အျမတ္ဆံုးဒါန။

         ရွင္သာရိပုတၱရာရဲ႕အေလာင္းဥပတိႆ ပရဗုိဇ္ႀကီး အမတ ဆုိတဲ့ ေသျခင္းကင္းရာ တရား
ကုိ လုိက္ရွာပါတယ္။ ရွာတဲ့အခါမွာ ထုိေခတ္က ေခတ္စားေနတဲ့ နာမည္ႀကီးတဲ့ သၪၥယဆုိတဲ့ ပရဗုိဇ္
ႀကီးထံမွာ တပည့္ခံၿပီး ပရဗုိဇ္လုပ္ေနပါတယ္။ သူ႔ဆီက ပညာေတြ သင္လုိက္တယ္။ အဲဒီ သင္ယူလုိက္
တဲ့ သူ႔ဆီကပညာေတြက သူလုိခ်င္တဲ့အက်ဳိးကုိ မေပးစြမ္းႏိုင္ပါ။ ေပးႏုိင္စြမ္းမရွိလုိ႔ တရားဓမၼကုိ
လွည့္လည္ၿပီး ရွာရင္း အၾကာႀကီးေစာင့္စားေနခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားပြင့္လုိ႔
ပၪၥ၀ဂၢီငါးဦးကုိ တရားဓမၼေဟာ၊ တရားေဟာၿပီး သာသနာျပဳေတြ ေစလႊတ္လုိက္တဲ့ေနာက္မွာ ပၪၥ၀ဂၢီ
ေတြထဲမွာ အငယ္ဆုံးျဖစ္တဲ့ ရွင္အႆဇိက တစ္ပတ္ျပန္ေက်ာ့ၿပီးေတာ့ ရာဇၿဂိဳဟ္ကုိ ေရာက္လာပါ
တယ္။
          အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရွင္သာရိပုတၱရာအေလာင္း ဥပတိႆ ပရဗုိဇ္က သြားေတြ႕ပါတယ္။ ျမင္လုိက္
တာနဲ႔ပဲ ဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ အေနအထားကုိ စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္သြားပါတယ္။ ရင္ထဲမွာ တရားရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕
မ်က္ႏွာ အေနအထား၊ ကုိယ္ဣေႁႏၵ အမူအရာနဲ႔ တရားမရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာအေနအထား၊ ကုိယ္
ဣေႁႏၵအမူအရာက လုံး၀မတူပါ။ အကဲခတ္တတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္က သိပါတယ္။ ရင္ထဲမွာ ေအးခ်မ္းေနလုိ႔
ရွိရင္ မ်က္ႏွာမွာလည္း လာၿပီး အရိပ္ထုိးေနပါတယ္၊ ေအးခ်မ္းပါတယ္။ ရင္ထဲမွာ ပူေနလုိ႔ရွိရင္လည္း
မ်က္ႏွာမွာ လာျပပါတယ္။ ေအးခ်မ္းမႈ ရွိမရွိ၊ တရားထူးတရားျမတ္ ရွိမရွိ ဆုိတာ သူ႔ရဲ႕အမူအရာ
ၾကည့္တာနဲ႔ အကဲခတ္လုိ႔ရပါတယ္။
         ရွင္အႆဇိကုိ ျမင္လုိက္တာနဲ႔ သူ႔ဆရာႀကီးထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာသာတယ္၊ မ်က္ႏွာအေန
အထား ၾကည့္လုိက္တာနဲ႔ တရားထူးတရားျမတ္ ရွိရမယ္လုိ႔ စိတ္ထဲမွာ ဆုံးျဖတ္ၿပီးသား ျဖစ္သြားပါ
တယ္။ အဲဒီ ရွင္အႆဇိေနာက္ လုိက္ၿပီးေတာ့ ေမးပါတယ္။ “ဘယ္သူ႔ကုိ ဦးတည္ၿပီး သကၤန္း၀တ္တာ
လဲ၊ သင့္ဆရာ ဘယ္သူလဲ၊ သင့္ဆရာက ဘာေတြေဟာလဲ၊ သင့္ဆရာရဲ႕အယူ၀ါဒက ဘာေတြလဲ”
ရွင္အႆဇိက သူ ရဟႏၲာျဖစ္ေနေပမယ့္လုိ႔  ထုိအခ်ိန္မွာ ဓမၼစၾကာတုိ႔၊ အနတၱလကၡဏသုတ္တုိ႔
ေလာက္ပဲ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေသးပါတယ္။ သုတၱန္ေတြ ေျမာက္မ်ားစြာ မထြက္ေသးပါ။ ဒါနဲ႔ သစၥာ
ေလးပါးကုိ အက်ဥ္းခ်ဳံးၿပီး ေျပာလုိက္ပါတယ္။ ေယ ဓမၼာ ေဟတုပၸဘ၀ါ။ ေတသံ ေဟတုံ တထာဂ
ေတာ အာဟ။ ေတသၪၥေယာနိေရာေဓာ၊ ဧ၀ံ၀ါဒီ မဟာသမေဏာ။
         ဆုိလုိတာက “ အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ အက်ဳိးတရားေတြရဲ႕ အေၾကာင္းကုိလည္း ေဟာ
တယ္၊ အဲဒီ အေၾကာင္းတရားေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားလုိ႔ အက်ဳိးတရားေတြ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားတာကုိလည္း
ေဟာတယ္” ေၾသာ္- အေၾကာင္းရွိေနလုိ႔ အက်ဳိးရွိေနတယ္၊ အေၾကာင္းခ်ဳပ္ရင္ အက်ဳိးခ်ဳပ္မယ္ဆုိတဲ့
 philosophy ကုိ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
         အဲဒီ ဓမၼဒါနကုိ လက္ခံရရွိလုိက္တဲ့ အခါက်ေတာ့မွ ရွင္သာရိပုတၱရာ မေထရ္ျမတ္ အေလာင္း
ျဖစ္တဲ့ ဥပတိႆဟာ အသိဉာဏ္ ပြင့္သြားတယ္။ အသိဉာဏ္ ပြင့္သြားၿပီး သံသယ ကင္းသြားတယ္၊
အျမင္မွားေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္၊အျမင္မွန္ရသြားတယ္၊ “ေသာတာပန္ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ အျမင္မွန္ရ
တာနဲ႔ သံသယကင္းသြားတာပါ။
          ဒါေၾကာင့္မို႔ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္ ဓမၼမိတ္ေဆြ အေပါင္းတို႔ဟာလည္း အလွဴဒါနမ်ား
စြာ ရွိၾကတဲ့အထဲ “ ဓမၼဒါန”  တရား၊ အသိပညာ အလွဴက အျမတ္ဆံုး၊ အသာဆံုး ဟု နားလည္
သေဘာေပါက္ၾကၿပီး နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ေမွ်ာ္မွန္းလ်က္ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေတာ္
မူႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။ ။
 {ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၁ ခုႏွစ္၊ ေတာ္သလင္းလဆန္း ၁၄ ရက္ေန႔ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ မဟာေအာင္
ေျမၿမိဳ႕နယ္၌ ေဒါက္တာ အရွင္နႏၵာမာလာဘိ၀ံသ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ
 “ ၁၂  ႏွစ္ၾကာ အေျဖရွာခဲ့ရေသာ ေမးခြန္းမ်ား ” မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
  (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)
 
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။