ကာမသုခလႅိကအက်င့္။

      ကာမခ်မ္းသာကို ခံစားတတ္ေသာ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ားသည္ မိမိတို႔ကာမစိတ္ အလို

က်ေအာင္ လွပေသာအဆင္း၊ သာယာေသာတီးမွဳတ္သံ၊ ေမႊးႀကိဳင္ေသာအနံ႔၊ အရက္ေသစာ

မွစ၍ အစားအေသာက္မ်ိဳးစံုျဖင့္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေတြ႕ထိကာ မိုးမဆံုးေျမမဆံုး

ခံစားဖြယ္ေတြကို ေျမေပၚေျမေအာက္မက်န္ ရႏိုင္သမွ်ခံစားၾက၏။ ထိုကာမစိတ္ အလိုလိုက္

ေသာအက်င့္သည္ လူလယ္ေကာင္၌ မျပဳရဲၾက အိမ္သူအိမ္သားေတြရဲ႕အက်င့္သာ ျဖစ္၏။

အထက္တန္းက်ေသာ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၱာမ်ား၏ အက်င့္ မဟုတ္ၾကေပ။

         ဤအက်င့္သည္ ကာမရာဂမကုန္ေသးသူတို႔အတြက္ “အေကာင္းႀကီး”ဟု ထင္ရေသာ္

လည္း ရာဂကုန္ေနသူတို႔အတြက္မွာ စိတ္ပ်က္ဖြယ္သာျဖစ္၏။ ဥပမာ  ေခြးဘ၀ျဖစ္ခိုက္၌ မစင္

ကို အလြန္ႏွစ္သက္ေသာ္လည္း ေခြးဘ၀မွလြတ္၍ လူျဖစ္လာေသာအခါ မစင္သည္ စက္ဆုတ္

ရြံရွာဖြယ္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ပင္တည္း။ ထို႔အတူ ကာမရာဂကင္း၍ အေကာင္းႀကီးထင္ရေသာ ကာမ

ခံစားမွဳသည္ ကာမရာဂ ကင္းကြာၿပီးေသာ အနာဂါမ္ျဖစ္လွ်င္ ရြံဖြယ္ဟုသာ ထင္ျမင္ေလေတာ့

သည္။ ထိုအက်င့္ကို လိုက္စား၍ ေလာကအက်ိဳး၊ သံသရာအက်ိဳးတိုးပြားသည္ဟု မရွိ။ စင္စစ္

ေတာ့ ထိုအက်င့္ယုတ္ကို အားထုတ္လိုက္စားသူတို႔မွာ  ဉာဏ္ပညာ မတိုးပြားသည့္ျပင္ နဂိုရွိသ

မွ် ပညာဉာဏ္သည္ပင္ ထိုင္းမွိဳင္းတတ္ေသး၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုကာမသုခလႅိကာအက်င့္ကို 

ရေသ့၊ ရဟန္း သူေတာ္စင္ဟူသမွ်တို႔ ေ၀းႏိုင္သမွ် ေ၀းေအာင္ ေရွာင္ၾကရေပသည္။

{ ျမင့္ေရႊ(ေပါင္းတည္) ၏ သစၥာေလးပါးတရားေတာ္ႏွင့္ ငါေသရင္ သပိတ္မသြတ္နဲ႔မွ 

  ကူးယူေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္။ }

  ဦးသိန္းေ၀။

           http://www.facebook.com/damanadi.tk

          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။