ကၽြန္ေတာ့အေဖ၏ မိဘႏွစ္ပါး(ကၽြန္ေတာ့ အဘိုး၊ အဖြား)သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား
ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အတူ ကၽြန္ေတာ့အေမ၏ မိဘႏွစ္ပါး(ကၽြန္ေတာ့ အဘိုး၊ အဖြား)သည္ ဗုဒၶဘာ
သာ၀င္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္၏ မိဘႏွစ္ပါးသည္လည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မိဘမ်ိဳးရိုး ဗုဒၶဘာသာမိဘ အစဥ္အဆက္မွ ဆင္းသက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္သည္ ဗုဒၶဘာ
သာ၀င္ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္ကဲ့သို႔ပင္ ဗုဒၶဘာသာ
မိဘ အစဥ္အဆက္မွ ဆင္းသက္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္ခဲ့ၾကမည္ဟု ေတြးေတာထင္ျမင္ယူဆမိ
ပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္သည္ ေက်ာင္းေနအရြယ္သို႔ မေရာက္မီကပင္ အဘိုး၊ အဖြားတို႔နဲ႔ ဘုရား၊
ေက်ာင္းတက္လိုက္ေလ့ရွိပါသည္။ ဆရာေတာ္က သီလေပးေတာ့လည္း လိုက္ဆိုမိပါသည္။ ညေန
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို သီလရွိတဲ့သူဆိုၿပီး ဂုဏ္ယူမိပါသည္။
သို႔ေသာ္ ေတြးေခၚစဥ္းစားတတ္လာေသာအခါ.. ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္
မိဘမ်ိဳးရိုး ဗုဒၶဘာသာမိဘ အစဥ္အဆက္မွ ဆင္းသက္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္လာရျခင္းထက္
ဗုဒၶဘာသာ၏ အႏွစ္သာရ သေဘာတရားကို ေက်ေက်ညွက္ညွက္ နားလည္၍ ယံုၾကည္သက္၀င္
ကိုးကြယ္ျခင္းက ပို၍ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုသည္ဟု ယူဆကာ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ေရးသားျပဳစုထား
ေသာ ဘာသာေရးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စာအုပ္မ်ားကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ဖတ္ရွဳေလ့လာမွတ္သား
ခဲ့ပါသည္။ စြမ္းႏိုင္သေလာက္ ေျခေျချမစ္ျမစ္ နားလည္ေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့ပါသည္။ ဒါမွသာ ဘယ္
ဆရာေတာ္ႀကီး၊ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ေရးသားညႊန္ျပထားတယ္ဆိုၿပီး ဆရာေတာ္ႀကီးစြဲ၊ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး
စြဲ မရွိဘဲ အမွားအမွန္၊ အပိုအလို၊ အကာပိုင္း၊ အႏွစ္ပိုင္းကို ကိုယ္တိုင္စဥ္းစား ခြဲျခားႏိုင္ပါလိမ့္
မည္။ ကုသိုလ္နဲ႔ အကုသိုလ္ကို ခြဲျခားသိလာၿပီး အကုသိုလ္လုပ္ရမွာ ေၾကာက္တတ္လာပါသည္။
ကုသိုလ္ေရးကို ရွာေဖြလုပ္တတ္လာပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာသည္ သေဘာတရား၌ အေလးအနက္
တည္ေဆာက္ထားေသာ ဘာသာျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္လာပါသည္။
မိမိတို႔သည္ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားအေၾကာင္းကို ဂဃနဏ မေလ့လာေသာေၾကာင့္
"ကိုးကြယ္ရာမွား" ေနျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၼဘာသာ၀င္တို ့သည္ "ဗုေဒၼါ ေမ သရဏံ အညံ နတၳိ၊
ဓေမၼာ ေမ သရဏံ အညံ နတၳိ၊ သံေဃာ ေမ သရဏံ အညံ နတၳိ၊" ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ တည္း
ဟူေသာ ရတနာသံုးပါးမွတစ္ပါး အျခား ကိုးကြယ္ရာမရွိပါဟုလည္း ႏွလံုးသြင္း ခံယူထားၾကပါသည္။
သို႔ေသာ္ ဗုဒၼဘာသာ၀င္တို ့သည္ ဘာသာေရးကို အတြင္းက်က် ေလ့လာၿပီး အႏွစ္သာရရွိရွိ
လုပ္သူေတြ ရွိသလို မိရိုးဖလာ ထံုးတမ္းစဥ္လာ လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္တစ္ခု အေနျဖင့္ ရွင္ျပဳ၊ ရဟန္းခံက
အစ ဘုရားပြဲအထိ ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတပ္ကာ ယိုးလုပ္သူေတြလည္း အမ်ားအျပားရွိၾကပါသည္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးအေနနဲ႔ မိမိဘာသာတရားကို အျမတ္တႏိုးတန္ဖိုးထားၾကမယ္ဆိုလွ်င္
အိမ္မွာ ပူေဇာ္ကိုးကြယ္ထားတဲ့ ရုပ္ပြားေတာ္ကို ေန႔စဥ္မပ်က္ဆြမ္း၊ ေသာက္ေတာ္ေရ၊ ပန္း၊ ဆီမီး
ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၿပီး ဆုေတာင္း အမွ်ေ၀ရံုနဲ႔ ေရာင့္ရဲတင့္တိမ္ မေနဘဲ၊ ဘာသာေရးကို အတြင္းက်
က် ေလ့လာၿပီး ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ဖို႔လိုပါသည္။
ဘာသာေရးကို အတြင္းက်က် ေလ့လာၿပီး ကိုးကြယ္ယံုၾကည္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာ
မွသာလွ်င္ အမွားအမွန္၊ အပိုအလို၊ အကာပိုင္း၊ အႏွစ္ပိုင္းကို ကိုယ္တိုင္စဥ္းစား ခြဲျခားႏိုင္ပါလိမ့္
မည္။ အပိုအလုပ္၊ အကာအလုပ္၊ အႏွစ္သာရမရွိတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္မျဖဳန္းဘဲ ရခဲလွတဲ့
လူ႕ဘ၀ကို တန္ဖိုးရွိရွိ၊ အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်ႏိုင္ပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုယ္စီကိုယ္စီ သေဘာက်
ၿပီးေတာ့ မဂၤလာအေပါင္းနွင့္ ျပည့္စုံေသာေန႔သစ္မွာ ဓမၼမိတ္ေဆြအားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာစြာၿဖင္႔
တရားဓမၼမ်ားကို ရွာေဖြ၊ ေဆြးေႏြး၊ ေလ႔လာ ႏိုင္ၾကပါေစ၊ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ေတာ္
မူႏိုင္ၾကပါေစ ။ ။
(မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
ရိုေသစြာ ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)
(ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment