သႏၲာေနဒံ ကမၼံ နာမ, န နိ႐ုဇၥ်တိ သဗၺေသာ၊
သဝိေသသံ နိေဒတြာ ဟိ, သမယမိွ ဝိပစၥိတံု။
သႏၲာေန-႐ုပ္နာမ္ ခႏၶာ အစဥ္၌၊ ဣဒံ ကမၼံနာမ-ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး အမ်ိဳးမ်ိဳးဖန္ ကံဟုေခၚ႐ိုး
ဤေစတနာတရားမ်ိဳးသည္၊ နိ႐ုဇၥ်မာနံ-အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ရသည္ရွိေသာ္၊
သဗၺေသာ-ႂကြင္းမဲ့ဥႆံု အရွိန္ကုန္ေအာင္ လံုးစံုခပင္း မခ်န္ႁခြင္းဘဲ၊ န နိ႐ုဇၥ်တိ-ၿပီးၿပီးေပ်ာက္
ေပ်ာက္ အေနေရာက္ေအာင္ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ပ်က္စီး၍ အခ်ည္းႏွီးမျဖစ္ရေခ်။ သမယမွိ-အေၾကာင္း
သင့္၍ အခြင့္သင့္ရာ အခ်ိန္အခါ၌၊ ဝိပစၥိတံု-ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး ဆိုင္ရာအက်ိဳးကို ေပးဖို႔ရာ၊
သဝိေသသံ-မိမိတြက္တာ မပ်က္သာေအာင္ ထက္စြာက်စ္လစ္ သတၱိႏွစ္ကို (သတၱိဓာတ္ကေလးကို)၊
နိေဒတြာဟိ-အတြင္းသႏၲာန္ အရင္းခံလ်က္ သြင္းႏွံျမႇဳပ္ထားၿပီး၍သာလွ်င္၊ နိ႐ုဇၥ်တိ-ဥပါဒ္ ဌီ ဘင္
အစဥ္ေစ့ေရာက္ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ ပ်က္စီးရေလသတည္း။
(ေတာင္ျမိဳ႕ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ “တရားသံုးျဖာ ဆံုးမစာ အမွတ္-၂” မွ)
No comments:
Post a Comment