ကိုယ္က သူ ့ကိုခ်စ္ေနခင္ေနေတာ့ သူနဲ့ခ်စ္ခြင့္ခင္ခြင့္ရတာကို ၀မ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္တယ္။သူ ့ေၾကာင့္ စိတ္ေက်နပ္တယ္လို ့ယူဆတယ္။
သူနဲ့ အဆင္မေျပလမ္းခြဲလို ့နာက်င္ခံစားရေတာ့ သူ ့ေၾကာင့္ နာက်င္ရတယ္ ခံစားရတယ္လို ့ထင္ျပန္တယ္။
တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္စိတ္က ျဖစ္တာပါ။သူဆိုတာ ကိုယ္မဟုတ္သလိုကိုယ့္စိတ္တိုင္းက်အျမဲတမ္းရွိမယ္လို ့
ယူဆခဲ့မိလို ့ မျမဲတာကိုျမဲတယ္လို ့ထင္မိလို ့။ ဒီလို ထင္တာက အ၀ိဇၨာဖံုးလႊမ္းလို ့ထင္ျမင္ယူဆျပီး
သူ ့ေၾကာင့္လို ့မွတ္ယူေနတာ။ကိုယ့္စိတ္ေၾကာင့္ ဒီလို ၀မ္းသာလိုက္ ၀မ္းနည္းလိုက္ျဖစ္ေနတာပါလားလို ့
မသိတာက တဏွာက လွည့္စားေနတာ ကိုယ့္တဏွာကကိုယ္လိုခ်င္ရခ်င္တာ ရရင္တမ်ိဳး မရရင္
တမ်ိဳးျဖစ္ေနတာပါ။ကိုယ့္စိတ္က ျဖစ္ေနတာပါ။အ၀ိဇၨာနဲ့ တဏွာ့ပဲ ဆိုတာကို မသိေတာ့ သူ ့ေၾကာင့္လို ့ပဲထင္ျမင္ယူဆေနတာေပါ့။
အကယ္၍မ်ား ကိေလသာ ပယ္သတ္ထားတဲ့သူဆိုရင္ ဘယ္သူကလုပ္လို ့ဒီလိုျဖစ္တယ္လို့မေျပာေတာ့ဘူး။
ျမတ္စြာဘုရားဆိုရင္ ၾကည့္ ေဒ၀ဒတ္က ေက်ာင္ေမာင္းဆင္ျပီး သတ္ဖို ့ၾကံစည္ေတာ့ ေျခမ မွာဒဏ္ရာရ
ေသြးစိမ္းတည္ခဲ့တယ္။ဒါဟာ ေဒ၀ဒတ္ ေၾကာင့္ပါလို ့ တစ္ခြန္္းမေျပာဘူး။အတိတ္ဘ၀ က ပေစၥက ဗုဒၶါ ကို
ေက်ာက္ခဲ နဲ့ ပစ္ခဲ့မိတဲ့ အကုသိုလ္ေၾကာင့္ျဖစ္တာလို ေျပာတယ္။အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္တာ။
မသိတဲ့အခ်ိန္က မွားခဲ့တဲ့အမွားေတြေၾကာင့္ လက္ရွိဘ၀ မွာ အက်ိဳးေပးတာ။ကိုယ္မျမင္မေတြ ့ရတဲ့
ဘ၀ေတြတုန္းက သူမ်ားကိုနာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့လို ့ခုဘ၀ ျပန္ျပီးနာက်င္ရတယ္ဆိုတာဆင္ျခင္မိရင္
ဘယ္သူ ့ကိုမွ အျပစ္တင္စရာမရွိေတာ့ပါဘူး။အဲ့လိုဆင္ျခင္မိရင္ စိတ္လည္းခ်မ္းသာသြားမယ္။
နာတာက်င္တာကိုလည္း သည္းခံနိုင္လာတယ္။
အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးျဖစ္ပါလားဆိုတဲ့အသိကေလးတစ္ခုက ၀ိပႆနာ ဥာဏ္ျဖစ္ျပီး ေလာကုတၱရာ
မဂ္ဉာဏ္ကို ေက်းဇူး ျပဳပါတယ္။
အရာအားလံုးဟာ စိတ္မွာ တည္မွီေနပါတယ္။ ဆင္ျခင္တတ္တာလည္းဒီစိတ္ပါပဲ။မဆင္မျခင္လုပ္မိသြားတာ
လည္း ဒီစိတ္ေၾကာင့္ ပါပဲ။
စိေတၱန နိယ်တိ ေလာေကာ=စိတ္သည္ ေလာက ကိုေဆာင္အပ္၏။ တဲ့
ဒီစိတ္က ေဆာင္ရြက္သမွ် ခႏၶာက လုပ္မိတယ္ျပဳမိတယ္။ စိတ္တလံုးကို နိုင္ရင္
အရာရာကိုေတာင္ဖန္ဆင္းနိုင္တယ္တဲ့။
စိတ္ကိုနိုင္ေအာင္ထိန္းျပီး အရာရာကိုဖန္ဆင္းခ်င္တဲ့ ေလာဘေတြေတာ့ မျဖစ္မိေစနဲ့ေပါ့။
ခႏၶာ ့၀ဋ္က လြတ္ေအာင္ၾကံေဆာင္ၾကိဳးစားၾကပါလို ့တိုက္တြန္းလိုက္ပါေစ။
No comments:
Post a Comment