အစဲြကင္းမွ နိဗၺာန္ေရာက္မွာ

ဒါနဆိုတာ ငါ့ပစၥည္းဆိုတဲ့ အစဲြကိုစြန္ ့လြတ္ပစ္တာ။မေမွ်ာ္နဲ ့ေမွ်ာ္ရင္ေခ်ာ္မွာပဲ။
ေမွ်ာ္တာကတဏွာ၊အက်ိဳးေပးမွာက ေစတနာ၊ေစတနာသန္ ့ရွင္းရင္ အက်ိဳးေပးသန္ ့ရွင္းမယ္။
ပစၥည္းလက္ကစြန္ ့ခ်ၿပီး ငါစဲြကမလႊတ္မိရင္ ငါ-ဝတၳဳ-ပုဂၢိဳလ္စဲြမ်ားေၾကာင့္ ၿပိတၱာခန္းတန္းဝင္ၾကရမယ္။

ေရာက္ခ်င္ တာကနိဗၺာန္၊ေရာက္ေနၾကတာကတိရစ ၦာန္။ၾကက္စဲြက ၾကက္ထဲပို ့မွာ၊ ဝက္စဲြကဝက္ထဲပို ့မွာ။
တိရစၧာန္မ်ိဳးရယ္လို ့သီးျခားမရွိ။လူေတြထဲက အစဲြမတတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြသြားလိမ့္မယ္။
လူရယ္လို ့လည္းသီးျခားမရွိ၊တိရစၧာန္ေတြထဲက အစဲြကုန္လို ့
ကံၾကြင္း ကံစ ကုသိုလ္ကံေလးေၾကာင့္ လူလာျဖစ္တာပါ။

စဲြေနတာမွန္သမွ် ပညတ္ေပၚစဲြေနတာ။ပရမတ္ စဲြစရာမရွိဘူး။ေကာင္းလည္းေကာင္းစဲြစဲြ မက်န္ရစ္ေစနဲ ့။
ဆိုးလည္းဆိုးစဲြစြဲ မက်န္ရစ္ေစနဲ ့။အမွတ္က ေလးနဲ ့သြားရမယ္။
စဲြရင္ စဲြတဲ့ေနရာျငိေနမွာေပါ့။အစဲြကင္းမွနိဗၺာန္ေရာက္မွာ။

အာရုံေတြနဲ ့ခင္မင္စိတ္အားႀကီးေနတာ
(ေခြးေသေကာင္ ပုပ္ေတြ ့လို ့ထိုးခ်င္ ဆိတ္ခ်င္တာ)
လင္းတ စိတ္မေပ်ာက္ေသးလို ့။ဘယ္အာ
ရုံ ခံစားခံစားဒုကၡလြတ္တာမရွိဘူး။
ေလာကီခ်မ္းသာမွန္သမွ် ဒုကၡမွာလမ္းဆံုးတာပဲ။လုပ္ခ်င္ တဲ့အလုပ္လုပ္ပါ။
ခံစားခ်င္ တဲ့အာရုံခံစားပါ။သတိေလးေတာ့မလြတ္ပါေစနဲ့။
မေတာင္းတနဲ ့၊ေတာင့္တရင္ ေၾကာင့္ၾကရမယ္။

အၿမဲတမ္းေဟာဒီဘက္က တစ္က်ပ္သားလိုခ်င္စိတ္ ရွိရင္ေဟာဒီဘက္ကလည္းတစ္က်ပ္သား ေသာကရွိမယ္။
လိုခ်င္တဲ့တဏွာႀကီးေလ ေအာက္က်ခံေပါင္းရ ေလရႈံးေလပဲ။လိုခ်င္ေလေလ ဘယ္သူမွ မေပးခ်င္ေလေလပဲ၊မလိုခ်င္ရင္ မလိုခ်င္ သေလာက္ရတယ္။
(လိုခ်င္ေန ေသးသ ေရြ ့လိုေနမည္သာ၊မလိုမွပိုထြက္လာသည္သာ)

စိတ္ကို အအားမထားႏွင့္၊အနားမထားႏွင့္၊အခ်ိန္မေရြးတစ္သိထဲသိေနပါ။
မေမ့ေသာ ထိုအမွတ္ သတိသည္ ကိုယ့္စိတ္ကိုလည္း အစိုးရၿပီးသား
ကိေလသာလည္းပယ္ၿပီးသား၊သိစရာလည္းသိၿပီးသား။

မိမိစိတ္ကိုသတိတည္းဟူေသာႀကိဳးျဖင့္ခ်ည္ေႏွာင္ကာ မိမိကိုယ္ႏွင့္မကြာအၿမဲရွိ ေနေစရမည္။
စိတ္ေရာက္တဲ့ေနရာေလးကိုသတိ ကေလးနဲ ့ကိုယ္သိတဲ့အတိုင္းမွတ္လိုက္ရုံပဲ။
အမွတ္တစ္မွတ္၊မွတ္လို ့အလကားမထင္ ပါနဲ ့။ကိေလသာၿငိမ္းေအးသြားၿပီး
စင္ၾကယ္တဲ့စိတ္ကေလးျဖစ္လိုေျခလွမ္းတစ္လွမ္း မဂ္ဖိုလ္တိုးေနပါတယ္။သတိနဲ ့မွတ္ေနတာ။
သြားရင္းနဲ ့ကိေလသာသတ္ေနတာ။ကိေလသာ က်ားစဥ္းလဲရဲ ့ရန္ကို ႏြားလိုငုံ ့ခံေနရင္
ေနာက္ဆံုး အေသနာရံုပဲရွိမယ္။

(မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး)
Credit to... KO Htin Aung
Ref; Thant Gyi

ေမတၱာျဖင့္ ေ၀မွ်သူ
အႏိႈင္းမဲ့စာတိုေပစမ်ား
(www.infinitydhamma.com)