင္ ေက်ာ္လႊားယင္း ေအာင္ျမင္သူေတြ အရည္အေသြးျမင့္သူေတြ ျဖစ္လာတာပဲ။ ဒီေတာ့ ႀကံဳလာသမွ်ဒုကၡနဲ႔ ဒုကၡရဲ႕ အေပါင္းပါေတြျဖစ္တဲ့ အခက္အခဲေတြ၊ ေဘးရန္အႏၱရာယ္ေတြကို ႀကံ့ ႀကံ့ခိုင္ခိုင္နဲ႔ေက်ာ္လႊားဖို႔ အားမာန္ကိုတင္းထားရ မွာပဲ။ တင္းကိုတင္းထားရမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။ (နႏၵသိန္းဇံ ခေယာင္းလမ္းကိုျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း)
No comments:
Post a Comment