ေပ်ာ္ရႊင္စရာအေကာင္းဆံုးမိသားစုဘ၀။

  ဘ၀ဆိုတာ အမိ၀မ္းၾကာတိုက္ထဲက စ ပါတယ္။ ေလာကမွာ အိမ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေနခ်င္တဲ့
သူဟာ အိမ္ေကာင္းေကာင္းကို ရွာသလို အမိ၀မ္းတိုက္ ေကာင္းေကာင္းမွာ ေနခ်င္ရင္လဲ အေမ့၀မ္း
ၾကာတိုက္ ေကာင္းေကာင္းကို ရွာလို႔ရပါတယ္။  အိမ္ဆိုတာက  အိမ္ေကာင္းရင္လည္း  ေနတဲ့သူက

ခ်မ္းသာသလို၊ ေနတဲ့သူ ေကာင္းရင္လည္း အိမ္က ပိုေကာင္းလာပါတယ္။
        ဒီမွာက လူသားေတြျဖစ္ေနၾကေတာ့ အေမနဲ႔ သားေတြသမီးေတြ၊ အေဖနဲ႔ သားေတြသမီးေတြ၊
ဘယ္ေလာက္အထိ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး  အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ဆက္စပ္သလဲဆိုတာ ေျပာျပခ်င္တာပါ။
အေမက သားသမီးအေပၚ ေမတၱာရွိရင္ သားသမီးက သိေနတာပဲ၊ အေမက သားသမီးအေပၚ မေက်
မနပ္  ျဖစ္ေနရင္လည္း သားသမီးက သိေနတာပဲ။ အမိ၀မ္းၾကာတိုက္ထဲမွာ သားသမီးရင္ေသြးေတြ တည္းခိုေနၾကတုန္းကဆိုရင္ လူကႏွစ္ကိုယ္ မကြဲေသးဘူး၊ စိတ္ကသာ ႏွစ္ကိုယ္ကြဲေနတာပါ။ ဒီမိဘ
ဆီကေန၊  အေမ့ဆီကေန ဒီဓါတ္ေတြက သားသမီးေတြဆီ သြားေနတာ။ ဒီသားသမီးေတြ  ဆီကေန
ဒီဓါတ္ေတြကလည္း မိဘဆီ သြားေနတာပဲ၊ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ေပါ့။
       တခ်ိဳ႕အိမ္ေတြမွာဆိုရင္ အမိ၀မ္းထဲမွာ သားေတြ၊ သမီးေတြ  ရွိေနတဲ့အခါ  အေဖနဲ႔  အေမက
သားသမီးေတြကို ဂရုမစိုက္ဘဲ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္။ ရိုက္ၾကတယ္။ သတ္ၾကတယ္။ ဒီ၀မ္းထဲက ကေလး
ေမြးလာရင္  ရန္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္ၿပီေပါ့။  အလိုလိုေနရင္း ဆိုသလို  ေဒါသႀကီးေတာ့
တာေပါ့။  ၀မ္းထဲမွာ  သားသမီး  လြယ္ထားရင္းနဲ႔ ေဘာလံုးပြဲ ၾကည့္ၾကတယ္၊  ေလာင္းကစားေတြ
ေလာင္းၾကတယ္၊  ဒီသားသမီးေတြ အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ရန္မျဖစ္ဖို႔၊  ေဘာလံုးပြဲ မေလာင္းဖို႔၊
ဘယ္လိုမွ ေျပာဆို ထိန္းသိမ္းလို႔  မရေတာ့ပါဘူး။ ဗိုက္ႀကီးတကားကားနဲ႔ သြားခ်င္ရာသြားၾက၊ လာ
ခ်င္ရာလာၾက၊ စားခ်င္ရာစားၾက၊ ေသာက္ၾက၊ မူးၾကနဲ႔ေလ၊ ဒါ့အျပင္ ကိုးယိုးကားယား ရုပ္ရွင္ကား
ေတြၾကည့္ေတာ့ ေမြးလာတဲ့ သားသမီးက မူးမူးရူးရူး ကိုးယိုးကားယား ျဖစ္လာၾကတာေပါ့။
        ဘုန္းဘုန္းတို႔ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ မသင္ခဲ့ေပမဲ့ တတ္ေနတဲ့ ဖဲရိုက္တဲ့ပညာဟာ ကိုယ္ကလိုက္ၿပီး
အတတ္ပညာ တစ္ခုအေနနဲ႔ သင္ခဲ့လို႔ တတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အေဖေနာက္  ကိုယ္၀န္ႀကီးနဲ႔
ကိုယ့္အေမကလိုက္ၿပီး  ဖဲ၀ိုင္းနားမွာ  ထိုင္ၿပီး   ဖဲရိုက္တာကို  ၾကည့္ခဲ့လို႔တတ္တာ။  ပတ္၀န္းက်င္
ေကာင္းရင္လည္း ၀မ္းၾကာတိုက္ထဲက သားသမီးေတြေကာင္းတယ္။ သားသမီးေကာင္းေတြ ျဖစ္ခ်င္
တဲ့ သူေတြက မိဘေကာင္းကိုေရြးၿပီး ေရာက္လာၾကတယ္။ ဒီသားသမီး ေကာင္းေတြေၾကာင့္၊ ကိုယ့္
ပတ္၀န္းက်င္လည္း ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနေတြကို ေျပာင္းသြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ သားသမီးလည္း
သားသမီးအေလ်ာက္၊ မိဘေတြကလည္း မိဘေတြအေလ်ာက္၊ ကိုယ္လည္း ကိုယ့္ဘက္က   ကိုယ္
စြမ္းႏိုင္သေလာက္ ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ သူတို႔လည္း  သူတို႔ဘက္က သူတို႔စြမ္းႏိုင္သေလာက္
ႀကိဳးစားၾကပါ၊ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အားလံုးမ်ား ေကာင္းသြားရင္ ေလာကႀကီးမွာ ေနရထိုင္ရတာ ဘယ္
ေလာက္ေပ်ာ္စရာ ဘယ္ေလာက္၀မ္းသာစရာ ေကာင္းလိုက္မလဲ။   ဘုန္းဘုန္းတို႔   ဘုရားရွင္ကိုယ္
ေတာ္ျမတ္ႀကီး  ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့  တရားေတာ္ေတြထဲမွာ   ဒီအေၾကာင္းမ်ိဳးေတြ  အမ်ားႀကီး
ျပည့္ျပည့္စံုစံု  ပါပါတယ္။
        အခ်ိန္မီပါေသးတယ္။ မသိတုန္းက မွားခဲ့တဲ့  အမွားကို အျပစ္မဆိုသာေပမဲ့လည္း သိရက္နဲ႔
ဆက္ၿပီးမွားဖို႔ေတာ့ မျဖစ္သင့္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္လည္းေကာင္း၊ အမ်ားလည္းေကာင္း၊ ကိုယ့္မိသားစု
လည္းေကာင္း၊ အားလံုးေကာင္းဖို႔အတြက္ ၀မ္းၾကာတိုက္က ထဲက ဒီပံုဒီနည္းေတြနဲ႔ မိဘေတြ သား
သမီးေတြ ေကာင္းေအာင္ ေနလာခဲ့ၾကရင္ ေလာကႀကီး  အလြန္ကိုပဲ ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာ
မွာပါ။ အဲဒါကို နားလည္ၿပီး ကိုယ့္အသိတရား ရွိသည့္အားေလ်ာ္စြာ သိတတ္တဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ကိုယ့္
ေၾကာင့္  သူေကာင္း၊ သူ႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ေကာင္း၊ ေနတတ္ထိုင္တတ္၊ ေျပာတတ္ဆိုတတ္၊  ဆက္ဆံ
တတ္ၿပီး အားလံုးနဲ႔ အဆင္ေျပ၊ အားလံုးေကာင္းက်ိဳး ခ်မ္းသာေတြရၿပီး မိမိတို႔ရည္မွန္းတဲ့  ရည္မွန္း
ခ်က္ေတြကို ရရွိစံစား၊ ခံစားႏိုင္၊ ေအာင္ျမင္ေပါက္ေရာက္ႏိုင္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္း သူေတာ္ျမတ္ေတြ
ျဖစ္ၾကပါေစ ကုန္သတည္း။ ။
 { ေရႊ FM အစီအစဥ္ရဲ႕ ဓမၼဒူတအရွင္ေဆကိႏၵ၏ ဘ၀ေျဖာင့္ေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း
      အပိုင္း(၂) မွ ေကာက္ႏုတ္ ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။}
 (တရားေတာ္ကို အသံေတာ္မွနာယူေရးသားပါသည္၊ မွားယြင္းမွဳမ်ားရွိေသာ္ အစဥ္သနားေသာအားျဖင့္
   သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ ဦးခိုက္ေလွ်ာက္ထားပါသည္ ဆရာေတာ္အရွင္သူျမတ္ဘုရား)

     ဦးသိန္းေ၀။
           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။