လူသည္ အရြယ္ေရာက္လာေသာကာလ ပညာစံုသည္ရွိေသာ္ ႀကင္ယာလည္း စံုခ်င္ႀကေသး၏ ။
အရြယ္ေရာက္လာေသာ လူတစ္ဦးအတြက္ ပညာမစံုေစကာမူ ႀကင္ယာေတာ့ စံုခ်င္ႀကေသးသည္သာ
။ အေႀကာင္းမသင့္၍ အရြယ္လြန္ လူပ်ိဳႀကီး ၊ အပ်ိဳႀကီးမ်ား ျဖစ္ႀကရသည့္တိုင္
တခါတရံ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းေသာ စံုတြဲ ၊ မိသားစုမ်ားကို ျမင္လွ်င္ အတန္ေတာ့
အားက်မိခဲ႔ႀကေပလိမ့္မည္ ။
အဘယ္ေႀကာင့္ဆိုေသာ္ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာျပီး မိမိဘဝကို မိမိစိတ္တိုင္းက် ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းရွိလာျပီဆိုသည္ႏွင့္အမွ် ေရွ႔ဦးစြာ ေတာင့္တေမွ်ာ္လင့္မိႀကသည္မွာ သာယာဆိုေျပေသာ မိသားစုဘဝကေလးတစ္ခုပင္ မဟုတ္ပါေလာ ။ ခ်စ္သူ ခင္ပြန္းရွာလိုသည္ ။ ဇနီး ၊ မယား ၊ သမီး ၊ သားတို႔ႏွင့္အတူတကြ သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္း ေနလိုသည္ ။ ဒါသည္ပင္ ေလာကဓမၼအရ “ ကာမ” သေဘာျဖစ္၏ ။ ထို႔ေႀကာင့္ လူသည္ “ကာမ” ကို ေတာင့္တျမဲျဖစ္၏ ။ ဤ၌ “ကာမ” ဟူသည္ မိမိတို႔ဘဝတြင္ ဇနီး ၊ မယား ၊ သမီး ၊ သားတို႔ႏွင့္အတူတကြ သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္း ေနလိုေသာသေဘာကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္ ။
စာေရးသူကား လူပ်ိဳ လူလြတ္တစ္ဦးသာျဖစ္ေသာ္လည္း တခါတရံ၌မူ “ေလာက၌ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာပါမူ မေသဆံုးခင္ အခ်ိန္ေလးမွာ သစ္ပင္တစ္ပင္ စိုက္ခဲ႔ရမည္ ၊ သားတစ္ေယာက္ေမြးေပးခဲ႔ရမည္” ဆိုေသာ အယူအဆကို သေဘာက်မိသေယာ
င္ ျဖစ္တတ္ပါေသး၏ ။ သို႔ေသာ္ မိမိမွာကား ဒုကၡိတဖခင္ႀကီးႏွင့္ အိုမင္းေနျပီျဖစ္ေသာ မိခင္ႀကီးကို ေစာင့္ေရွာက္မႈေပးရသည္ကတစ္ေႀကာင္း တူ၊တူမမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ဝိုင္းဝန္းျဖည့္ဆည္း ေပးေနရသည္လည္းတစ္ေႀကာင္း ထိုအေႀကာင္းမ်ားေႀကာင့္ပင္ မိမိရင္ႏွင့္အမွ် ခ်စ္ရေသာသူကိုပင္ စြန္႔လြတ္ခဲ႔ရဖူးေလျပီ ။
သို႔စဥ္ပင္ျဖစ္လင့္ကစား အမိ၊အဖ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ၊ တူ၊တူမကေလးမ်ားႏွင့္ ေက်နပ္ေနမိသည့္ မိမိသည္လည္း “ကာမ” တည္းဟူေသာ ေတာင့္တျခင္း၌ အကြ်မ္းဝင္သည္ျဖစ္ရာ ကာမဂုဏ္ေတာဝယ္ နစ္ေမ်ာကာေနေသာ သူသာတည္း ။
စင္စစ္အားျဖင့္ ကာမဂုဏ္ဟူသည္ကား ရြ႔ံညြန္ကဲ႔သို႔ ညစ္ႏြမ္းေသာ သေဘာရွိပါ၏ ။ ဒါကို မိမိအေနျဖင့္ မသိ၍မဟုတ္ သိပါ၏ ။ ထိုကာမဂုဏ္မွ လြတ္ေအာင္အားထုတ္လိုေသာ ဆႏၵသည္လည္း ရွိပါ၏ ။ သို႔ေသာ္ အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါအရ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္း၌ေနေသာ္ လူတို႔ေဆာင္ရာ လူ႔က်င့္ဝတ္ကိုေတာ့ ေလးစားလိုက္နာရမည္ဟု ယံုႀကည္မိပါ၏ ။
မိဘတို႔သည္ မိမိအား ရင္ႏွင့္လြယ္၍ အသက္ေပးကာ ေမြးျမဴေစာင့္ေရွာက္ခဲ႔ရ၏ ။ အရြယ္ေရာက္ေသာ္ သူတို႔ျပဳသင့္ရာ မိဘဝတ္ကို မခြ်တ္ေအာင္လဲ အခက္အခဲႀကားက ျပည့္စံုေစခဲ႔ႀကေလ၏ ။ မိမိတို႔ လူလားေျမာက္အရြယ္ေရာက္၍ မိဘတို႔ အိုမင္းမစြမ္းရွိခ်ိန္ေရာက္မွ သားသမီးတို႔ျပဳရမည့္ သားသမီးက်င့္ဝတ္ကို ပ်က္ကြက္ခဲဲ့ေသာ္ အဘယ္မွာ လူျဖစ္မနာဘဲ ရွိေပအံ့နည္း ။
သို႔ေသာ္လည္း မိမိ၏သေဘာမွာကား အကယ္၍ ကာမဂုဏ္ကို ရြ႔ံညြန္ကဲ႔သု႔ိ ပမာႏွိဳင္းႀကေသာ္ လက္ရွိမိမိ၏ဘဝကိုလည္း ႀကာပန္းကဲ႔သို႔ မွတ္ယူရေပလိမ့္မည္ ။ အမွန္အားျဖင့္ ႀကာပန္းဟူသည္ ရြ႔ံညြန္မွကင္း၍ မျဖစ္ေကာင္းသလို ဘဝဆိုတာလည္း ကာမဂုဏ္မွကင္း၍ မျဖစ္တန္ရာ ။ ႀကာပန္းသည္ ရြ႔ံညြန္ထဲ၌ ေပါက္ရေသာ္လည္း ရြ႔ံညြန္မကပ္မူ၍ သန္႔စင္ပါမွ လွလည္းလွ၍ ေမႊးလည္းေမႊးမည္ျဖစ္သည္ ။
ထိုအတူ လက္ရွိမိမိ၏ဘဝအေျခအေနသည္ မိဘညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ၊ တူ၊တူမတည္းဟူေသာ ကိေလသာ ကာမဂုဏ္ေတာထဲတြင္ ရွင္သန္ေနရေစကာမူ ကာမဂုဏ္တို႔ျဖင့္ ကပ္ျငိေမ့ေလ်ာ့ မေနပါမွ မိမိဘဝဟာ တင့္လည္းတင့္မည္ ၊ ျမင့္လည္းျမင့္မည္ဟု မွတ္ယူမိပါ၏ ။
ဤတြင္ ဆရာေတာ္အရွင္ေဆကိႏၵ၏ ဒႆနဆန္ေသာ စကားကို ျပန္လည္အမွတ္ရမိပါသည္ ။ “ ဆူညံသံမ်ားေႀကာင့္ ကတ္ဆက္ကို ရိုက္ခြဲမပစ္လိုက္ပါနဲ႔ .. အထဲက တိတ္ေခြကိုသာ အျပင္ထုတ္လိုက္ပါ” ဟူေသာစကားပင္ျဖစ္၏ ။ မွန္၏ ။ လူတို႔သည္ ေဆြမ်ိဳးမိဘ ၊ ဇနီး ၊ လင္သား ၊ သမီး ၊ သားတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေနႀကရျငားေသာ္လည္း “ကာမဂုဏ္” ကိုစြန္႔ရာ၌ ထိုေဆြမ်ိဳးမိဘ ၊ ဇနီး ၊ လင္သား ၊ သမီး ၊ သားတို႔အား စြန္႔ရမည္မဟုတ္ ။
မိမိတို႔ တကယ္တမ္း စြန္႔ရမည့္အရာမွာ ႀကာပန္းသည္ ရြံ႔ညြန္မွျဖစ္ေသာ္လည္း ရြ႔ံညြန္ကို မစြန္႔မူ၍ ရြ႔ံညြန္ျဖင့္ မလိမ္းက်ံေစဘဲ ေရျပင္၌ လွပေမႊးႀကိဳင္ဘိသကဲ႔သို႔ ၊ ဆူညံေသာကတ္ဆက္ကို ဆူညံသံျဖစ္ေပၚေစတတ္ေသာ တိတ္ေခြကိုထုတ္၍ နားျငီးသက္သာရာ ရေစဘိသကဲ႔သို႔ ေဆြမ်ိဳးမိဘ ၊ ဇနီး ၊ လင္သား ၊ သမီး ၊ သားတို႔ႏွင့္ တကူတကြေနေသာ္လည္း ၄င္းတို႔အားမစြန္႔မူ၍ ၄င္းတို႔အေပၚ၌ သာယာႏွစ္သက္အပ္ေသာ တြယ္တာမႈ “တဏွာ” စေသာ ကိေလသာတရားဆိုးတို႔ကိုသာ စြန္႔ပယ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္ ။
ဤအခ်က္ကို သေဘာမေပါက္ခဲ႔ပါလွ်င္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အဆံုးအမျဖစ္ေသာ “ ဒကာ ၊ ဒကာမတို႔ ..ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ သားလင္ခင္ပြန္း ဇနီးမယားစတဲ႔ လူ႔သံေယာဇဥ္ မျဖတ္ဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ တရားမရနိုင္ဘူးဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ထားစမ္းပါ” ဟုဆိုေသာစကားကိုလည္း သေဘာေပါက္နိုင္မည္မဟုတ္ပါေခ် ။
ယခုေဆာင္းပါးမွာ မိမိအေႀကာင္း မိမိေျပာေနျခင္းမွ်သာျဖစ္ေသာ္လည္း စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္လည္း “ ေႀသာ္..လက္စသတ္ေတာ့ တို႔အေႀကာင္းေျပာေနတာပါလား” ဟူ၍ ဆင္ျခင္ဥာဏ္သက္ဝင္နိုင္ႀကကုန္လ်က္ ေလာဘ ၊ ေဒါသ ၊ ေမာဟ ၊ မာန ၊ ဣႆာ ၊ မစၦရိယ ၊ အဘိဇၥ်ာ ၊ ဗ်ာပါဒ စတဲ႔ ကိေလသာတရားဆိုးေတြကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ပါးသည္ထက္ပါး ၊ နည္းသည္ထက္နည္းေအာင္ သတိထားေရွာင္ရွားႀကျခင္းျဖင့္ မိမိတို႔တေတြသည္ ဘဝရခဲ႔တဲ႔ ဘဝထဲမွာ “ကာမလူသား” အျဖစ္မွ ေရွာင္ရွားကာ “ဓမၼလူသား” ျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္နိုင္ႀကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလ်က္..
မိတ္ေဆြမ်ား ခ်မ္းသာႀကပါေစ
ေမာင္ေအးခ်မ္း
အဘယ္ေႀကာင့္ဆိုေသာ္ လူရယ္လို႔ျဖစ္လာျပီး မိမိဘဝကို မိမိစိတ္တိုင္းက် ဖန္တီးႏိုင္စြမ္းရွိလာျပီဆိုသည္ႏွင့္အမွ် ေရွ႔ဦးစြာ ေတာင့္တေမွ်ာ္လင့္မိႀကသည္မွာ သာယာဆိုေျပေသာ မိသားစုဘဝကေလးတစ္ခုပင္ မဟုတ္ပါေလာ ။ ခ်စ္သူ ခင္ပြန္းရွာလိုသည္ ။ ဇနီး ၊ မယား ၊ သမီး ၊ သားတို႔ႏွင့္အတူတကြ သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္း ေနလိုသည္ ။ ဒါသည္ပင္ ေလာကဓမၼအရ “ ကာမ” သေဘာျဖစ္၏ ။ ထို႔ေႀကာင့္ လူသည္ “ကာမ” ကို ေတာင့္တျမဲျဖစ္၏ ။ ဤ၌ “ကာမ” ဟူသည္ မိမိတို႔ဘဝတြင္ ဇနီး ၊ မယား ၊ သမီး ၊ သားတို႔ႏွင့္အတူတကြ သိုက္သိုက္ဝန္းဝန္း ေနလိုေသာသေဘာကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္ ။
စာေရးသူကား လူပ်ိဳ လူလြတ္တစ္ဦးသာျဖစ္ေသာ္လည္း တခါတရံ၌မူ “ေလာက၌ လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာပါမူ မေသဆံုးခင္ အခ်ိန္ေလးမွာ သစ္ပင္တစ္ပင္ စိုက္ခဲ႔ရမည္ ၊ သားတစ္ေယာက္ေမြးေပးခဲ႔ရမည္” ဆိုေသာ အယူအဆကို သေဘာက်မိသေယာ
င္ ျဖစ္တတ္ပါေသး၏ ။ သို႔ေသာ္ မိမိမွာကား ဒုကၡိတဖခင္ႀကီးႏွင့္ အိုမင္းေနျပီျဖစ္ေသာ မိခင္ႀကီးကို ေစာင့္ေရွာက္မႈေပးရသည္ကတစ္ေႀကာင္း တူ၊တူမမ်ား၏ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ဝိုင္းဝန္းျဖည့္ဆည္း ေပးေနရသည္လည္းတစ္ေႀကာင္း ထိုအေႀကာင္းမ်ားေႀကာင့္ပင္ မိမိရင္ႏွင့္အမွ် ခ်စ္ရေသာသူကိုပင္ စြန္႔လြတ္ခဲ႔ရဖူးေလျပီ ။
သို႔စဥ္ပင္ျဖစ္လင့္ကစား အမိ၊အဖ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ၊ တူ၊တူမကေလးမ်ားႏွင့္ ေက်နပ္ေနမိသည့္ မိမိသည္လည္း “ကာမ” တည္းဟူေသာ ေတာင့္တျခင္း၌ အကြ်မ္းဝင္သည္ျဖစ္ရာ ကာမဂုဏ္ေတာဝယ္ နစ္ေမ်ာကာေနေသာ သူသာတည္း ။
စင္စစ္အားျဖင့္ ကာမဂုဏ္ဟူသည္ကား ရြ႔ံညြန္ကဲ႔သို႔ ညစ္ႏြမ္းေသာ သေဘာရွိပါ၏ ။ ဒါကို မိမိအေနျဖင့္ မသိ၍မဟုတ္ သိပါ၏ ။ ထိုကာမဂုဏ္မွ လြတ္ေအာင္အားထုတ္လိုေသာ ဆႏၵသည္လည္း ရွိပါ၏ ။ သို႔ေသာ္ အေျခအေနႏွင့္ အခ်ိန္အခါအရ လူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္း၌ေနေသာ္ လူတို႔ေဆာင္ရာ လူ႔က်င့္ဝတ္ကိုေတာ့ ေလးစားလိုက္နာရမည္ဟု ယံုႀကည္မိပါ၏ ။
မိဘတို႔သည္ မိမိအား ရင္ႏွင့္လြယ္၍ အသက္ေပးကာ ေမြးျမဴေစာင့္ေရွာက္ခဲ႔ရ၏ ။ အရြယ္ေရာက္ေသာ္ သူတို႔ျပဳသင့္ရာ မိဘဝတ္ကို မခြ်တ္ေအာင္လဲ အခက္အခဲႀကားက ျပည့္စံုေစခဲ႔ႀကေလ၏ ။ မိမိတို႔ လူလားေျမာက္အရြယ္ေရာက္၍ မိဘတို႔ အိုမင္းမစြမ္းရွိခ်ိန္ေရာက္မွ သားသမီးတို႔ျပဳရမည့္ သားသမီးက်င့္ဝတ္ကို ပ်က္ကြက္ခဲဲ့ေသာ္ အဘယ္မွာ လူျဖစ္မနာဘဲ ရွိေပအံ့နည္း ။
သို႔ေသာ္လည္း မိမိ၏သေဘာမွာကား အကယ္၍ ကာမဂုဏ္ကို ရြ႔ံညြန္ကဲ႔သု႔ိ ပမာႏွိဳင္းႀကေသာ္ လက္ရွိမိမိ၏ဘဝကိုလည္း ႀကာပန္းကဲ႔သို႔ မွတ္ယူရေပလိမ့္မည္ ။ အမွန္အားျဖင့္ ႀကာပန္းဟူသည္ ရြ႔ံညြန္မွကင္း၍ မျဖစ္ေကာင္းသလို ဘဝဆိုတာလည္း ကာမဂုဏ္မွကင္း၍ မျဖစ္တန္ရာ ။ ႀကာပန္းသည္ ရြ႔ံညြန္ထဲ၌ ေပါက္ရေသာ္လည္း ရြ႔ံညြန္မကပ္မူ၍ သန္႔စင္ပါမွ လွလည္းလွ၍ ေမႊးလည္းေမႊးမည္ျဖစ္သည္ ။
ထိုအတူ လက္ရွိမိမိ၏ဘဝအေျခအေနသည္ မိဘညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ၊ တူ၊တူမတည္းဟူေသာ ကိေလသာ ကာမဂုဏ္ေတာထဲတြင္ ရွင္သန္ေနရေစကာမူ ကာမဂုဏ္တို႔ျဖင့္ ကပ္ျငိေမ့ေလ်ာ့ မေနပါမွ မိမိဘဝဟာ တင့္လည္းတင့္မည္ ၊ ျမင့္လည္းျမင့္မည္ဟု မွတ္ယူမိပါ၏ ။
ဤတြင္ ဆရာေတာ္အရွင္ေဆကိႏၵ၏ ဒႆနဆန္ေသာ စကားကို ျပန္လည္အမွတ္ရမိပါသည္ ။ “ ဆူညံသံမ်ားေႀကာင့္ ကတ္ဆက္ကို ရိုက္ခြဲမပစ္လိုက္ပါနဲ႔ .. အထဲက တိတ္ေခြကိုသာ အျပင္ထုတ္လိုက္ပါ” ဟူေသာစကားပင္ျဖစ္၏ ။ မွန္၏ ။ လူတို႔သည္ ေဆြမ်ိဳးမိဘ ၊ ဇနီး ၊ လင္သား ၊ သမီး ၊ သားတို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေနႀကရျငားေသာ္လည္း “ကာမဂုဏ္” ကိုစြန္႔ရာ၌ ထိုေဆြမ်ိဳးမိဘ ၊ ဇနီး ၊ လင္သား ၊ သမီး ၊ သားတို႔အား စြန္႔ရမည္မဟုတ္ ။
မိမိတို႔ တကယ္တမ္း စြန္႔ရမည့္အရာမွာ ႀကာပန္းသည္ ရြံ႔ညြန္မွျဖစ္ေသာ္လည္း ရြ႔ံညြန္ကို မစြန္႔မူ၍ ရြ႔ံညြန္ျဖင့္ မလိမ္းက်ံေစဘဲ ေရျပင္၌ လွပေမႊးႀကိဳင္ဘိသကဲ႔သို႔ ၊ ဆူညံေသာကတ္ဆက္ကို ဆူညံသံျဖစ္ေပၚေစတတ္ေသာ တိတ္ေခြကိုထုတ္၍ နားျငီးသက္သာရာ ရေစဘိသကဲ႔သို႔ ေဆြမ်ိဳးမိဘ ၊ ဇနီး ၊ လင္သား ၊ သမီး ၊ သားတို႔ႏွင့္ တကူတကြေနေသာ္လည္း ၄င္းတို႔အားမစြန္႔မူ၍ ၄င္းတို႔အေပၚ၌ သာယာႏွစ္သက္အပ္ေသာ တြယ္တာမႈ “တဏွာ” စေသာ ကိေလသာတရားဆိုးတို႔ကိုသာ စြန္႔ပယ္ရမည္ျဖစ္ပါသည္ ။
ဤအခ်က္ကို သေဘာမေပါက္ခဲ႔ပါလွ်င္ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အဆံုးအမျဖစ္ေသာ “ ဒကာ ၊ ဒကာမတို႔ ..ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ သားလင္ခင္ပြန္း ဇနီးမယားစတဲ႔ လူ႔သံေယာဇဥ္ မျဖတ္ဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ တရားမရနိုင္ဘူးဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ထားစမ္းပါ” ဟုဆိုေသာစကားကိုလည္း သေဘာေပါက္နိုင္မည္မဟုတ္ပါေခ် ။
ယခုေဆာင္းပါးမွာ မိမိအေႀကာင္း မိမိေျပာေနျခင္းမွ်သာျဖစ္ေသာ္လည္း စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္လည္း “ ေႀသာ္..လက္စသတ္ေတာ့ တို႔အေႀကာင္းေျပာေနတာပါလား” ဟူ၍ ဆင္ျခင္ဥာဏ္သက္ဝင္နိုင္ႀကကုန္လ်က္ ေလာဘ ၊ ေဒါသ ၊ ေမာဟ ၊ မာန ၊ ဣႆာ ၊ မစၦရိယ ၊ အဘိဇၥ်ာ ၊ ဗ်ာပါဒ စတဲ႔ ကိေလသာတရားဆိုးေတြကို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ပါးသည္ထက္ပါး ၊ နည္းသည္ထက္နည္းေအာင္ သတိထားေရွာင္ရွားႀကျခင္းျဖင့္ မိမိတို႔တေတြသည္ ဘဝရခဲ႔တဲ႔ ဘဝထဲမွာ “ကာမလူသား” အျဖစ္မွ ေရွာင္ရွားကာ “ဓမၼလူသား” ျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္နိုင္ႀကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလ်က္..
မိတ္ေဆြမ်ား ခ်မ္းသာႀကပါေစ
ေမာင္ေအးခ်မ္း
No comments:
Post a Comment