၀ိပႆနာဆိုတာဘာလဲ (၅)

၀ိပႆနာရႈပြားအားထုတ္ရာမွာ တခ်ဳိ႕က အဘိဓမၼာသေဘာ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာေတြကို အက်ယ္အားျဖင့္ မသိယင္ တရားအားထုတ္လို႕မရႏိုင္ဘူးလို႕ ထင္မွတ္ၿပီး အားေလ်ာ့သြားတတ္ပါတယ္။

စူဠတဏွာသခၤယသုတ္ကုိ ေထာက္ဆေသာအားျဖင့္ အဘိဓမၼာက်မ္းဂန္သေဘာ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာ ေတြကုိ အက်ယ္အားျဖင့္ မသင္ၾကားဖူးေသာ္လည္း ရုပ္နာမ္မွ်၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱသေဘာတရားမွ်ပဲလုိ႔ ဒါေလာက္ ၾကားဖူးနာဖူးရင္လည္း တရားအားထုတ္ႏုိင္ပါတယ္။

ေနာက္ျပီးေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ဆုိရာမွာလည္း အေၾကာင္းနဲ႔အက်ိဳးမွ် ရွိတယ္။ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါရယ္လုိ႔ စင္စစ္အားျဖင့္ မရွိဘူးလုိ႔ ဒီေလာက္သိထားဖုိ႔ လုိပါတယ္။

ေဒသနာေတာ္အရ အဂၤါ၁၂ပါး၊ အျခင္းအရာ ၂၀ တုိ႔ဆုိတဲ့ အက်ယ္၀ိတၱာရေတြကုိ အျပည့္အစုံ သိထားဖုိ႔ကေတာ့ ပုဂၢိဳလ္တုိင္းမွာ မလုိပါဘူး။

အကယ္၍ ပုဂၢိဳလ္တုိင္းမွာ အဲဒီလုိ အက်ယ္အားျဖင့္ သိျပီးမွ တရားအားထုတ္ရမယ္ဆုိရင္ အရွင္စူဠပန္လုိ ပုဂၢိဳလ္မွာ အားထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔ အခြင့္အေရးမရွိေတာ့ဘူး။ အရွင္စူဠပန္ဟာ အကၡရာ ၄၄ လုံးသာရွိတဲ့ ၁၁ လုံးဘြဲ႔ဂါထာကုိ ၄ လတ္ပတ္လုံးက်က္တာေတာင္ မရဘူးတဲ့။ ဒီေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္အက်ယ္၊ အဘိဓမၼသေဘာအက်ယ္ ေတြကုိ ေလ့လာက်က္မွတ္ဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္ျဖစ္ႏုိင္ေတာ့မလဲ။ ဒါေပမဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ညႊန္ၾကားတဲ့အတုိင္း အ၀တ္ပုိင္းကေလးကုိ ဆုပ္နယ္ရင္း "ရေဇာ ဟရဏံရေဇာဟရဏံ" လုိ႔ ဆုိျပီး ႏွလုံးသြင္းတာနဲ႔ တစ္နံနက္ခင္းအတြင္းမွာပဲ ရဟႏၲာ ျဖစ္ေတာ္မူတယ္။

မာတိက မာတာဆုိတဲ့ ဒါယိကာမၾကီးဟာလည္း ရဟန္းတရားကုိ အားထုတ္တယ္ ဆုိတာ ဘယ္လုိဟာလဲလုိ႔ေတာင္ မသိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားထံမွ နည္းယူျပီး အိမ္မွာေနရင္း အားထုတ္လုိက္တာ အဲဒီကမၼ႒ာန္းေပးတဲ့ ရဟန္းေတြထက္ေတာင္ အလ်င္က်ျပီး အနာဂါမ္ ျဖစ္သြား ပါေသးတယ္။ အဲဒီမာတိကမာတာ ဒါယိကာမၾကီးလည္း အဘိဓမၼာသေဘာ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာ အက်ယ္ေတြ ေလ့လာသင္ၾကားႏုိင္ခြင့္မရွိေၾကာင္း ထင္ရွားပါတယ္။ ဒိျပင္လည္း အလားတူ သာဓက ေတြ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တတ္သိလိမၼာတဲ့ ဆရာသမားထံမွ နည္းယူျပီး အားထုတ္ရင္ အဘိဓမၼသေဘာ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာ အက်ယ္ေတြ ေလ့လာ က်က္မွတ္မထားေပမယ့္ ျဖစ္ခုိက္ရုပ္နာမ္ ကုိ ရႈမွတ္ေနရင္း ကိုိယ္တုိင္ ေတြ႔ျမင္သိျမင္ျခင္းျဖင့္္ပင္ ကိစၥျပီးတယ္လုိ႔ မွတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

သို႕ေသာ္လည္း တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ အသိအျမင္အားနည္းမႈေၾကာင့္ အားထုတ္စမွာ ျဖစ္ပ်က္ ျဖစ္ပ်က္၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ လို႕ ရြတ္ဆို ရႈပြားၾကတာရိွပါတယ္။ စရႈစမွာ ျဖစ္မႈ ပ်က္မႈ၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱေတြ သိႏိုင္ဖို႕ အေ၀းႀကီး ရိွပါေသးတယ္။

အဲဒီသေဘာေတြကို သမာဓိအားေကာင္းခါစမွာေတာင္ မသိႏိုင္ေသးပါဘူး။ ဒီသေဘာေတြကို သိတာက သမာဓိအား အေတာ္ႀကီးေကာင္းတဲ့ တတိယဉာဏ္နဲ႕စတုတၳဉာဏ္ေရာက္မွ သိရပါတယ္။

အဲဒီဉာဏ္အဆင့္ေတြမေရာက္မီ စိတ္ အေတာ္ႀကီး တည္ၿငိမ္ၿပီး သမာဓိ အားေကာင္းတဲ့အတြက္ ရႈစိတ္ထဲမွာ ကိေလသာ နီ၀ရဏေတြ အေတာ္စင္ၾကယ္ၿပီး စိတၱ၀ိသုဒၶိ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္စင္ၾကယ္မွ နာမ္ရုပ္ ပိုင္းျခား သိၿပီး နာမရူပ ပရိေစၧဒဉာဏ္ ျဖစ္ပါတယ္။

တိုးတက္ရႈလို႕ ပိုၿပီး သတိ သမာဓိ အားေကာင္းလာေတာ့ ရုပ္နာမ္တို႕ရဲ႕ အေၾကာင္းအက်ဳိးကိုသိတဲ့ ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီေနာက္မွပဲ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱကို သိတဲ့ သမၼသန(တတိယ)ဉာဏ္၊ ျဖစ္ပ်က္သိတဲ့ ဥဒယဗၺယ(စတုတၳ) ဉာဏ္ ျဖစ္ပါတယ္။

အေၾကာင္းကုိ မသိမ္းဆည္းဘဲ မရႈဘဲ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱလုိ႔ ခုန္ေက်ာ္မရႈရပါဘူး။ ေရွးဦးစြာ ရုပ္ႏွင့္နာမ္ကုိ ခြဲျခား၍ သိရပါတယ္။ အေၾကာင္းကို ေတြ႔သိတဲ့ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္မျဖစ္ဘဲ အျဖစ္အပ်က္ အနိစၥလကၡဏာ စသည္ကုိ မသိႏုိင္ပါဘူး။

အဲေတာ့ ၀ိပႆနာတရားရႈမွတ္ပြားမ်ားလိုသူပုဂၢိဳလ္ဟာ ၀ိပႆနာစတင္ရႈမွတ္ပြားမ်ားဖို႕ ဘာေတြသိဖို႕ လိုအပ္သလည္းဆိုယင္ -

ျဖစ္ခုိက္ရုပ္နာမ္ကုိ ရႈေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ သမာဓိဥာဏ္အား ရွိလာတဲ့ အခါ ရုပ္နဲ႔ နာမ္ကုိ ေရွးဦးစြာ ခြဲျခားျပီး သိပါတယ္။ အဲဒီကေနာက္ မ်က္စိနဲ႔ အဆင္းရွိလုိ႔ ျမင္တယ္။ နားနဲ႔ အသံရွိလုိ႔ ၾကားတယ္။ သြားခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိလုိ႔ သြားတယ္။ မရႈမိတဲ့ အာရုံမွာ အမွန္အတုိင္းမသိလုိ႔ သာယာတပ္မက္တယ္။ တပ္မက္လုိ႔ စြဲလန္းတယ္။ စြဲလန္းလုိ႔ မိမိအလုိအတုိင္းျပည့္စုံေအာင္ ျပဳလုပ္ အားထုတ္တယ္။ ကံေကာင္းလုိ႔ ေကာင္းတာကိုခံစားရတယ္ ..

စသည္ျဖင့္ အေၾကာင္းကုိ သိမ္းဆည္းတဲ့ အသိဥာဏ္ဟာ သူ႔အလုိလုိ ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ အဲဒီလုိအေၾကာင္းကို သိျပီးေတာ့မွ အျဖစ္အပ်က္မ်ား ထင္ရွားျပီး အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ အသိဥာဏ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္း မသိဘဲနဲ႔ ခုန္ေက်ာ္ျပီး အနိစၥအသိဥာဏ္စသည္ ျဖစ္ရုိးမရွိပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ ၀ိပႆနာတရားရႈပြားအားထုတ္လိုသူ ပုဂၢိဳလ္အေနႏွင့္ ရုပ္နာမ္တရားအလုံးစုံသည္ အနိစၥ၊ဒုကၡ၊ အနတၱ သေဘာခ်ည္းပဲ လုိ႔ ဒါေလာက္ ၾကားဖူးရင္ သုတျပည့္စုံပါေသာ္လည္း စရႈစမွာေတာ့ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱလို႕ ရြတ္ဆိုမရႈပြားရပါဘူး။

ေနာက္ျပီးေတာ့အ႒ကထာမွာ ျပဆုိခ်က္အရျဖင့္ ဒုကၡသစၥာ၊ သမုဒယသစၥာ၊ နိေရာဓသစၥာ၊ မဂၢသစၥာ ဆုိတဲ့ ဒီသစၥာေလးပါးကုိ ၾကားနာဖူးရင္ သုတ ျပည့္စုံေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ၀ိသုဒၶိမဂ္ မဟာဋီကာအရ ဆုိရင္ အေၾကာင္းတရားႏွင့္ အက်ိဳးတရားမွ် ရွိတယ္ဆုိတာ ၾကားနာဖူးရင္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သုတႏွင့္ ျပည့္စုံေၾကာင္း သိရပါတယ္။

အဲဒီလုိ ေစာေစာက မၾကားဖူးေသးေတာင္မွ တရားအားထုတ္ခါနီးမွာ ရုပ္ႏွင့္နာမ္ ၂ ပါးမွ်သာ ရွိေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းႏွင့္ အက်ိဳး တရားမွ်သာ ရွိေၾကာင္း၊ အဲဒီရုပ္နာမ္ေတြဟာ ခဏမစဲ ျဖစ္ပ်က္ေနလုိ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱခ်ည္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဲဒီရုပ္နာမ္ အေၾကာင္းအက်ိဳး အျဖစ္အပ်က္အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ သေဘာေတြကုိ ကုိယ္ပုိင္ ဥာဏ္ျဖင့္ သိရေအာင္ ၀ိပႆနာ တရားကို အားထုတ္ရေၾကာင္း စသည္မ်ားကုိ ကမၼ႒ာန္းဆရာထံမွ ၾကားရသျဖင့္ သုတျပည့္စုံႏုိင္ပါတယ္။

အခ်ိဳ႔ကလည္း ဒီလုိ ျဖစ္ခုိက္ ရုပ္နာမ္ ရႈမွတ္ေနရုံနဲ႔ မျပည့္စုံေသးဘူးလုိ႔ ထင္ၾကပါတယ္။ ရုပ္ရယ္ နာမ္ရယ္လုိ႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္လုိက္ရမွ ျဖစ္တယ္၊ ပ်က္တယ္လုိ႔ ဆင္ျခင္လုိက္ရမွ ျပည့္စုံတယ္လုိ႔ ထင္ေနၾကတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ဆင္ျခင္တယ္ဆုိတာ ကုိယ္တုိင္သိတဲ့ ဥာဏ္မဟုတ္ပါဘူး။ စာေပက်မ္းဂန္အရ ျဖစ္ေစ၊ တစ္ဆင့္ၾကားလို႔ ျဖစ္ေစ၊မွတ္ထားတဲ့အတုိင္း မွန္းဆျပီး ဆင္ျခင္ေနတာပဲ။ သညာသိမွ်ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္တုိင္သိ ဥာဏ္အစစ္ မျဖစ္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ စာက်က္ျပီး မွတ္ေနတာမ်ိဳးေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ သိပ္ခရီးမေရာက္ႏုိင္ပါဘူး။ ယခုေျပာခဲ့တဲ့ ျဖစ္ခုိက္ ျဖစ္ခုိက္ လုိက္ျပီး မျပတ္ရႈေနတာကမွ ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္ျဖင့္ ေတြ႔ျပီး ကုိယ္တုိင္သိဥာဏ္ ျဖစ္တာပါ။

သစၥာကုိ သိေအာင္ ရႈတာမဟုတ္ပါဘဲ မဂၢင္ကုိ ပြားေစတာ မဟုတ္ပါဘဲ အျခားနည္းအက်င့္ေတြ ယုံၾကည္စြဲလမ္းမႈဟူသမွ်ဟာ သီလဗၺတပရာမသာ ဒိ႒ိခ်ည္းပဲ။ ၀ိပႆနာရႈမွတ္ပြားမ်ားရာမွာ သီလဗၺတပရာမသာ မျဖစ္ဖို႕အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။

ေနာက္ - ဓာတု မနသိကာရပုိင္းအရအားျဖင့္ ထင္ရွားေပၚလာတ့ဲ ဓာတ္ၾကီးေလးပါးကုိလည္း ရႈရပါမယ္။

အဲဒီလုိရႈလုိ႔ နီ၀ရဏကင္းတဲ့အခါ ဥပစာရသမာဓိျဖစ္ေၾကာင္း ၀ိသုဒၶိမဂ္မွာ အထင္အရွား ျပဆုိထားတာ ကုိလည္း အထူးသတိျပဳၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒါဟာ မည္သည့္ အပၸနာသမာဓိ၏ အနီး၌မွ် ျဖစ္တာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဥပစာရသမာဓိ အစစ္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဥပစာရသမာဓိႏွင့္ နီ၀ရဏကင္းပုံျခင္း၊ စိတ္တည္ၾကည္ပုံခ်င္း တူညီတဲ့အတြက္ ဥပစာရသမာဓိေခၚတဲ့အေၾကာင္း ၀ိသုဒၶိမဂ္ မဟာဋီကာမွာ ျပဆုိထားတယ္။

အဲဒါကုိ ၀ိပႆနာ အေနနဲ႔ဆုိရင္ ၀ိပႆနာ ခဏိကသမာဓိလုိ႔ ေခၚရမွာပါပဲ။

၀ိပႆနာရႈခုိက္မွာ ျဖစ္တဲ့ သမာဓိကို ခဏိက သမာဓိလုိ႔ ေခၚပါတယ္။ ရႈခုိက္ရႈခုိက္ ခဏခဏမွ်သာ တည္တံ့တဲ့ သမာဓိလုိ႔ ေခၚဆုိရပါတယ္။ ၀ိပႆနာရႈခုိက္မွာ ဒီခဏိကသမာဓိ မပါရင္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ဟာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ အားေကာင္းတဲ့ ဒီခဏိကသမာဓိပါမွ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။

စ်ာန္အေျခခံမရွိဘဲ ၀ိပႆနာသက္သက္ရႈတဲ့ သုဒၶ၀ိပႆနာယာနိက ပုဂၢိဳလ္မွာဆုိရင္ ဒီ၀ိပႆနာ ခဏိက သမာဓိျဖင့္ပင္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ေတြကုိ ျဖစ္ေစျပီးေတာ့ အရိယမဂ္ဖိုလ္ကုိ ေရာက္ရပါတယ္။

ဒီ၀ိပႆနာသမာဓိဟာ အာရုံတစ္ခုတည္းရႈရတာမဟုတ္ပါဘူး။ (အလုံးစုံကုိ ေရွးရႈျပီး သိရမယ္ စသည္ျဖင့္ ျပထားတဲ့အတုိင္း) ထင္ရွားေပၚလာသမွ် အာရုံေတြကုိ အကုန္လုံးပဲ ရႈရပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ရႈခုိက္ရႈခုိက္မွာ ရႈရတဲ့အာရုံနဲ႔ ကပ္ခနဲ ကပ္ခနဲ တည္တည္သြားတဲ့အတြက္ ပ်ံ႔လြင့္ျခင္း မရွိဘူး။ အဲဒါဟာ ထိထိေရာက္ေရာက္ ၀ိပႆနာအလုပ္ကုိ အားထုတ္ဖူးတဲ့သူေတြမွာ အလြန္ထင္ရွား ေနပါတယ္။

ကုိယ္ပုိင္အသိဥာဏ္က ျဖစ္ခုိက္ရုပ္နာမ္ကုိ ရႈမွတ္မွ ျဖစ္ပါတယ္။

ၾကံေတြး ၾကည့္ရုံနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။

ေလာကီစိတ္က ၈၁ ခုနဲ႔ ေစတသိက္ ၅၂ ခုက နာမ္၊ ရုပ္ ၂၈ ခုက ရုပ္၊ ဒီနာမ္ရုပ္ ၂ ပါးမွ်သာ ရွိတယ္ လုိ႔ ဒီလုိဆင္ျခင္ၾကံေတြးၾကည့္တာကေတာ့ သညာသိပါ။ ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္ပညာသိမဟုတ္ပါဘူး။

စဥ္းစားၾကည့္ပါ။

ေလာကီစိတ္ ၈၁ ခုဆုိတာ ဘယ္ကစိတ္ေတြလဲ။ မိမိသႏၲန္မွာ အကုန္လုံးျဖစ္ဖူးရဲ႔ လား။ မဟဂၢဳတ္ကုသုိလ္ ၾကိယာစိတ္ေတြဟာ စ်ာန္ရပုဂၢိဳလ္ေတြ သႏၲန္မွာသာ ရွိတယ္။ ကာမာ၀စရ ၾကိယာေဇာစိတ္ေတြေတာင္မွ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္၏ သႏၲန္မွာသာ ရွိတယ္။ မိမိသႏၲန္မွာ မရွိတဲ့ အဲဒီစိတ္ေတြကုိ အမွန္တကယ္သိႏိုုင္ပါ့မလား။

ရုပ္ ၂၈ ခုထဲမွာလည္း ဣထိဘာ၀ရုပ္ဆုိတာ မိန္းမတုိ႔သႏၲန္မွာသာ ရွိတယ္။ အဲဒီရုပ္ကုိ ေယာက်ာ္းေတြ ကုိယ္တုိင္ေတြ႔အားျဖင့္ သိႏုိင္ပါ့မလား။

အဲဒီလုိမသိႏုိင္တာေတြကုိ ဆင္ျခင္ျပီး သိတာဟာ ပရမတ္အစစ္ကုိ သိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အမည္ပညတ္ေလာက္ သိေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

"ပရမတ္တရားတုိ႔၏ အမည္ပညတ္မွ်ကုိသာ သိျခင္းျဖစ္ပါတယ္"လုိ႔ ရုိးသားစြာ ေျဖရေပလိမ့္မယ္။ အဲဒီလုိ ပညတ္ကုိသိရုံနဲ႔ နာမရူပပရိေစၧဒဥာဏ္အစစ္ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ ျဖစ္ခုိက္ ရုပ္နာမ္ကုိ မရႈမွတ္တဲ့သူေတြမွာ ေအာက္ဆုံးအျခခံ ၀ိပႆနာပညာျဖစ္တဲ့ နာမရူပပရိေစၧဒဥာဏ္ေတာင္ မရွိႏုိင္ပါဘူး။ ၀ိပႆနာပညာ ကင္းမဲ့ေနၾကပါတယ္။

ရုပ္နာမ္ အစစ္ရဲ႔ သေဘာ အထည္ကုိယ္ကုိ မေတြ႔ရေသးဘဲနဲ႔ တကယ္ျဖစ္ပ်က္တဲ့ ရုပ္နာမ္ကုိ မရႈပါဘဲ ျဖစ္ပ်က္ျဖစ္ပ်က္ ဆုိရုံမွ်ျဖင့္ တကယ္အျဖစ္အပ်က္ကို သိတဲ့ ၀ိပႆနာဥာဏ္အစစ္ကုိ မသိျမင္ႏုိင္ပါ ဘူး။

ျဖစ္ဆဲရုပ္နာမ္ကုိ ရႈမွတ္ျပီး တကယ္ျဖစ္ပ်က္သြားပုံကုိ ေတြ႔ပါမွ တကယ္အျဖစ္အပ်က္ကုိ သိတဲ့ ၀ိပႆနာဥာဏ္အစစ္ျဖစ္တယ္ ဆုိတာကုိလည္း ကိန္းေသမွတ္ထားၾကရမယ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမတၱာျဖင့္
tno

မွတ္ခ်က္။ ။ က်ေနာ္အယင္တင္ထားဖူးေသာ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ တရားေတာ္မ်ားမွ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးႏွင့္အေမးအေျဖမ်ားကို ေကာက္ႏႈတ္ မီွျငမ္း ေဖာ္ျပပါသည္။

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=162693227406997&id=100009989626063

https://www.facebook.com/%E1%80%93%E1%80%99%E1%81%BC%E1%80%95%E1%80%AB%E1%80%9C-1451534851734569/