♦ ရယ္ပါ။ တစ္ေလာကလံုးသင္ႏွင့္အတူ လိုက္ရယ္လိမ့္မယ္။
ငိုရင္ေတာ့ သင္တစ္ေယာက္ထဲဘဲ ငိုရလိမ့္မယ္။
♦ ၀မ္းနည္းေနတဲ့ ကမၻာေလာကၾကီးက သင့္ဆီကရယ္စရာေလးေတြကိုငွားရမယ္။
ဒါေပမဲ့သူ႔မွာလည္း သူ႔ဒုကၡနဲ႔သူဘဲ။
♦ သီခ်င္းဆိုပါ ေတာင္တန္းေတြက ပဲ့တင္သံ ျပန္လာလိမ့္မယ္။
သက္ျပင္းခ်ရင္ေတာ့ ေလထဲမွာေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္။
♦ ေပ်ာ္စရာအသံကို ပဲ့တင္သံကျပန္ကန္ ေပးပါတယ္။
ေသာကေတြ ဒုကၡေတြကိုေတာ့ သူျပန္ကန္မေပးဘူး တြန္႔ဆုတ္သြားတယ္။
♦ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနပါ လူေတြကသင့္ကို ေတြ႔ေအာင္လိုက္ရွာလိမ့္မယ္။
၀မ္းနည္း ေနရင္ေတာ့သူတို႔လည့္ျပီးထြက္သြားလိမ့္မယ္။
♦ သူတို႔ကသင့္ရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မွဳအားလံုးကို အျပည့္အ၀ လိုခ်င္တယ္။
ဒါေပမဲ့ သင္ရဲ့ဒုကၡေတြကိုေတာ့ သူတို႔ မလိုအပ္ဘူး။
♦ စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနရင္ သင့္မွာမိတ္ေဆြေတြအမ်ားၾကီးဘဲ။
စိတ္ဆင္းရဲေနရင္ေတာ့ သင့္္မိတ္ေဆြေတြ အကုန္လံုးကို ဆံုးရွုံးသြားလိမ့္မယ္။
♦ ပန္း၀တ္ရည္နဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ ၀ိုင္ကိုသင္ကေပးရင္ ျငင္းမဲ့သူမရွိဘူး။
ဒါေပမဲ့ ဘ၀ရဲ့သည္းေျခရည္ကိုေတာ့ သင္တစ္ေယာက္ထဲဘဲ ေသာက္ရလိမ့္မယ္။
♦ စားပြဲေသာက္ပြဲၾကီးလုပ္ သင့္အခန္းမွာလူေတြျပည့္ ၾကပ္ေနလိမ့္မယ္္။
ငတ္ေနရင္ေတာ့ ဘယ္သူကမွလာမွာ မဟုတ္ဘူး။
♦ ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ပါ။ ေပးပါ၊ကမ္းပါ။ အဲဒါက သင့္ဘ၀ကိုအဆင္ေျပဖို႔ အေထာက္အပံ့ျဖစ္လိမ့္မယ္။
ဒါေပမဲ့ေသဖို႔အေရးကိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ သင့္ကိုအကူအညီမေပးႏိုင္ဘူး။
♦ ေပ်ာ္ပြဲခန္းမၾကီးထဲမွာ လူအုပ္ၾကီး တခမ္းးတနား သြားႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေနရာအက်ယ္ၾကီးရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ဒုကၡလမ္းက်ဥ္းေလးမွာေတာ့ တစ္ေယာက္ခ်င္း တန္းစီျပီး ေတာ့သြားရလိမ့္မယ္။
လက္တြဲသြားမဲ့သူမရွိဘူး။ အေဖာ္မရွိဘူး။
- (ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက)
No comments:
Post a Comment