ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္အတြင္း၌ ထူးျခား၍ လူသိမ်ားေသာ ဆြမ္းစားရမႈ သံုးေလးႀကိမ္မွ် ရွိခဲ့ပါသည္။
ဒုတိယဆြမ္းသည္ကား ေသာဏသတို႔သား၏ ဆြမ္း ျဖစ္ေပသည္။
ဤဆြမ္းျဖစ္ေပၚလာမႈ၏ ထူးျခားပံုကား -
မဇၩိမေဒသရွိ ဆန္စပါးမ်ိဳးစံုတို႔အနက္ အေကာင္းဆံုးေသာ အမ်ိဳးအစားမွာ စြပယ္ဖူးဆန္ ျဖစ္၏၊ ဤဆန္ကို ခ်က္လိုက္ ျပဳတ္လိုက္လွ်င္ ထြက္ေပၚလာေသာ ထမင္းလံုးမွာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး စံပယ္ဖူးေလးမ်ားပမာ
ျဖစ္ေပၚလာေသာေၾကာင့္ စံပယ္ဖူးဆန္-ဟု ေခၚ၏၊ ေမႊးႀကိဳင္ျပီး အဆီအႏွစ္ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုသည္။
ယင္းစံပယ္ဖူးဆန္ကို လူတိုင္းမစားႏိုင္။ မင္းစိုးရာဇာ အထက္တန္းလႊာတို႔သာ စားသံုးႏိုင္၏။
ေသာဏသတို႔သား၏ မိဘတို႔က ယင္းစံပယ္ဖူးစပါး အမ်ိဳးအစား
ေကာင္းေကာင္းကို ေရြးခ်ယ္၀ယ္ယူျပီးလွ်င္ သီးသန္႔ေျမတြင္
ေရျဖင့္မစိုက္၊ ႏို႔ရည္ျဖင့္သာ စိုက္ေစျပီးလွ်င္ ထြက္ေပၚလာေသာစပါးကို နံ႔သာမ်ိဳးစံု၊ နံ႔သာႏွစ္၊ နံ႔သာေျပာင္းတို႔ျဖင့္ လိမ္းက်ံမြမ္းထံုအပ္ေသာ က်ီသံုးလံုးတြင္ ထည့္သြင္းပိတ္ေလွာင္ျပီးေနာ
က္ ႏွစ္ခ်ိဳ႕စပါးအျဖစ္ က်ီတစ္လံုးကို သံုးႏွစ္တစ္ႀကိမ္က်ဖြင့္၍ ေသာဏသတို႔သားအား ခ်က္ျပဳတ္စားသံုးေစ၏၊
ခ်က္ျပဳတ္ရာ၌လည္း စပါးလံုးကို တစ္လံုးခ်င္းႏႊာေစ၍ ႏို႔ရည္ျဖင့္သာ ခ်က္ျပဳတ္ရသည္။
ယင္း ေသာဏသတို႔သား ဟူသည္ကား ေနာင္အခါတြင္
ဘုရားရွင္ေဒသနာေတာ္၌ ၀ီရိယႀကီးမားျခင္းအရာ၌ ဧတဒဂ္သခင္
ျဖစ္လာေသာ ဘ၀ပါရမီထူးရွင္ ေသာဏေကာဠိ၀ိသေထရ္ပင္ ျဖစ္ေလ၏။
ဘုရားရွင္သည္ နာမက်န္းျဖစ္ေတာ္မူျပီးေနာက္ နာလန္ထစအခ်ိန္၌ ဆြမ္းေကာင္းဆြမ္းမြန္ျဖင့္ ျပဳစုဘုဥ္းေပးေစလိုေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္က ယင္း ေသာဏသတို႔သား၏ဆြမ္းကို ႀကြေရာက္အလွဴခံျပီးလွ်င္ ဘုရားရွင္အား ဆက္ကပ္ေလသည္။ ထူးျခားေသာဆြမ္းပင္ ျဖစ္ေပ၏။
( မဂၤလာသတင္းစဥ္မွ )
No comments:
Post a Comment