ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး က်ခံရသူမ်ား။

      ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး  က်ခံရသူမ်ား  ဆိုသည္မွာ  ေလာကမွာ   လူလာျဖစ္ေသာ္လည္း
အခြင့္အေရးေတြ ဆံုးရွံဳးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္၊ ေလာကမွာ ဘ၀အေျခအေန အက်ိဳးေပး
မလွလို႔ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ၿပီး အေျခအေနမလွတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရွစ္ေယာက္ကို ဆိုလိုပါတယ္။
         ၁ - ငရဲက်ေနသူ ။  ။ ဘုရားပြင့္တဲ့အခ်ိန္ ငရဲက်ေနတဲ့   ပုဂၢိဳလ္ဟာ ျမတ္စြာဘုရား

ေဟာတဲ့  တရားကို နာယူၿပီး ျမတ္ေသာအက်င့္က်င့္ၿပီး   နိဗၺာန္ရဖို႔ ဆိုတဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြ
သူ႔မွာ မရွိပါ။ အဲဒီ ငရဲက်ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ဟာ အခြင့္အေရး ဆံုး႐ႈံးေနသူ ျဖစ္ပါတယ္။
         ၂ - တိရစၦာန္ ျဖစ္ေနသူ။  ။ ဘုရားပြင့္ၿပီးေတာ့ တရားေဟာေနတဲ့အခ်ိန္ တိရစၦာန္ဘံု
ေရာက္ေနတယ္၊ ႏြားျဖစ္ေနတယ္၊ ေခြးျဖစ္ေနတယ္၊ ၾကက္ျဖစ္ေနတယ္၊ ၀က္ျဖစ္ေနတယ္ဆို
ရင္ တရားနာလို႔ သိရမယ့္တရားကို သိႏိုင္စြမ္း မရွိပါ။
         တိရစၦာန္ဘ၀  ဆိုတာ ဘယ္လိုပဲ တရားေဟာေဟာ၊ နားလည္ႏိုင္တဲ့   စြမ္းရည္သတၱိ
အသိဉာဏ္က သူတို႔မွာ မရွိပါ။ သူတို႔အေတြးထဲမွာ စားဖို႔အိပ္ဖို႔နဲ႔ ကာမကိစၥ ဒါပဲရွိပါတယ္၊ ဆန္႔
က်င္ဖက္ အေကာင္လာရင္ ကိုက္ဖို႔၊ ရန္ျဖစ္ဖို႔ ဒါေလာက္ပဲ သူတို႔မွာ စဥ္းစားတတ္ပါတယ္။
         ေကာင္းတဲ့ကုသိုလ္  ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ အခြင့္အေရး မ႐ွိပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔  တိရစၦာန္ဘ၀
ေရာက္ေနတဲ့  အခ်ိန္မွာ  ဘုရားပြင့္ တရားေဟာေနေသာ္လည္း    တိရ စၦာန္ ျဖစ္ေနသူဟာ 
အခြင့္အေရး  ဆံုး႐ႈံးေနပါတယ္။
         ၃ - ၿပိတၲာၿဖစ္ေနသူ။  ။ ၿပိတၱာဘ၀ဆိုတာ စားစရာမရွိလို႔ မစားရတာမ်ားတယ္။
အၿမဲတမ္း ဆာေလာင္ေနတာပဲ၊ ဘယ္ေတာ့မွ ဗိုက္ျပည့္ေအာင္ မစားရဘူး အဲဒီလို ၿပိတၱာဘ၀
ေရာက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ တရားနာဖို႔ တရားက်င့္ဖို႔ အခြင့္
အလမ္း မရွိႏိုင္ပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာလည္း အခြင့္အေရး ဆံုး႐ႈံးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္
ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။
         ၄ - အ႐ူပႏွင္႕ အသညသတ္။  ။ ျမတ္စြာဘုရားက ေလာကႀကီးမွာ ပြင့္ေနၿပီး တရားဓမၼ
ေတြ ေဟာေနျပီ၊ တရားနာဖို႔အတြက္ ကိုယ္အဂၤ ါမျပည့္မစံုဘဲ သက္တမ္းရွည္ၾကာၿပီး ႐ုပ္သာ႐ွိ
ေနတဲ့ျဗဟၼာ၊ နာမ္သာ႐ွိတဲ့ျဗဟၼာ ျဖစ္ေနလို႔႐ွိရင္လည္း အခြင့္အေရး ဆံုး႐ႈံးပါတယ္။
         ၅ - ပစၥႏၱရစ္ လူျဖစ္သူ။  ။ ျမတ္စြာဘုရားပြင့္လို႔ တရားေဟာေနတဲ့အခ်ိန္ ဘုရားတရားနဲ႔
မနီး၊ အလြန္ေ၀းလံတဲ့အရပ္၊ သာသနာမထြန္းကားတဲ့ ေနရာမွာ လူသြားျဖစ္ေနတယ္ဆိုရင္လည္း
တရားထူးရရွိဖုိ႕ အခြင့္အေရးေတြ ဆံုး႐ႈံးေနၾကတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
         ၆ - မိစၦာဒိ႒ိ ျဖစ္သူ။  ။ ဘုရားပြင့္တယ္၊ ဘုရားပြင့္တဲ့ ေဒသမွာပဲ လူျဖစ္တယ္။ ဘုရားက
တရားေဟာေနတယ္၊ ဆိုပါစို႔-- ျမတ္စြာဘုရားက သာ၀တၳိျပည္မွာ သီတင္းသံုးတယ္။ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္
ကလည္း သာ၀တၳိျပည္မွာပဲ လူျဖစ္တယ္။ သို႔ေသာ္ ကံ ကံ၏အက်ိဳးကို မယံုၾကည္ တဲ့ပုဂၢိဳလ္၊
မိစၦာအယူ၀ါဒ႐ွိေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ အဲဒီ မိစၦာအယူ၀ါဒ႐ွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာလည္းပဲ အခြင့္
အေရး ဆံုး႐ႈံးေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။
         ၇ - အသိဉာဏ္မရွိသူ။  ။ ျမတ္စြာဘုရားက တရားေဟာေသာ္လည္းပဲ   သူ   နားလည္
ႏိုင္စြမ္း မ႐ွိဘူး၊ အသိပညာ  မ႐ွိဘူး၊ ခုေခတ္လို ေျပာရင္ေတာ့  I Q မျမင့္ဘူးလို႔ ေျပာရမွာပါ။
          အဲဒီပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာလည္းဘုရားနဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္ေတြ႕ေတြ႕ၿပီး တရားနာေပမယ့္ တရားထူး
တရားျမတ္ရႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး မ႐ွိပါ။
         ၈ - ဘုရားမပြင့္တဲ့အခါ ဉာဏ္ရွိသူ။  ။ လူ႔ဘ၀မွာ လူျဖစ္တယ္၊ အသိဉာဏ္လည္း႐ွိတယ္၊
သို႔ေသာ္ ဘုရားမပြင့္တဲ့အခါနဲ႔ ႀကံဳေနတယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘုရားတရား မနာရတဲ့အတြက္ တရားထူး
တရားျမတ္ရႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရး မ႐ွိပါ။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္လည္း အခြင့္အေရး ဆံုး႐ႈံးပါတယ္။
         ဒါေၾကာင့္ တရားခ်စ္ခင္ ဓမၼမိတ္ေဆြ သူေတာ္စင္ပရိသတ္တို႔သည္ ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါးမွ
ကင္းၿပီး၊ အခြင့္အေရးေကာင္း၊ ကံေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ခိုက္မွာ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားကို
က်င့္ႀကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္ကာ  ျမတ္နိဗၺာန္ကို ရေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း ။ ။
 { ၁၃၆၈ ခုႏွစ္၊ တပို႔တြဲ လျပည့္ေက်ာ္ ၈ ရက္၊ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး၊ ဥကၠံၿမိဳ႕၌   အရွင္နႏၵမာ
   လာဘိ၀ံသ (Ph.D) ေဟာၾကားေသာ ရွစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ တရားေတာ္မွ ေကာက္ႏုတ္
         ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ }
  (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။