တိုးတိုးေျပာၾကပါ၊

        ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔၏ ေနအိမ္တိုင္းတြင္ ဗုဒၶရုပ္ပြား ဆင္းတုေတာ္မ်ားကို တည္
ထားကိုးကြယ္ၾကပါတယ္။ ယင္းသို႔ တည္ထားကိုးကြယ္ရာ၌ ၾကည္ညိဳမွဳ သဒၶါတရား အနည္းအမ်ား
အေပၚ တည္မွီလ်က္ ကိုးကြယ္ပံု အေနအထားခ်င္း မတူညီၾကပါ။ မိမိအိမ္တြင္ သက္ရွိထင္ရွား ဘု
ရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ သီတင္းသံုး စံပယ္ေတာ္မူသကဲ့သို႔ ရိုရိုေသေသ ၾကည္ညိဳ

ကိုးကြယ္သူတို႔လည္း ရွိၾကပါတယ္။ မိရိုးဖလာ အစဥ္အလာအရ သာမန္မွ်သာ သေဘာထား၍ ကိုး
ကြယ္သူတို႔လည္း ရွိၾကပါတယ္။
         ရုပ္ပြားေတာ္ေတြကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ တကယ့္အားကိုးအား
ထားရာပါ။ ရုပ္ပြားေတာ္ကို ဦးခ်လိုက္ရရင္ပဲ စိတ္ထဲက ျပည့္စံုေက်နပ္မွဳ တစ္ခုခုကို ရသြားၾကပါ
တယ္။ ရုပ္ပြားေတာ္ေတြကလည္း အရြယ္အစား မ်ိဳးစံုပါ။ စပါးေစ့အရြယ္ ေသးေသးေလးကစၿပီး
အေတာင္ငါးဆယ္ေက်ာ္အရြယ္ ႀကီးႀကီးမားမားအထိ ရွိၾကပါတယ္။
         အဲဒီလို ရုပ္ပြားေတာ္ အေသးအႀကီးေတြ ဖူးေတြ႕ရတဲ့အခါ ဘဂ၀ါဂုဏ္ေတာ္မွာပါတဲ့ အဏိ
မာဘုန္းေတာ္နဲ႔ မဟိမာဘုန္းေတာ္ကို အာရံုျပဳထားရပါမယ္။ အဏိမာဘုန္းေတာ္ဆိုတာက ျမတ္
စြာဘုရားရွင္ဟာ အဏုျမဴမွဳန္မွ် အလြန္ေသးငယ္ေအာင္ ဖန္ဆင္းၿပီး ပရိကၡရာ ရွစ္ပါးလြယ္ မံုညင္း
ေစ့ အတြင္းမွာ စႀကၤ ံၾကြေတာ္မူႏိုင္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္က ဗကျဗဟၼာႀကီးကို
ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ျပတဲ့ ဘုန္းေတာ္မ်ိဳးပါ။
         တကယ္လို႔ ရုပ္ပြားေတာ္ ေသးေသးေလးေတြ ဖူးေတြ႕ရတဲ့အခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ အဏိ
မာဘုန္းေတာ္ကို အာရံုျပဳၿပီး “ ေၾသာ္..ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ အဏုျမဴေလာက္ ဖန္ဆင္းၿပီး မံုညင္း
ေစ့ထဲမွာေတာင္ စႀကၤ ံၾကြႏိုင္ပါတယ္ ” လို႔ ဆင္ျခင္ၿပီး ပူေဇာ္ရပါမယ္။ မဟိမာဘုန္းေတာ္ဆိုတာ
က ကိုယ္ေတာ္ကို ပကတိအေနအထားထက္ ႀကီးမားေအာင္ဖန္ဆင္းတာပါ။
         ပံုေတာ္ေသးလွ်င္ အဏိမာပင္၊ ပံုေတာ္ႀကီးလွ်င္ မဟိမာပင္ ေတြးကာပူေဇာ္ပါ။ လူေတြရဲ႕
စိတ္ကလဲ ခက္ေတာ့ခက္သား။ စပါးေစ့ေလာက္ရုပ္ပြားေတာ္ ဖူးေတြ႕ရတဲ့အခါ လက္ဦးခ်ီရံုေလာက္
ပဲ ဖူးၾကပါတယ္။ ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ အႀကီးႀကီး၊ ကုန္က်စရိတ္မ်ားမ်ား၊ နာမည္ႀကီးရုပ္ပြားေတာ္
ေတြ႕တဲ့အခါမွာေတာ့ ပုတီးစိတ္၊ ပရိတ္ရြတ္၊ အဓိဌာန္၀င္ စသည္ျဖင့္ အၾကာႀကီးဖူးေလ့ ရွိၾကပါ
တယ္။ တကယ္ေတာ့ ရုပ္ပြားေတာ္ေတြ ဖူးေတြ႕ရတဲ့အခါ “ သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္ဘုရား ”  နဲ႔
တစ္စိတ္တည္းထားႏိုင္ရပါမယ္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ သီတင္းသံုး ေနထိုင္
ေတာ္မူသကဲ့သို႔ သေဘာထားရပါမယ္။
         သီတင္းကၽြတ္ကာလ ေရာက္ၿပီဆိုလွ်င္ ျမန္မာျပည္အႏွံ ဘုရားဖူးသြားေလ့ ရွိၾကပါတယ္။
တစ္ခါတုန္းက ရြာတစ္ရြာမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္စု ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဘုရားကို  “ ဘုရားတ
ပည့္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္အႏွံ တန္ခိုးႀကီဘုရားမ်ားကို ဘုရားဖူး သြားမလို႔ပါ ” လို႔ ေလွ်ာက္သတဲ့။
ခရီးေ၀းသြားရင္ ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ကို ေလွ်ာက္ၿပီးသြားၾကတာ ရြာရဲ႕ဓေလ့တစ္ခုပါ၊ ရြာဦး
ေက်ာင္း ဆရာေတာ္ရဲ႕ အဆံုးအမ ခံယူေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာေတာ္ဘုရားက.........
“ တိုးတိုးေျပာၾကပါဟာ။ နင္တို႔အိမ္မွာပင့္ရွိထားတဲ့ဘုရား အားနာစရာႀကီး ” လို႔ ျပန္မိန္႔ပါသတဲ့။
         ဆရာေတာ္ဘုရား စကားက ေတြးရင္ ေတြးသေလာက္ တာသြားတာပါ။ ဆရာေတာ္ဘုရား
က ျမတ္စြာဘုရား ၀ိမာန၀တၱဳ ပါဠိေတာ္မွာ ေဟာထားတဲ့ ဂါထာကို အေျချပဳၿပီး မိန္႔ပံုရပါတယ္။
“တိဌေႏၱ နိဗၺဴေတစာပိ၊ သေမစိေတၱ သမံဖလံ။ ”
“ ေစေတာပဏိဓိေဟတုဟိ။ ”
“ သတၱာ ဂစၦ ႏၱ သုဂၢတိ။ ”
         သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရားရယ္၊ ပရိနိဗၺာန္စံသြားတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ကိုယ္စားရုပ္
ပြားေတာ္ရယ္ကို တစ္စိတ္တည္း ထားႏိုင္ရင္ လူ၊ နတ္၊ နိဗၺာန္ သံုးတန္ေသာ ဂတိအက်ိဳးကို ရပါ
တယ္။ အဲဒီလို ထားႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ေသလြန္တဲ့အခါ သုဂတိဘ၀ကို ဧကန္ေရာက္ပါလိမ့္မယ္လို႔
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာျပထားပါတယ္။
         တရားခ်စ္ခင္ သူေတာ္ေကာင္းကလည္း ဒီတရားကို အာရံုျပဳၿပီး ဘယ္ရုပ္ပြားေတာ္ကိုပဲ
ဖူးဖူး သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရားအထိ အာရံုျပဳႏိုင္ကာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာထိေအာင္ ရေရာက္
စံစားခံစား ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။ ။
 { ေ၀ဘူဆရာေတာ္ႀကီး၏ အဆံုးအမႏွင့္ ရေ၀ႏြယ္(အင္းမ)၏ ပံုေတာ္ ႏွင့္ ဂုဏ္ေတာ္ တို႔ကို
   ကိုးကား ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
   (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။