ႏွလံုးသားထဲ ဘုရားအဆံုးအမကိန္းေနတဲ့သူ ။

  ဗုဒၶဘုရားရွင္က အကုသိုလ္ျဖစ္မယ့္ အလုပ္မ်ိဳးကို လံုး၀မလုပ္ၾကပါနဲ႔။ ေၾကာက္ၾကစမ္းပါ၊
ကုသိုလ္ျဖစ္မယ့္ အလုပ္မွန္သမွ် လုပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾက။ အခု ေလာကီမွာရွိတဲ့ ရာထူးေတြ၊
စည္းစိမ္ေတြ၊ ဂုဏ္ ပါ၀ါေတြနဲ႔ ဘုရားရဲ႕အဆံုးအမမွာ ဘုရားအဆံုးအမက တန္ဘိုးရွိပါတယ္။
          သုပၸဗုဒၶလူနူႀကီး ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ အဲဒါ သၾကားမင္းက ဆင္းလာၿပီးေတာ့ စမ္းတယ္။
ေဟ့ေကာင္ မင္း ႏူနာကို ငါေပ်ာက္ေအာင္ ကုေပးမယ္။ ေနစရာ အိမ္ရွိသလား၊ ႏူနာဆိုေတာ့
ဘယ္ရွိမလဲ၊ ဘယ္ရပ္ကြက္မွ လက္မခံၾကဘူး၊ တရားနာတာေတာင္ ဟိုး အစြန္အဖ်ားမွာ ကုတ္
ၿပီး နာရတာ။ အဲဒီေတာ့ သၾကားမင္းက မင္းကို ေနစရာအိမ္နဲ႔ စည္းစိမ္ဥစၥာ အျပည့္ေပးမယ္။ ဘု
ရားကို ဘုရားမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာစမ္း။ တရားကို တရားမဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာစမ္း။ သံဃာကို သံဃာ   မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာစမ္း။ မင္း အဲဒီသံုးခြန္းကိုေျပာရင္ မင္းလိုခ်င္တာ အကုန္ေပးမယ္။
          သပၸဗုဒၶကတရားနာၿပီး ေသာတာပန္ ျဖစ္ထားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေသာတာပန္ဆိုတာ
ဘာကိုေခၚတာလဲ။ ရိုးရိုးေလးမွတ္ထားပါ ဘုရားအဆံုးအမ ႏွလံုးသားထဲ ကိန္းသြားတာ ေျပာတာ။
သူ႕ကို သတ္ပစ္လိုက္လို႔လဲ ေသသာသြားမယ္။ သရဏဂံုမပ်က္ဘူး။ သူလုပ္ထားတဲ့ကုသိုလ္ကို
ဖ်က္လို႔မရဘူး။ သူရထားတဲ့ မဂ္ကုသိုလ္ကို ဖ်က္ဆီးလို႔မရဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေသာတာပန္ဆိုတာ
ဘုရားအဆံုးအမ ႏွလံုးသား(၀မ္း)ထဲ ကိန္းသြားတာ ရွင္းလား။
         ဒါေၾကာင့္ ႏွလံုးသားထဲ ထည့္သြားၾကလို႔ေျပာတာ။ ခု ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ျမင္ေနရ၊ ၾကားေန
ရတာ ဘုရားအဆံုးအမကို ပစ္ပစ္ခါခါ ရက္ရက္စက္စက္ ပယ္ဖ်က္ရဲတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ေပါေနၿပီ။
မ်ားေနၿပီ။ ဘုရားအဆံုးအမကို မထီမဲ့ျပင္ျပဳတဲ့သူေတြ မ်ားေနၿပီ။ အဲဒါကို  ေခတ္ပ်က္လို႔ေခၚပါ
တယ္။ ေခတ္ပ်က္ထဲမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ပါမသြားေစနဲ႔။ ဦးဇင္းကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ေရွ႕မွာ ဂတိေပး
လိုက္မယ္ေနာ္၊ ေခတ္မကလို႔ ကမၻာပါပ်က္ပါေစ၊ ငါ့ရင္ထဲက သရဏဂံုေတာ့ အပ်က္မခံႏိုင္ဘူး။
          ဘယ္ေတာ့မွ ဦးသုမဂၤလေၾကာင့္ဓမၼက အဓမၼမျဖစ္ေစရဘူး။ အဲဒါ အားလံုးရင္ထဲမွာ ရဲ
ရဲရင့္ရင့္ ေဆာင္ထားလိုက္စမ္းပါ။ ေသရင္ တစ္ဘ၀တစ္သက္ပဲေသမယ္။ သရဏဂံုေတာ့ အပ်က္
မခံႏိုင္ဘူး။ အဲဒါ သုပၸဗုဒၶကို သိၾကားမင္းက ေလာကီစည္းစိမ္ေတြနဲ႔ ဆြဲေဆာင္တယ္။ သုပၸဗုဒၶဟာ
ေသာတာပန္။ ဘုရားအဆံုးအမ ႏွလံုးသားထဲ ကိန္းသူျဖစ္ေတာ့ သတိလဲရွိတယ္။ ၀ီရိယလည္းရွိ
တယ္။ ပညာလည္းရွိတယ္။
         သတိရွိတယ္ဆိုတာဘာလဲဆိုေတာ့ မေမ့မေလ်ာ့ေသာ သတိ၊ သရဏဂံုကို ဖ်က္ဆီးဖို႔
ေျပာၿပီဆိုရင္ ဒါဟာ သာသနာဖ်က္ပဲလို႔ သူသိတယ္။ ေနာက္ ၀ီရိယ၊ ရဲရင့္တဲ့ လံုလ၀ီရိယရွိေတာ့
ဒီေကာင္ ဘာေကာင္လဲ၊ ငါ့ကို ဒီစကားလာေျပာတာ။ သာမန္ေကာင္ေတာ့ ငါ့ကို လာေျပာရဲမွာ
မဟုတ္ဆိုၿပီး ေသခ်ာၾကည့္တယ္။ သတိလည္းရွိ၊ ၀ီရိယလည္းရွိ၊ ပညာလည္းရွိေတာ့ ဆင္ျခင္ၿပီး
သိတယ္။ ဟဲ့ေကာင္ သိၾကား မင္းေျပာတဲ့ ငါးပါးအာရံုကာမဂုဏ္ဆိုတာ ဘာတစ္ခုကိုမွ ကိုယ္ပိုင္
မဟုတ္ဘူး။ ငါ့မွာ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ သဒၶြါ၊ သီလ၊ သုတ၊ စာဂ၊ ပညာ၊ ဟီရိ၊ ၾသတၱပၸ သူေတာ္ေကာင္း
ရတနာ ခုႏွစ္ျဖာ အျပည့္ကိန္းေနတဲ့ သူကြ။ ဟု ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
           ဒါေၾကာင့္မို႔ တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္စင္အေပါင္းတို႔ဟာလည္းပဲ သဒၶြါ၊ သီလ၊ သုတ၊ စာဂ၊ ပညာ၊ ဟီရိ၊ ၾသတၱပၸ သူေတာ္ေကာင္းရတနာ ခုႏွစ္ျဖာ အျပည့္ကိန္းေနတဲ့သူ၊ ဘုရားအဆံုးအမ
ႏွလံုးသားထဲ ကိန္းသူျဖစ္ကာ အရဟတၱဖိုလ္ကို ေရာက္ရွိေအာင္၊ ၀ိမုတၱိသုခ ရရွိေအာင္၊ တို႔တစ္ေတြ ႀကိဳးစားအားထုတ္ႏိုင္ကာ ျမတ္နိဗၺာန္ကို ရေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။ ။     
{ သာသနာေတာ္ႏွစ္၊ ၂၅၅၅ ခု၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၄ ခုႏွစ္၊ တန္ခူးလျပည့္ေက်ာ္ ၁၂ ရက္၊
  ႏွစ္ဆန္း ၂ ရက္ေန႔။ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁၈ ရက္ေန႔၊ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊
  ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕နယ္ ဖန္ခါးကုန္းေက်းရြာ၊ သုဒၶ၀ိပႆနာေက်ာင္းတိုက္အတြင္း မဟာသႀကၤန္အထူး
 တရားစခန္း တရားပြဲ၌ ဆရာေတာ္ဥဴးသုမဂၤလ(ဒယ္အိုးဆရာေတာ္)ေဟာၾကားေသာတရားေတာ္
  မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
     (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။