သာသနာျပဳဆိုင္းဘုတ္က ဒီကေန႔ျမန္မာျပည္မွာ သိပ္ျပီးထြန္းကားေနတယ္။
ဟိုကလည္းသာသနာျပဳ ဒီကလည္းသာသနာျပဳနဲ႕။
ဒီကေန႔ေခတ္မွာ အဲဒါကိုႀကည့္ႀကရေအာင္။
သာသနာဆိုတာ ဘယ္လိုလဲ…???
ဘယ္လိုျပဳတာကိုမွ သာသနာျပဳတယ္ ေခၚသလဲ…???
ဒါ စဥ္းစားဖို႔အခ်ိန္က်ေရာက္လာျပီ။
ဘုရားျပင္တဲ႔ပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း သာသနာျပဳတယ္ေျပာတာပဲ။
အဝတ္ျဖဴႀကီးေတြ ဝတ္ထားတဲ႔ပုဂၢိဳလ္ေတြကလည္း သာသနာျပဳတယ္ေျပာတာပဲ။
မုတ္ဆိတ္ေမႊးရွည္ႀကီးနဲ႔လူ ေတာင္ေဝွးနဲ႔ထိုးတဲ႔သူကလည္း သာသနာျပဳတယ္ေျပာတာပဲ။
ေတာ္ေတာ္ခက္တာပဲ။
ဘုန္းႀကီးတို႔စာခ်ေနတဲ႔ရဟန္းေတာ္ေတြက သာသနာျပဳဆိုင္းဘုတ္ တင္ခြင့္ကိုမရေတာ့ဘူး။
ဒီလိုျဖစ္ေနတယ္။
အဲဒိလိုသာသနာျပဳဆိုင္းဘုတ္ကို တြင္တြင္ႀကီးတပ္လာျပီဆိုရင္ ဒို႔ဒကာ ဒကာမေတြက အံုျပီးေတာ့ ပါသြားႀကတယ္။
ဒီမွာ စာသင္တိုက္မွာ အငတ္ငတ္အျပတ္ျပတ္နဲ႔ ဆြမ္းမွမဝေရစာ သကၤန္းမွရွားရွားပါးပါး စာသင္စာခ်လုပ္ေနႀကတဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေတြအေပၚႀကေတာ့ အဲဒါသာသနာျပဳတယ္လို႔ ျမင္တဲ႔သူက တျဖည္းျဖည္းနည္းလာတယ္။
ဘာျဖစ္လို႔နည္းလာသလဲဆိုေတာ့ ပရိသတ္နဲ႕အထိအေတြ႔နည္းလို႔တဲ႔။
ေက်ာင္းထဲမွာကုတ္ျပီးေနႀကတဲ႔ကိုယ္ေတာ္ေတြ အဲဒါသာသနာေတာ္ရဲ႔ေရေသာက္ျမစ္ဆိုတာ ဘုန္းႀကီးတို႔ပရိတ္သတ္ သိျပီးထားႀက။
ပရိယတၱိစာေပမရွိခဲ႔လ်င္ ပဋ္ပတိၱက်င့္စဥ္ဆိုတာ ခန္းေျခာက္သြားမယ္။
ပရိယတိၱစာေပဆိုတာကို ဒို႔ဒကာ ဒကာမေတြ နားလည္ထားေစခ်င္တယ္။
ေရကန္ႀကီးတစ္ခုရဲ႕ ကန္ေဘာင္ႀကီးတစ္ခုနဲ႔တူတယ္လို႔မွတ္ထား။
ေရကန္ႀကီးတစ္ခုမွာ ကန္ေဘာင္ရိုးႀကီးကို ခိုင္ခိုင္ကာ အဲဒိအထဲမွာ ေရေတြတည္မယ္။
ကန္ေဘာင္ရ္ုိးမခိုင္ရင္ ေရမတည္ဘူး။
ေရမတည္ရင္ ႀကာမ်ိဳးငါးပါးလည္း လန္းလန္းဆန္းဆန္း မပြင့္နိုင္ဘူး။
ဒီေတာ့ ႀကာမိိ်ဳးငါးပါး လန္းလန္းဆန္းဆန္းပြင့္ေနတယ္ဆိုတာဟာ ပဋိေဝဓေခၚတဲ႔ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ကိုေျပာတာ။
ႀကာမ်ိဳးငါးပါးပြင္ခ်င္ရင္ ကန္ေဘာင္ရိုးႀကီးကို ခိုင္ေအာင္ဆယ္ရမယ္။
ပရိယတိၱဆိုတာကန္ေဘာင္ရိုး
ပဋိပတိၱဆိုတာ ကန္ထဲကေရ
ပဋိေဝဓဆိုတာ အဲဒိကန္ထဲမွာပြင့္လာတဲ႔ ႀကာေတြလို႔ မွတ္ရမယ္။
ပရိယတိၱသာသနာ့ တာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္ေနတဲ႔ စာသင္တိုက္ကအရွင္ျမတ္ေတြဟာ သာသနာ့ကန္ေဘာင္ရိုးႀကီးကို ဖို႔ေနတာ ဆယ္ေနတာ။
အဲဒိသာသနာ့ကန္ေဘာင္ရိုးႀကီးကို အျပင္းအထန္ ခါးေတာင္းက်ိဳက္ဖို႔ဆယ္ေနတဲ႔ စာသင္စာခ် အရွင္ျမတ္ေတြကို ဆြမ္းေလးတစ္ဇြန္း ဟင္းေလးတစ္ခြက္ ေန႕စဥ္ေလာင္းလႈေနတယ္ဆိုတာဟာ သာသနာ့ကန္ေဘာင္ရိုးကို ဒို႔တရားနာပရိတ္သတ္ကလည္း ဝိုင္းဝန္းဆယ္ဖို႔ေနတာ။
အဲဒိပရိယတိၱကိုမွ အားေပးခ်င္တဲ႔သေဘာမရွိရင္ ဒို႔တရားနာပရိတ္သတ္ ဘာဆိုင္းဘုတ္ေတြတပ္ေနေန သာသနာျပဳအဓိပၸါယ္ေပၚလြင္ပါ့မလား။
ဘုရားေတြဘယ္ေလာက္ပဲျပင္ေနေန ေစတီေတြတစ္တိုင္းျပည္လံုးေဖြးခ်င္တိုင္းေဖြးေနပါေစ စာခ်စာသင္ မရွိခဲ႔လ်င္ ဒီတိုင္းျပည္ႀကီးမွာ က်င့္စဥ္ဆိုတာ ရွိပါဦးမလား။
ဘုရားရွင္ပြင့္ေတာ္မူတဲ႔ မဇၩိမေဒသ အိႏၵိယျပည္ႀကီးမွာ ဘုရားပုထိုးေတြအမ်ားႀကီး က်န္ခဲ႔သားပဲ။
ပုဂံေနျပည္ေတာ္ႀကီးမွာ ဘုရားေတြနည္းတာမွ မဟုတ္ဘဲ။
အဲဒိေစတီေတြျပည့္ေနတဲ႕ ပုဂံေနျပည္ေတာ္ႀကီးမွာ စာသင္တိုက္ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ခန္းခန္းနားနားရွိေသးရဲ႔လား။
ေစတီေတြျပဳၿပင္ေနရံုနဲ႕ ထီးေတြတင္ေနရံုနဲ႔ သာသနာျပဳတယ္လို႔ မဆိုနိုင္ေသးဘူး။
သာသနာရဲ႔ အခက္အလက္ အသီးအပြင့္ တစ္စံုတစ္ရာကို ဆြတ္ယူစားေနတာေတာ့မွန္တယ္။
သာသနာ့သစ္ပင္ႀကီးက သီးပြင့္လာတဲ႔ အသီးအပြင့္ေတြ စားသံုးေနတာေတာ့ မွန္တယ္။
ကုသိုလ္ေရးလုပ္ငန္းတစ္ခု အေနနဲ႔ေတာ့မွန္တယ္။
ဘုန္းႀကီးတို႕အေနနဲ႕ ဘာမွအျပစ္မတင္ဘူး။ရပါဦးမလား။
သာသနာျပဳတယ္ဆိုတဲ႔ အဓိပၸါယ္ကို ေျခေျချမစ္ျမစ္နားလည္ေစခ်င္လို႔ ေျပာေနတာပါ။
ဘုရားျပင္တာကိုလည္း ျပင္ႀက ဒါျပင္ရမွာပဲ။
ဒီေတာ့ သာသနာျပဳတယ္ဆိုတာ ဒို႔ပရိတ္သတ္ ကန္ေဘာင္ရိုးႀကီးကို ခိုင္ခိုင္ဆယ္မွ သာသနာအရွည္ခံ၍ တည္တန္႔မယ္။
ကန္ေဘာင္ရိုးႀကီး မခိုင္ခန္႔ရင္ အဲဒိကန္ထဲ ေရေတြေနဦးမလား။
ပရိယတိၱမခိုင္ခဲ႔ရင္ ပဋိပတိၱဆိုတဲ႔က်င့္စဥ္ေတြ ခိုင္ပါဦးမလား။
ပဋိပတိၱႍက်င့္စဥ္မခိုင္လံုရင္ ပဋ္ေဝဓဆိုတဲ႔ မဂ္ဉာဏ္ဖ္ိုလ္ဉာဏ္
ပရိယတိၱကန္သင္း ဉာဏ္ရင္းခိုင္က်ည္
ေရႀကည္ဆင့္ေလာင္း က်င့္ေကာင္းႀကသည္
မဂ္ဖိုလ္သိေရး ပဋိေဝးႀကာတည္
အဲဒါမွ သာသနာ့ကန္တာရွည္။
ဒါ ဒို႔ပရိသတ္တို႔ အသည္းစြဲေအာင္မွတ္ထား။
(သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး)
No comments:
Post a Comment