ငရဲက်မွာေၾကာက္လို႔ပါ။

        ေတမိမင္းဟာ ေတမိမင္းသားဘ၀ မေရာက္ခင္တုန္းက နတ္ျပည္မွာပါ။ နတ္ျပည္မ
ေရာက္ခင္ ငရဲမွာပါ။ ငရဲမေရာက္ခင္ ဘ၀တုန္းက ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးပါ။
         ေတမိမင္းသားဘ၀ ေရာက္လာေတာ့ လသားေလးမွာ - အိပ္ယာကႏိုးလို႔ မ်က္လံုး
ကေလးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ထီးျဖဴႀကီးကိုျမင္လို႔ သူ႕ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြကို ျပန္လည္
သတိရသြားပါတယ္။
         “ ေအာ္ .... ငါ ထီးျဖဴႀကီးဆီ ေရာက္ေနျပန္ၿပီကိုး ...၊ ေရွးတုန္းက ထီးျဖဴေဆာင္း
ခဲ့ရလို႔၊ ရွင္ဘုရင္ လုပ္ခဲ့ရလို႔၊ ရွင္ဘုရင္ဘ၀မွာ တိုင္းသူျပည္သားအတြက္လို႔ ဆိုၿပီး မသင့္ေတာ္
တာေတြကို ျပဳခဲ့ရတာေတြ၊ ႏွိပ္ကြပ္ခဲ့ရတဲ့ကိစၥေတြကို ေတြးၿပီးေတာ့ ငါရွင္ဘုရင္လုပ္ခဲ့တဲ့အ
တြက္ အႏွစ္ (၂၀ ၀၀၀) ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ ငရဲက်ခဲ့တယ္။ ဒီထီးျဖဴႀကီး ျပန္လာပေကာ” လို႔
ေတြးၿပီး မ်က္ႏွာကေလး ညွိဳးသြားပါတယ္။
         အဲဒီေတာ့ ထီးခ်က္ေစာင့္ နတ္သမီးက ေရွးတုန္းက အမိေတာ္ခဲ့ဖူးလို႔ “ ငါ့သား ထီးျဖဴ
ႀကီးကို မလိုခ်င္လို႔ရွိရင္၊ ထီးနန္းကို မလိုခ်င္လို႔ရွိရင္ စကားမေျပာႏိုင္တဲ့ အ - အ ကေလး၊ လမ္း
ေလွ်ာက္မသြားႏိုင္တဲ့ အဆြံ႕ကေလး၊ နားမၾကားတဲ့ အပင္းကေလး ဟန္ေဆာင္လိုက္ပါ။ အ အ
ကို ထီးနန္းမအပ္ပါဘူး” လို႔ ေျပာေတာ့ သေဘာက်သြားပါတယ္။
         ငရဲေၾကာက္လို႔ ဆြံ႕-အ အေယာင္ေဆာင္ရန္ နတ္သမီးရဲ႕စကားကို သေဘာက်ၿပီး၊ ဒီက
ေန႔ကစၿပီး ငါ အ -အ ေယာင္၊ အဆြံ႕ေယာင္၊ နားပင္းေယာင္ေဆာင္မယ္ဆိုၿပီး ေနလိုက္တာ
တစ္ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ၾကာပါတယ္။ ငရဲကိုလည္း ဇာတိႆရဉာဏ္နဲ႔ ျမင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က ငရဲကို
ေၾကာက္လြန္းလို႔ သူသူငါငါ အင္မတန္လိုခ်င္တဲ့ ေလာကီအာရံုထဲမွာ ထိပ္တန္းအက်ဆံုးျဖစ္တဲ့
ရွင္ဘုရင္ဘ၀ကို စြန္႔ခြါသြားပါတယ္။  ။
 { ျမင့္ေရႊ(ေပါင္းတည္) ၏ ယမမင္းႏွင့္ ဖုန္းေျပာျခင္း၊ ဧည့္သည္ေတြအတြက္ အလုပ္ရွဳပ္ေန
        သူေတြမွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသား ပူေဇာ္ပါသည္။ }

           http://www.facebook.com/damanadi.tk
          http://www.damanady.tk/ (ဓမၼနဒီ)တြင္လည္း ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။