အေလာတႀကီးေျပာလာေသာ ပထမနတ္သား၏ စကားကိုၾကားရေသာ္ ဒုတိယနတ္သားက " အသင္နတ္သား ဤသို႔မဆိုသင့္ပါ ။ ဤနတ္သမီးကား ကြၽန္ုပ္၏ဘုန္းကံအေလ်ာက္ ေပၚေပါက္လာေသာ ကြၽန္ုပ္၏အျခံအရံနတ္သမီးသာ ျဖစ္ပါ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ုပ္သာလွ်င္ ရထိုက္ပါ၏။ ကြၽန္ုပ္သည္ ဤနတ္သမီးကို ေတြ႔စ၌ပင္ အ႐ွိန္အဟုန္ျဖင့္ စီးက်လာေသာ ေရတံခြန္မွ ေရစီးသံကဲ့သို႔ ကြၽန္ုပ္၏ရင္ခုန္သံတို႔သည္ တဝုန္းဝုန္းျဖစ္၍ ေနပါေတာ့၏" ဟုဆိုေလ၏။
တတိယနတ္သားကလည္း "အသင္နတ္သားတို႔ သင္တို႔သာ ဤသို႔ျဖစ္ၾကသည္မဟုတ္ ။ ကြၽန္ုပ္သည္လည္း ဤနတ္သမီးကို ျမင္ေသာအခိုက္၌ပင္ စစ္တံခြန္ေတြ ေလအလြင့္မွာ တလႊင့္လႊင့္ျဖင့္ လႈပ္ခတ္သကဲ့သို႔ ရင္ထဲမွာလည္း တလွပ္လွပ္ျဖင့္ ခံစားရပါ၏။ ကြၽန္ုပ္ကိုသာ ေပးပါေလာ့"။
စတုတၳနတ္သားကမူ "နတ္မင္းတို႔.. သီးခံၾကပါဦး။ ကြၽန္ုပ္သည္လည္း ဤနတ္သမီး၏အလွကို ျမင္စေသာ္က ၾကည့္ရႈ၍မဝႏိုင္သျဖင့္ ကြၽန္ုပ္၏မ်က္လံုးမ်ားသည္ ပုဇြန္၏မ်က္လံုးကဲ့သို႔ပင္ အျပင္သို႔ျပဴးထြက္လ်က္ေနရာ မ်က္လံုးအိမ္အတြင္းသို႔ ျပန္သြင္းဖို႔ပင္ အခက္ေတြ႔ေနရပါၿပီ ။ ကြၽန္ုပ္ကိုသာ ေပးၾကပါေလာ့" ။
နတ္သားေလးဦးတို့သည္ မိမိတို႔၏ပိုင္န
က္အစြန္အဖ်ား ေလးဦးတို႔ဆံုရာအရပ္၌ ဗိဗၼာန္ႏွင့္တကြေပၚလာေသာ နတ္သမီးအသစ္ အေခ်ာအလွကေလးအား သူပိုင္သင့္သည္ ။ ငါ ရထိုက္သည္ စသည္ျဖင့္ အေဝမသင့္ ျငင္းခုန္ၾကရာမွ မည္သူကနတ္သမီး၏ အ႐ွင္သခင္ျဖစ္သင့္သည္ကို ဆံုးျဖတ္ေပးရန္အတြက္ နတ္သမီးကို တပါတည္းေခၚေဆာင္၍ သိၾကားမင္း၏ေ႐ွ႕သို႔ဝင္ၿပီးလွ်င္ နတ္သမီးႏွင္႔ပတ္သတ္၍ မိမိတို႔၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို အထက္ကအတိုင္း အသီးသီးေျပာဆိုၾကေလကုန္၏။
ထိုအခါ သိၾကားမင္းလည္း "အေမာင္နတ္သားတို႔ ခဏေနၾကပါဦး ။ သင္နတ္သားတို႔သည္ နတ္သမီးကိုျမင္ေသာကာလ ဤသို႔ ဤပံုျဖစ္ၾကသည္ကား ေတာ္ေပေသး၏။ ကြၽန္ုပ္သိၾကားမွာမူကား ဤနတ္သမီးကို ျမင္ကာမွ်ျဖင့္ပင္ မရပါလွ်င္ေသဖို႔ရန္သာ ႐ွိခ်ိမ့္ေပအံ့" ဟုဆိုေသာ္ နတ္သားေလးဦးလည္း မိမိတို႔၌ငါးရာစီေသာ အျခံအရံနတ္သမီးတို႔ ႐ွိႏွင့္ၿပီးျဖစ္ရကား သိၾကားေတာ့ အေသမခံလိုဟု ႏွလံုးပိုက္ၾက၍ နတ္သမီးအား သိၾကားလက္သို႔သာ အပ္ရေလေတာ့သတည္း ။
။ ။ ။ ။ ။ ။ ။ ။ ။ ။
မွန္ပါ၏ ။ ေရာဟိဏီနတ္သမီးကား အလြန္လွပ၏ ။ အဆင္းအေရာင္အားျဖင့္လည္း လြန္စြာရႈခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ရကား နတ္သမီးမ်ားစြာ႐ွိၾကေသာ နတ္သားမ်ားတြင္မက နတ္တို႔ဘုရင္ျဖစ္ေသာ သိၾကားမင္းသည္ပင္လွ်င္ ျမင္ဆဲကာလ "မရေသာ္ေသရအံ့" ဟု ျဖစ္ခဲ့ရ၏။ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္႐ွိ နတ္သမီးမ်ားထက္ပင္ ထူးထူးျခားျခား လွရက္ပါေပေသာ *ထိုနတ္သမီးအား အဘယ္ဖန္ဆင္း႐ွင္က ဖန္ဆင္းခဲ့ပါသနည္း* ။
အေၾကာင္းရင္းကို တြက္ခ်င့္၍ၾကည့္ေလေသာ္ ဤ(၃၁)ဘံု၌ က်င္လည္ေနၾကရေသာ သတၱဝါတို႔အား ထင္႐ွားျဖစ္ေပၚေစရန္ ဖန္ဆင္းမႈျပဳခဲ့ေသာအရာကား ဧကန္႐ွိရမည္ဟု ကြၽန္ုပ္ယံုၾကည္၏။ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ကုရ္အန္က်မ္းတို႔တြင္ ဤေလာက႐ွိ သက္႐ွိသက္မဲ့ အရာအားလံုးကို ထာဝရဘုရားသခင္ကသာ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏ဟုသိခဲ့ရ၏။
ျဗဟၼဏဟိႏၵဴဘာသာတို႔၏ အယူဝါဒ၌ကား မဟာျဗဟၼာႀကီးမွ ဖန္ဆင္းသည္ဟူ၍လည္း သိရ၏။ ဗုဒၶဝါဒ၌ကား မသိမႈအဝိဇၨာကို အေၾကာင္းခံ၍ လိုခ်င္တပ္မက္မႈတည္းဟူေသာ တဏွာ ၊ စြဲလမ္းမႈဥပါဒါန္ႏွင့္တကြျဖစ္ေသာ သခၤါရအေၾကာင္းတရားတို႔ေၾကာင့္သာ ႐ုပ္၊နာမ္ ခႏၶာမ်ားျဖစ္ေပၚလာရ၏ဟု ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဒသနာေတာ္ကို ေထာက္သျဖင့္သိခဲ့ရ၏။
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ ၊ ယခု ေရာဟိဏီနတ္သမီး၏ အလွႀကီးလွရေသာ ဘဝကိုပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့သည္မွာ ထာဝရဘုရားသခင္ႏွင္ံ့ မဟာျဗဟၼာႀကီးတို႔၏ ဖန္ဆင္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္လာျခင္း မဟုတ္သည္ကေတာ့ ေသခ်ာ၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုေရာဟိဏီနတ္သမီးသည္ သူ၏လာရာဘဝကို ျပန္ေျပာင္း၍ ႀကည့္ျမင္တတ္ေသာ ဉာဏ္ပါခဲ႔ေသာေႀကာင့္ပင္ျဖစ္ပါ၏ ။ မွန္ေပ၏ ။ နတ္ျပည္၌ ဥပပတၱိပဋိသေႏၶျဖင့္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚ၍ လာႀကရေသာ နတ္တို႔သည္ မည္သည့္ေကာင္းမႈေႀကာင့္ ဤသို႔နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ရသနည္းဟု ဆင္ျခင္ေလ့ရွိသည္ မဟုတ္ပါေလာ ။
ေရာဟိဏီနတ္သမီးသည္ အဘယ္ေႀကာင့္ တျခားေသာနတ္သမီးတို႔ထက္ ထူးထူးျခားျခား အလွႀကီးလွ၍ ေရႊဗိဗၼာန္ႀကီးႏွင့္တကြ ျဖစ္ရသနည္း ။ မည္သည့္အရာက သူ႔အား ထိုဘဝသို႔ေရာက္ေအာင္ ဖန္ဆင္းခဲ႔ပါသနည္း ။ ဤေမးခြန္းကို ေနာက္ဆက္ေရးမည့္ အေႀကာင္းအရာတို႔ကို ဖတ္ရႈျခင္းျဖင့္ မိတ္ေဆြကိုယ္တိုင္ သေဘာေပါက္နိုင္ေပလိမ့္မည္ ျဖစ္ပါ၏ ။ အေႀကာင္းကား ဤသို႔တည္း ။
ေရာဟိဏီသည္ ဤနတ္သမီးဘဝ၌ မျဖစ္မီ ေရွးအဖို႔ဘဝ၌ သက်သာကီႏြယ္မ်ိဳး အရွင္အနုရုဒၶါမေထရ္ျမတ္ႀကီး၏ ႏွမေေတာ္ ေတာ္စပ္ခဲ႔ဖူးေလ၏ ။ ေရာဟိဏီမင္းသမီးဟု အမည္ရွိေပ၏ ။ ထိုေရာဟိဏီမင္းသမီးသည္ကား မင္းသမီးျဖစ္လ်က္ပင္ ခႏၶာကိုယ္၌ ကု႒နူနာေရာဂါစြဲကပ္သူျဖစ္ရာ မိမိနူနာေရာဂါသည္၏အျဖစ္ကို ရွက္လွသျဖင့္ လူသူေရွ႔သို႔ မထြက္ဝံ့ ။ အခန္းေအာင္း၍သာ ေနရေသာဘဝျဖစ္ခဲ႔ရ၏ ။ ထိုကဲ႔သို႔ နူနာေရာဂါသည္ဘဝသို႔ ေရာက္ေအာင္လည္း မည္သူက ဖန္ဆင္းေပးခဲ႔ေလသနည္း ။ အေျဖကား သူမကိုယ္တိုင္ ဖန္ဆင္းခဲ႔ျခင္းျဖစ္ပါ၏ ။ ေရာဟိဏီသည္ အတိတ္က ဗာရာဏသီမင္း၏ မိဖုရားျဖစ္ခဲ႔ဖူး၏ ။
ရွင္ဘုရင္သည္ လွပေသာကေခ်သည္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကို စံုမက္ႏွစ္သက္၍ ေနေလ၏ ။ ထိုအေႀကာင္းကို သိေသာမိဖုရားသည္ ကေခ်သည္အမ်ိဳးသမီးအား နန္းတြင္း၌မေနနိုင္ေအာင္ အနုနည္း ၊ အႀကမ္းနည္းျဖင့္ ႏွင္ေသာ္ မရသည့္အဆံုး ထိုကေခ်သည္အမ်ိဳးသမီး၏ အိပ္ယာေနရာ ၊ အဝတ္အစားတို႔အား ေခြးေလွးယားသီးအမႈန္႔မ်ားျဖင့္ သုတ္လိမ္းေစ၏ ။ ထိုအဝတ္အစား အသံုးအေဆာင္တို႔ကို ကေခ်သည္အမ်ိဳးသမီး ဝတ္ဆင္အသံုးျပဳေလေသာကာလ ယားယံသျဖင့္ ကုတ္ဖဲ႔ပြတ္သပ္ရင္း ဒါဏ္ရာအနာတရတို႔ ျဖစ္ႀကသျဖင့္ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ရေလေတာ့၏ ။
ထိုမေကာင္းမႈအကုသိုလ္ကံ၏ အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ ယခုအခါ ေရာဟိဏီမင္းသမီး၏ကိုယ္တြင္ ကု႒နူနာမ်ားစြဲကပ္ ျဖစ္ပြားရျခင္းပင္တည္း ။ ထို႔ေႀကာင့္ ေရာဟိဏီမင္းသမီးအား ကု႒နူနာသည္ဘဝေရာက္ေအာင္ ဖန္ဆင္းေပးခဲ႔ေသာ ဖန္ဆင္းရွင္သည္ အတိတ္ကာလက သူမကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္ခဲ႔ေသာ မနာလိုဝန္တိုစိတ္ႏွင့္တကြ သူတစ္ပါး၏အလွတရားကို ပ်က္စီးေအာင္ျပဳမိေသာ အကုသိုလ္ကံပင္ ျဖစ္ေပေတာ့၏ ။ အကုသိုလ္ကံကို ျပဳမိ၍ အကုသိုလ္မွန္းသိေသာ္ ထိုအကုသိုလ္ကံ၏အက်ိဳးေပးကို ရပ္တန္႔ေစရန္(သို႔) ေပ်ာက္ကင္းေစရန္အလို႔ငွာ ကုသိုလ္အလုပ္တို႔ျဖင့္ အစားထိုးလဲလွယ္ႀကရ၏ ။
ဤကား ကံလမ္းကို ဉာဏ္အစြမ္းျဖင့္ ဝီရိယစိုက္၍ ေျပာင္းလဲယူျခင္းျဖစ္၏ ။ ဤသေဘာကို ေကာင္းစြာသိျမင္ေတာ္မူေသာ အရွင္အနုရုဒၶါကိုယ္ေတာ္ႀကီးသည္ ႏွမေတာ္ေရာဟိဏီမင္းသမီးအား မိမိ၌ရွိေသာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္းမ်ားအား ေရာင္းခ်အရင္းအႏွီးျပဳကာ ေက်ာင္းႀကီးတစ္ေဆာင္ကို ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းမႈျပဳေစခဲ႔၏ ။ ေရာဟိဏီမင္းသမီးကလည္း အစ္ကိုေတာ္ အရွင္ျမတ္ႀကီး ခိုင္းသည့္အတိုင္းပင္ မိမိ၏လက္ဝတ္လက္စား ေရႊ၊ေငြ ၊ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားကို ထုခြဲေရာင္းခ်က သံဃာကိုရည္မွတ္၍ ေက်ာင္းႀကီးတစ္ေဆာင္ ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းခဲ့၏ ။
ထိုေက်ာင္းႀကီး ေဆာက္လုပ္ရာတြင္လည္း ေန႔စဥ္မျပတ္ ကာယကံကုသိုလ္အားျဖင့္ တံျမက္လွည္းျခင္း ၊ ႀကမ္းတိုက္ျခင္း ၊ အမိႈက္မ်ားရွင္းလင္းျခင္း ၊ ကုဋီအိမ္သာမ်ား ေဆးေႀကာျခင္း ၊ ေသာက္ေရအိုးမ်ားကို ေရသစ္လဲေပးျခင္း စသည္ ေဝယ်ာဝစၥကုသိုလ္မ်ားကို နိစၥမျပတ္ ျပဳလုပ္၍ တဖက္ကလည္း ဝိပႆနာ`ဉာဏ္ျဖင့္ မျပတ္ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းေနေလ့ရွိရာ မႀကာခင္မွာပင္ သူမ၏ကိုယ္၌ရွိေသာ နူနာေရာဂါတို႔သည္ သိသိသာသာ ေလ်ာ့ပါး၍ လာေပေတာ့၏ ။
ေက်ာင္းႀကီးျပီးစီး၍ ေရစက္ခ်လွဴဒါန္းေသာကာလ ဘုရားရွင္၏အနုေမာဒနာတရားေတာ္ကို နာႀကားရေသာအခါတြင္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းပီတိတို႔ႏွင့္အတူ ခႏၶာအရွိကို ဉာဏ္သတိျဖင့္ ရႈျမင္မိေလေသာေႀကာင့္ တရားနာႀကားရင္းကပင္ ေသာတာပန္စခန္းသို႔ တက္လွမ္းခဲ႔ေလေတာ့၏ ။ ထူးျခားသည္မွာ အရင္က ကု႒နူနာစြဲကပ္၍ ညစ္ႏြမ္းကာေနေသာ သူမ၏ခႏၶာကိုယ္သည္ ဘုရားရွင္ေဟာႀကားေသာ တရားေတာ္၏အဆံုး၌ ေသာတာပန္တည္လွ်င္ပင္ အနာေရာဂါတို႔ လံုးဝကင္းစင္သြားေတာ့၏ ။ အနာမရွိေသာ ထိုကာလ၌ ေရာဟိဏီမင္းသမီးသည္ ေရွးကထက္ပိုကဲ၍ လွပေခ်ာေမာကာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္ဝါတို႔သည္ပင္ ထြက္ေသာဟူသတည္း ။ ဤကား ပစၥကၡ၌ျပဳအပ္ေသာ ကံ ၊ ဉာဏ္ ၊ ဝီရိယတို႔၏ အစြမ္းသတၱိေပတည္း ။
ထိုေရာဟိဏီမင္းသမီးသည္ ထိုဘဝမွ ေသလြန္ေသာ္ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္ရွိ နတ္သားေလးဦးတို႔ ပိုင္နက္အလယ္တြင္ ေရႊဗိဗၼာန္ႀကီးႏွင့္တကြ အင္မတန္ေခ်ာေမာလွပေသာ နတ္သမီးတစ္ပါး ျဖစ္ရေလေတာ့၏ ။ ဤဝတၳဳအေႀကာင္းကို ေထာက္ေသာအားျဖင့္ ေရာဟိဏီမင္းသမီးအား နူေသာကိုယ္မွ နုေသာကိုယ္ ၊ မလွေသာကိုယ္မွ ၊ လွေသာကိုယ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေပးခဲ႔ေသာ ဖန္ဆင္းရွင္ကား ထာဝရဘုရားသခင္ေလာ ၊ မဟာျဗဟၼာႀကီးေပေလာဟု ေမးစရာပင္မလိုေတာ့ေခ် ။
အမွန္စင္စစ္ ေရာဟိဏီမင္းသမီးအား ကု႒နူနာေရာဂါျဖင့္ မလွမပ လူေတာမတိုးဝံ့ေအာင္ ဖန္ဆင္းခဲ႔သူသည္လည္း သူမျပဳခဲ႔ေသာ အကုသိုလ္(ကံ၊ဉာဏ္၊ဝီရိယ)တို႔သာျဖစ္၍ နတ္တို႔ဘုရင္ သိႀကားမင္းေသာ္မွ "မရလွ်င္ ေသရပါေတာ့မည္" ဟု ျမည္တမ္းရေလာက္ေအာင္ ေခ်ာေမာလွပနိုင္လြန္းေသာ ထိုနတ္သမီး၏အလွကိုလည္း ကုသိုလ္(ကံ ၊ ဉာဏ္ ၊ ဝီရိယ)ဟူေသာ အေႀကာင္းတရားတို႔က စီမံဖန္ဆင္းေပးခဲ႔ျခင္းသာ ျဖစ္ပါ၏ ။ ထို႔ေႀကာင့္ ေလာက၌ေျပာေနႀကေသာ ဖန္ဆင္းရွင္တို႔တြင္ မိမိတို႔၏ တကယ့္ဖန္ဆင္းရွင္အစစ္ကို ေအာက္ပါကဗ်ာေလးက ထင္ရွားေအာင္ မီးေမာင္းထိုးျပေနေတာ့၏ ။ ။
♕ ဖန္ဆင္းရွင္ ♕
❦ သားတို႔ သမီးတို႔ စဥ္းစားပါ
အရမ္းေတာ့ မယံုေစရာ ။
❦ စာေမးပြဲမွာ ေအာင္လိုက
စာႀကိဳးစားလိုက္ႀက ။
❦ ဇြဲ ၊ လံု႔လနဲ႔အရင္းခံ
ျကိဳးစား အခ်ိန္မွန္မွန္ ။
❦ ထိုသူ ဧကန္ ခ်မ္းသာပြား
ပညာ စီးပြား ေကာင္းက်ိဳးမ်ား ။
❦ မႀကိဳးစားပဲအပ်င္းထူ
ဆုပဲေတာင္းေနသူ ။
❦ ကယ္မည့္သူ ဘယ္မရွိ
ေသခ်ာ ဒုကၡေရာက္မည္သိ ။
❦ ကိုယ္၏စြမ္းအား ကိုယ္ကိုးပါ
ေသခ်ာ ႀကီးပြားတိုးတတ္မွာ ။
❦ ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဟာညႊန္ႀကား
ေကာင္းက်ိဳးလိုလား က်င့္ေစသား ။
❦ ကံ ၊ ဉာဏ္ ၊ ဝီရယစြမ္းအင္မ်ား
“ဖန္ဆင္းရွင္” လို႔မွတ္ယူထား ။
*ကဗ်ာကို ေမတၱာရွင္ဆရာေတာ္၏ဖန္ဆင္းရွင္သံုးဦး* မွထုတ္ႏႈတ္သံုးစြဲထားပါသည္ ။
စာဖတ္သူမ်ား ခ်မ္းသာႀကပါေစ
ေမာင္ေအးခ်မ္း
No comments:
Post a Comment