ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ေတာ္မူျပီးခါစမွာ သံဃာဆုိတာ
မေပၚေသးပါဘူး။ဘုရားရတနာနဲ႔ တရားရတနာဆုိျပီး
ရတနာႏွစ္ပါးပဲရွိေသးတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္
ဘုရားအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ေတာ္မူျပီး သတၱာဟ(၇)ေနရာမွာ အလွည့္က်
သီတင္းသုံးပါတယ္။တစ္ေနရာမွာ (၇)၇က္နဲ႔ (၇)ေနရာမွာ (၄၉)ရက္တိတိ
သီတင္းသုံးတယ္လုိ႔ဆုိရမွာပါ။ပထမဆုံးသတၱာဟက
ပလႅကၤသတၱာဟျဖစ္ပါတယ္။မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ေအာက္ ေရႊပလႅင္ေပၚမွာ
ထက္ဝယ္ဖြဲ႔ေခြထားေသာ ပလႅင္(တင္ပလႅင္)ကုိေျဖေတာ္မမူပဲ
ဝိမုတၱိသုခလုိ႔ေခၚတဲ့ ကိေလသာမွလြတ္ေျမာက္ျခင္းခ်မ္းသာကုိ
ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူတဲ့ ေရႊပလႅင္ေပၚမွာပင္
ခုနစ္ရက္ပတ္လုံးစံေနေတာ္မူပါတယ္။ဒါကုိ ပလႅကၤ သတၱာဟလုိ႔ေခၚပါတယ္။
အဲဒီေနာက္မွာ ဒုတိယသတၱာဟအေနနဲ႔ ပလႅင္ေပၚမွထျပီး မဟာေဗာဓိပင္ရဲ့
အေရွ့ေျမာက္အရပ္မွာရပ္ေနေတာ္မူျပီး
မဟာေဗာဓိပင္ႏွင့္ပလႅင္ေတာ္ကုိမမွိတ္ေသာ မ်က္လုံးေတာ္ျဖင့္ၾကည့္ေတာ္မူျပီး
ဤပလႅင္ေတာ္၌ သဗၺညဳတ ဥာဏ္ေတာ္ကုိရေပသည္ဟု ဆင္ျခင္ေတာ္မူလ်ွက္
ခုနစ္ရက္ပတ္လုံး စံေနေတာ္မူပါတယ္။အဲဒါကုိ အနိမိသ သတၱာဟ လုိ႔ေခၚပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ တတိယ သတၱာဟမွာ ရပ္ေတာ္မူေနတဲ့ေနရာနဲ႔ ပလႅင္အၾကားမွာ
လူးလာတု႔ံေခါက္ စၾကၤံေလ်ွာက္ေတာ္မူျပီး ခုနစ္ရက္ပတ္လုံး
စံေနေတာ္မူပါတယ္။ဒါကုိ
လမ္းေလ်ွာက္ျခင္းဣရိယာပုတ္နဲ႔ေနေတာ္မူတာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္
စကၤမသတၱာဟလုိ႔ေခၚပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ စတုတၳသတၱာဟမွာ ေဗာဓိပင္ရဲ့အေနာက္ေျမာက္ အရပ္မွာ
နတ္တုိ႔ဖန္ဆင္းထားတဲ့ ရတနာဃရ ေရႊအိမ္ေတာ္မွာ ဝိနည္း၊သုတၱန္၊အဘိဓမၼာ
ပိဋကတ္သုံးပုံတုိ႔မွာ အဘိဓမၼာပိဋကတ္ကုိ အထူးထားျပီး ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ကုိ
သုံးသပ္ေတာ္မူလ်က္ ခုနစ္ရက္ပတ္လုံး
စံေတာ္မူပါတယ္။အဲဒီလုိဆင္ျခင္သုံးသပ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္လည္း
ျမတ္စြာဘုရားကုိယ္ေတာ္မွ နီလ ပီတ ေလာဟိတ ၾသဒါတ မဥၨိ႒ ပဘႆရ ဟူေသာ
ေရာင္ျခည္ေတာ္တို႔ကား ပ႒ာန္းက်မ္းေတာ္ျမတ္ကို ဆင္ျခင္ေတာ္မူ၍ နာမ္ဓာတ္၊
ရုပ္ဓာတ္မ်ား ၾကည္လင္လ်က္ အလိုလို ကြန္႔ျမဴးလာျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ဒါကုိ
ရတနာဃရ သတၱာဟလုိ႔ေခၚတာပါ။
အဲဒီေနာက္ ပဥၥမ သတၱာဟမွာ ေဗာဓိပင္ရဲ့အေရွ့အရပ္မွာရွိတဲ့
ဆိတ္ေက်ာင္းေညာင္ပင္(အဇပါလ)ရွိရာသုိ႔ၾကြေတာ္မူျပီး ထုိေညာင္ပင္ရင္းမွာ
တရားေတာ္တုိ႔ကုိ ဆင္ျခင္သုံးသပ္လ်ွက္ခုနစ္ရက္ပတ္လုံးစံေတာ္မူပါတယ္။ဒါကုိ
အဇပါလသတၱာဟလုိ႔ေခၚပါတယ္။(မွတ္ခ်က္)ယခုအခါမွာေတာ့ အဇပါလေညာင္ပင္က
မရွိေတာ့ပဲ ေက်ာက္တုိင္တစ္ခုသာ
စုိက္ထူထားတာကုိေတြ့ရပါတယ္။ထုိသုိ႔စံပယ္ေတာ္မူေနစဥ္အတြင္းမွာ
တဏွာ၊အရတီ၊ရဂါ လုိ႔ေခၚတဲ့ မာရ္နတ္ရဲ့သမီးေတာ္သုံးေယာက္က ဖခင္ၾကီးမာရ္နတ္
စိတ္ခ်မ္းသာရေစရန္ စစ္ကူေပးသည့္အေနနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားအနီးသုိ႔လာေရာက္ျပီး
ပရိယာယ္မာယာ အျဖာျဖာတုိ႔ျဖင့္ ျဖားေယာင္းေသာ္လည္း
ကိေလသာခပ္သိမ္းျငိမ္းေတာ္မူျပီးတဲ့ ျမတ္စြာဘုရားမွာမူ မ်က္လုံးေတာ္ကုိမ်ွ
ဖြင့္ေတာ္မမူပဲ ဝိေဝကသုခ(ဆိတ္ျငိမ္ျခင္းခ်မ္းသာ)ကုိခံစားလ်ွက္ေနေတာ္မူပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ဆ႒မသတၱာဟမွာ မဟာေဗာဓိပင္ရဲ့ အေရွ့ေတာင္အရပ္မွာရွိတဲ့
က်ည္းပင္ရင္း(မုစလိႏၵ)သုိ႔ၾကြေတာ္မူျပီး ခုနစ္ရက္ပတ္လုံး
ဝိမုတၱိသုခကုိခံစားေတာ္မူပါတယ္။မုစလိႏၵနဂါးမင္းသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားကုိ
အေအး၊အပူတုိ႔ မႏွိပ္စက္ေစျခင္းငွာ မိမိကုိယ္ကုိ ခုနစ္ေခြေခြျပီး
ပါးပ်ဥ္းျဖင့္ဘုရားရွင္ကုိမုိးကာထားပါတယ္။ဒါကုိ
မုစလိႏၵသတၱာဟလုိ႔ေခၚပါတယ္။(ယခုအခါမွာ ထုိအုိင္ကိုလည္း
အမွတ္အသားေရကန္တစ္ခုေလာက္သာက်န္ပါေတာ့ပါတယ္။ေရကန္ အလည္မွာ
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ မုစလိႏၵနဂါးမင္းက
မုိးကာထားတဲ့ပုံေတာ္ေလးလည္းလုပ္ထားတာကုိေတြ့ရပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ သတၱမသတၱာဟမွာ ေဗာဓိပင္ရဲ့ ေတာင္အရပ္မွာရွိတဲ့
လင္းလြန္းပင္(ရာဇာယတန)သုိ႔ၾကြေရာက္ေတာ္မူျပီး လင္းလြန္းပင္ရင္းမွာ
ခုနစ္ရက္ပတ္လုံး ဝိမုတၱိသုခကုိခံစားေတာ္မူပါတယ္။ဒါကုိ
ရာဇာရတနသတၱာဟလုိ႔ေခၚပါတယ္။ဤသုိ႔အားျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ခုနစ္ေနရာမွာ
တစ္ေနရာလ်ွင္ခုနစ္ရက္စီ၊အားလုံး(၄၉)ရက္လုံးဆြမ္းအာဟာရကုိ မ်ွတေတာ္မမူပဲ
မဟာေဗာဓိပင္ရဲ့ အနီးတစ္ဝုိက္မွာ
ဝိမုတၱရသ-ကိေလသာမွလြတ္ေျမာက္ျခင္းခ်မ္းသာကုိ ခံစားလ်ွက္ စံေတာ္မူပါတယ္။
တကယ္ေရးရမွာက ေနာက္ဆုံးသတၱာဟတစ္ခုကုိပဲေရးရမွာပါ။ဒါေပမယ့္က်န္တဲ့
သတၱာဟအေၾကာင္းေတြကုိလည္း
မသိေသးသူမ်ားသိေစခ်င္လုိ႔ထည့္ေရးေပးလုိက္ပါတယ္။အဲဒီလုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္
သတၱမသတၱာဟ လင္းလြန္းပင္မွာစံေတာ္မူေနစဥ္ ဥကၠာလာနယ္မွ ကုန္ေရာင္းလာၾကတဲ့
တပုႆႏွင့္ ဘလႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္တုိ႔ေရာက္လာၾကျပီး ျမတ္စြာဘုရားအား
ပ်ားဆုပ္မုန္႔ႏွင့္ မုန္႔ၾကြက္က်စ္တုိ႔ကုိ လွဴဒါန္းၾကျပီး
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အနဳေမာဒနာတရားေဟာၾကားေတာ္မူျပီး
ဘုရားရတနာႏွင့္တရားရတနာ သရဏဂုံႏွစ္ပါး ကုိယုံၾကည္ဆည္းကပ္ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ထုိကုန္သည္ညီေနာင္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သာသနာမွာ
ပထမဆုံးသာဝကမ်ားလည္းျဖစ္သလုိ၊သရဏဂုံႏွစ္ပါးအရင္ဆုံးတည္သူမ်ားလည္းျဖစ္ၾကပါတယ္။
ကုန္သည္ညီေနာင္တုိ႔က အျမဲကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ဖုိ႔ရာ
ပူးေဇာ္ဖြယ္တစ္ခုခုခ်ီးျမွင့္ရန္ေတာင္ဆုိတာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က
ဆံေတာ္ကုိလက္ျဖင့္သပ္ျပီး လက္ေတာ္တြင္ပါလာတဲ့
ဆံေတာ္ႏွစ္ဆူကုိခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူပါတယ္။ကုန္သည္ညီေနာင္တုိ႔က
ထုိဆံေတာ္ႏွစ္ဆူကုိ ဌာပနာျပီး ဥကၠာလာအရပ္မွာ ေစတီတည္ထားပါတယ္။
(ဤကုန္သည္ညီေနာင္တုိ႔၏ ဥကၠာလာနယ္ကုိပင္ ဥကၠာလာပဟုေခၚေသာ
ဒဂုံျမဳိ့ဟုယူဆၾကကာယခုေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ကုိ ထုိစဥ္က တပုႆႏွင့္ ဘလႅိက
ညီေနာင္တုိ႔ တည္ထား၍ ဆံေတာ္မ်ားဌာပနာခဲ့ၾကသည္ဟုယူဆၾကပါသည္။)
အားလုံးကုိယ္စိတ္ႏွစ္ပါးက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)
No comments:
Post a Comment