ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ၿပီးေနာက္ ၇ ရက္အၾကာ။

      ျမတ္စြာဘုရားဟာ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၄၈) ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ အဂၤ ါေန႔မွာ မလႅာတိုင္း

ကုႆိႏၷာရံုမွာ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေတာ္ မူပါတယ္။ 

         ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေတာ္မူၿပီး ရွင္မဟာကႆပမေထရ္ႀကီးဟာ ေနာက္ပါရဟန္း(၅၀၀)

ႏွင့္အတူ ပါ၀ါျပည္မွ ကုႆိႏၷာရံုသို႔ ျမတ္စြာဘုရားအား ဖူးေမွ်ာ္ရန္ ၾကြေရာက္လာစဥ္ လမ္းခရီး

မွာ တကၠတြန္းတစ္ေယာက္က ျမတ္စြာဘုရားဟာ ကုႆိႏၷာရံု မလႅာမင္းတို႔ရဲ႕ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္

မွာ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ေတာ္မူတာ (၇) ရက္ၾကာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပလိုက္တယ္။ 

         ရဟန္းအခ်ိဳ႕ဟာ ယူက်ံဳးမရ ငိုေၾကြးျခင္း ျပဳၾကသတဲ့၊ အဲဒီအထဲမွာ သုဘဒ္ဆိုတဲ့ 

ေတာထြက္ရဟန္းႀကီးတစ္ပါးက “ ငါ့ရွင္တို႔ ငိုေၾကြးပူေဆြးျခင္း မျဖစ္ၾကနဲ႔ အခု ငါတို႔ လြတ္လြတ္

လပ္လပ္ ေျပာခြင့္ ေနထိုင္ခြင့္ရၿပီ။ ရဟန္းႀကီးေဂါတမ ရွိစဥ္တုန္းက ဟိုဟာမလုပ္နဲ႔၊ ဒီဟာမ

ေျပာနဲ႔၊ ဟိုလိုမေနနဲ႔လို႔ ငါတို႔ကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္၊ အခု ဒီရဟန္းႀကီး မရွိေတာ့ သူရဲ႕

ပညတ္ခ်က္ေတြ ခ်ဳပ္ခ်ယ္မွဳေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး၊ ငါတို႔ ႀကိဳက္သလို ျပဳမူေျပာဆို ေနထိုင္ႏိုင္

ၿပီ ” လို႔ ေၾကြးေၾကာ္သတဲ့၊ (၇) ရက္အၾကာမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သာသနာ့အႏၱရာယ္ အစပဲ။

         ရွင္မဟာကႆပႀကီးဟာ ေတာထြက္ရဟန္းသုဘဒ္ရဲ႕ စကားကို ၾကားရေတာ့ ဦးထိပ္

ထက္ မိုးႀကိဳးစက္က်သလို အင္မတန္တုန္လွဳပ္ၿပီး အခုလိုဆင္ျခင္မိသတဲ့။ ျမတ္စြာဘုရား ပင္ပန္း

ဆင္းရဲစြာ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးကို ဤမွ် တိုေတာင္းေသာ အခ်ိန္ကေလး

အတြင္း ရဟန္းယုတ္တည္းဟူေသာ အမွိဳက္သရိုက္ဆူးေျငာင့္ခလုပ္မ်ား ထင္ရွားျဖစ္ေပၚဘိ၏။

ထိုရဟန္းယုတ္ႀကီးအား မဟန္႔တားသျဖင့္ တိုးပြားမ်ားလာခဲ့လွ်င္ သူကဲ့သို႔ပင္ အျခားတပါးေသာ

ရဟန္းယုတ္ အသင္းအပင္း အေဖၚအေပါင္းတို႔ကို ရရွိ၍ သာသနာေတာ္ ဆုတ္နစ္ေစႏိုင္သည္လို႔

ဆင္ျခင္ေတာ္မူၿပီး ဓမၼသံေ၀ဂႀကီးစြာ ရရွာေတာ္မူပါတယ္။

{ ျမင့္ေရႊ(ေပါင္းတည္) ၏ သကၠာယဒိ႒ိေထာင္တြင္းမွအက်ဥ္းသားႏွင့္ ၿပိတၱာျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္း       မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္။ }

           http://www.facebook.com/damanadi.tk