ပင္ စဥ္းစားဖူးၾကပါသည္။ အက်ိဳးရမွဳ မရမွဳမွာ ပူေဇာ္သူမ်ား၏ ေစတနာသာ ပဓာနျဖစ္၏။ မိမိ၏စိတ္
ေစတနာက ဘုရားကို ရည္မွန္း၍ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ပါလွ်င္ ကုသိုလ္ေစတနာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဧကန္အ
က်ိဳးရႏိုင္ပါသည္။
ဤကမၻာမွ ျပန္၍ ေရတြက္ေသာ္ တစ္ရာ့တစ္ဆယ့္ရွစ္ကမၻာထက္၌ အတၱဒႆီဘုရား ပြင့္ေတာ္
မူခဲ့၏။ တစ္ေန႔သ၌ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္သည္ ေကာင္းကင္၌ သံဃာေတာ္ အၿခံအရံႏွင့္ ၾကြလာေတာ္
မူေသာ ဘုရားရွင္ကို ဖူးျမင္လိုက္ရ၏။
ထို႔ေနာက္ အရပ္တစ္ပါးသို႔ ေရာက္ေတာ္မူေနေသာ ဘုရားရွင္ကို ရည္မွန္း၍ ပန္းနံ႔သာ စသည္
တို႔ကို အေ၀းမွ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ေလသည္။ ထိုေကာင္းမွဳေၾကာင့္ ဒုဂၢတိဘ၀သို႔ မလားရဘဲ ေဂါတမျမတ္
စြာဘုရား လက္ထက္၌ “ေဒသပူဇကမေထရ္” ဟု ထင္ရွားေသာ ရဟႏၱာတစ္ပါး ျဖစ္လာေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔ကလည္း မိမိအိမ္တြင္ ကိုးကြယ္ထားေသာ ဗုဒၶရုပ္ပြား
ဆင္းတုေတာ္သည္ သက္ရွိထင္ရွား ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကိုယ္တိုင္ သီတင္းသံုးစံပယ္ေတာ္မူ
သကဲ့သို႔ ရိုရိုေသေသ ၾကည္ညိဳကိုးကြယ္သင့္ေၾကာင္း တိုက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။ ။
{အမရပူရၿမိဳ႕၊ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ကိုယ္က်င့္
အဘိဓမၼာမွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။ ။}
(မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္
ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)
No comments:
Post a Comment