အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ၏ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားျဖင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို လမ္းညႊန္မွဳ။

      နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ရဖို ့ရာ အက်င့္တရား အမွန္က မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားဘဲ

ျဖစ္တယ္။ မဂၢင္ရွစ္ပါး အက်င့္တရားကို ေျပာရရင္=="သမၼာ၀ါစာ"=စကားအေျပာကို

ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ရမယ္။ စကားေျပာဆိုတဲ့အခါ  အျပစ္ကင္းတဲ့ စကားမ်ိဳးကိုဘဲ 

ေျပာရမယ္။ ။"သမၼာကမၼႏၱ"=အျပစ္ရွိတဲ့ အလုပ္ကေန ေရွာင္ၾကဥ္ၿပီး အျပစ္ကင္းတဲ့

အလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ရမယ္။ "သမၼာအာဇီ၀"=အျပစ္ရွိတဲ့ အသက္ေမြးမွဳမ်ိဳးကို မေမြးဘဲ၊

အျပစ္ကင္းတဲ့ အသက္ေမြးမွဳကို ေမြးရမယ္။ ဒါဟာအေျခခံ သီလပိုင္းဆိုျပီး ျမတ္စြာ

ဘုရား ေဟာေတာ္မူတယ္။

      သီလရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္က ငါလုပ္ထားတာေတြ အကုန္ အေကာင္းေတြ

ခ်ည္းပဲ ဆိုျပီး ေတြးလိုက္ရင္ ၀မ္းသာရတယ္။ ၀မ္းသာတယ္ဆိုတာ "ပါေမာဇၹ"ပဲ။

၀မ္းသာေတာ့ ၾကည္ႏူးပီတိ ျဖစ္တယ္။ ၾကည္ႏူးမွဳ ပီတိျဖစ္လာရင္ "ပႆဒၶိ" ၿငိမ္း

ခ်မ္းလာတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းရင္ "သုခ" စိတ္ကေလး ေအးၿပီး ခ်မ္းသာတယ္။ စိတ္ေအး

ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္မွာ "သမာဓိ" ဆိုတာ ျဖစ္လာတာပဲ။ သမာဓိ

ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ "ယထာဘူတဥာဏဒႆန" မွန္မွန္ကန္ကန္ သိျမင္လာတဲ့ အသိ

ဥာဏ္ဆိုတာ ရလာတာပဲ။

      သီလေဆာက္တည္ ၿပီးတဲ့အခါ သမာဓိ က်င့္စဥ္ကို က်င့္ရမယ္။ သမာဓိ က်င့္

စဥ္ကို က်င့္တဲ့အခါမွာ စိတ္ကို အာရံုတစ္ခုေပၚမွာ ထားဖို ့ဆိုတာ လံု ့လ၀ီရိယ မပါ

ဘဲ မရဘူး။ "ေစတသိက ၀ီရိယ" လို ့ေခၚတယ္။ "သမၼာ၀ါယာမ" =မိမိစိတ္ထဲ မျဖစ္

ေသးတဲ့ အကုသိုလ္ေတြ ၀င္မလာေအာင္၊ ျဖစ္ၿပီးသား အကုသိုလ္ေတြ ဖယ္ရွားႏိုင္

ေအာင္၊ ကုသိုလ္မျဖစ္ေသးရင္ ျဖစ္ေအာင္၊ ျဖစ္ၿပီးသား ကုသိုလ္ေတြ ထပ္တိုးေအာင္

လုပ္ျခင္း၊ ဆိုတဲ့ မွန္ကန္တဲ့ လံု ့လ၀ီရိယနဲ ့ ႀကိဳးစားအားထုတ္ဖို ့ လိုတယ္။ ။

      အဲဒီ သမၼာ၀ါယာမ ႀကိဳးစားအားထုတ္ၿပီ ဆိုရင္ "သမၼာသတိ" =သတိထားဖို ့

လိုအပ္တယ္။ သတိ ဘယ္မွာထားရမလဲ ဆိုရင္ အာရံုေပၚမွာ စိတ္ စိုက္ထားရမယ္။

"ကာယ ေ၀ဒနာ စိတၱ ဓမၼ" ဆိုတဲ့ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ ရွိတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ရယ္၊ ခံစားခ်က္

ရယ္၊ အသိစိတ္ေလးရယ္၊ က်န္တဲ့သဘာ၀ တရားေတြရယ္၊ အဲဒါေတြ အေပၚမွာ 

စိတ္စိုက္ထားရမယ္။ စိတ္ကို ၿငိမ္ေအာင္လုပ္ရမယ္။ စိတ္ကိုစုစည္း ေပးလိုက္ရင္ 

စြမ္းရည္တက္လာတာကို "သမာဓိ" လို ့ေခၚတယ္။ 

      သမာဓိ ရလာရင္ မွန္မွန္ကန္ကန္ စဥ္းစားၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ ျမင္လာဖို ့ အင္

မတန္မွ လြယ္ကူသြားတယ္။ "သမၼာသမာဓိ"  ျဖစ္တာေပါ့။ သီလကို အေျခခံၿပီး 

သမၼာ၀ါယမ၊ သမၼာသတိ၊ သမၼာသမာဓိ၊ နဲ ့ "သမၼာသကၤပၹ" ဆိုတဲ့ မွန္ကန္တဲ့အေတြး

မွန္ကန္တဲ့အလုပ္ လုပ္လိုက္ရင္ ကိုယ့္သႏၱာန္မွာ "သမၼာဒိဌိ" ဆိုတဲ့ အသိဥာဏ္ 

ေပၚလာတယ္။ အဲဒီ သမၼာဒိဌိ ဆိုတဲ့ အသိဥာဏ္က ၀ိပႆနာနဲ ့ေပၚရင္ ၀ိပႆနာ

ဥာဏ္ပဲ။ ၀ိပႆနာရင့္သန္သြားရင္ မဂ္ဥာဏ္။ မဂ္ဥာဏ္ၿပီးရင္ ဖိုလ္ဥာဏ္ျဖစ္တယ္။

အဲဒီ မဂ္အေနနဲ ့ ေပၚလာတဲ့ သမၼာဒိဌိက နိဗၺာန္ကို ျမင္ႏိုင္သြားၿပီ။  ဖိုလ္အေနနဲ ့

ေပၚလာတဲ့ သမၼာဒိဌိ က်ေတာ့ နိဗၺာန္ရဲ ့ အရသာကို ခံစားႏိုင္သြားၿပီ။

      ဒါေၾကာင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ ရတဲ့အထိ ေကာင္းေသာအက်ိဳး ေပးႏိုင္ေသာ မဂၹင္

ရွစ္ပါး အက်င့္တရားကို က်င့္ႀကံႀကိဳးစား အားထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ။ ။

 {၁၃၇၂ ခု ပထမ၀ါဆိုလဆန္း(၂) ရက္၊ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး သု၀ဏၰၿမို ့၌

အရွင္နႏၵမာလာဘိ၀ံသ(PhD) ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ “ ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ သတိ

ေဆာင္ ” တရားကို ကိုးကားေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။}

      (မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ 

                    ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။

           http://www.facebook.com/damanadi.tk

          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။