ေလာကမွာ ရွိရွိသမွ် ရနံ႔အားလံုးထဲမွာ ကိုယ္က်င့္သီလရနံ႔ဟာ အႏိႈင္းမဲ့ရနံ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္က်င့္သီလရနံ႔ထက္ ပိုျပီး ေမႊးပ်ံ႕သင္းၾကိဳင္ပါတယ္၊ ပ်ံ႕ႏွ႔ံအားေကာင္းပါတယ္လို႔ ႏႈိင္းယွဥ္စရာ၊ အစားထိုးစရာ၊ ထပ္တူျပဳစရာ တျခားရနံ႔ မရွိေတာ့လို႔ပါပဲ။
သီလရွိသူရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာဟာ ေသျပီးသြားတာေတာင္မွ နံ႔သာတံုးလို ေမႊးေနေပမယ့္ သီလမရွိသူေတြရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာကေတာ့ မေသခင္ကတည္းက ပုပ္ေစာ္နံေနတာမို႔ အသက္ရွင္ေနေပမယ့္ အေလာင္းေကာင္ မသာပြနဲ႔ ဘာမွ်မထူးျခားပါဘူး။ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္ျပားေနတဲ့ သီလမဲ့လူသားေတြဟာ သက္ရွိလူေသေတြပါပဲ။
“ကိုယ္က်င့္တရား” လို႔ ဆိုတဲ့အတုိင္း “ကုိယ္” နဲ႔ “က်င့္” ရတဲ့တရားျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ဆိုတဲ့အထဲမွာ ႏႈတ္လည္း ပါပါတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ မျပဳသင့္ မေျပာထုိက္တဲ့ အျပဳအမူေတြကို မျပဳမူဘဲ၊ ႏႈတ္နဲ႔ မေျပာသင့္ မေျပာထုိက္တဲ့ အေျပာအဆိုေတြကို မေျပာဆိုဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ရတဲ့အက်င့္ကို ကိုယ္က်င့္လို႔ ေခၚပါတယ္။ “ကိုယ္က်င့္” နဲ႔ “ႏႈတ္က်င့္” ကို ကိုယ္ခ်င္းတူလို႔ ေပါင္းျပီး ကိုယ္က်င့္လို႔ အတိုခ်ံဳးထားတာပါ။
“ကိုယ္က်င့္” အေနနဲ႔ ေရွာင္ၾကဥ္စရာ ကိုယ္အျပဳအမူေတြကေတာ့ အထြတ္အထိပ္အားျဖင့္ သူ႔အသတ္သတ္ျခင္း၊ သူ႔ဥစၥာခုိးျခင္းနဲ႔ သူ႔ကာမမွားျခင္းတို႔ပါပဲ။ သတ္ေန၊ ခုိးေန၊ မမွားတဲ့သူကေတာ့ ကိုယ္က်င့္ေကာင္းတဲ့သူ၊ သီလရွိတဲ့သူေပါ့။
“သတ္ျခင္း” ဆိုတဲ့အထဲမွာ ညွဥ္းဆဲျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ျခင္း၊ ရက္စက္ျခင္း၊ နာက်င္ေစျခင္း၊ ၾကင္နာမႈမရွိျခင္း၊ ညွာတာမႈ ကင္းမဲ့ျခင္း စတဲ့ ကာယကံအျပဳအမူဆုိး၊ ကာယကံအျပဳအမူၾကမ္း အားလံုးပါ၀င္ပါတယ္။ ညွဥ္းဆဲျခင္း စတဲ့အျပဳအမူဆိုး၊ အျပဳအမူၾကမ္းေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ျပီး ၾကင္နာတဲ့ အျပဳအမူေကာင္းေတြ၊ ညွာတာတဲ့ အျပဳအမူႏုေတြ က်င့္သံုးမွ “မသတ္ျခင္း” ဆုိတဲ့ ကိုယ္က်င့္သီလနဲ႔ ျပည့္စံုႏုိင္ပါတယ္။
“ခုိးျခင္း” ဆုိတဲ့အထဲမွာ အလစ္သုတ္ျခင္း၊ အေခ်ာင္ႏိႈက္ျခင္း၊ စာရင္းလိမ္ျခင္း၊ အေပ်ာက္ရိုက္ျခင္း၊ သူတစ္ပါးရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ကို ဟန္႔တားျခင္း၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ကို ပိုယူျခင္း၊ မတန္တဆ ေစ်းတင္ျခင္း၊ ေရထုိးျခင္း၊ အေလးခုိးျခင္း၊ ေရာေႏွာျခင္း၊ အတုလုပ္ျခင္း၊ ၀ိတ္ေလွ်ာ့ျခင္း၊ ဖ်ံက်ျခင္း၊ ေဖ်ာင္ျခင္း၊ ေဖ်ာျခင္း စတဲ့ ရုိက္စားကိစၥမွန္သမွ် အားလံုး ပါ၀င္ပါတယ္။ ကိုယ္ရသင့္တာထက္ ပိုရေအာင္လုပ္တဲ့ မတရားမႈမွန္သမွ်ကို ေရွာင္ၾကဥ္ျပီး မွ်တတဲ့နည္းစနစ္၊ မွန္ကန္တဲ့ တန္ရာတန္ေၾကးနဲ႔ အလုပ္လုပ္သြားမွ “မခုိးျခင္း” ဆိုတဲ့ ကုိယ္က်င့္သီလနဲ႔ ျပည့္စံုႏုိင္ပါတယ္။
“မွားျခင္း” ဆိုတဲ့အထဲမွာ ကာမဂုဏ္ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး မိမိရဲ႕ တရား၀င္ ကာမပိုင္မဟုတ္သူေတြနဲ႔ လြန္က်ဴးျခင္း၊ ၾကည္ႏူးျခင္း၊ ေပြ႔ဖက္ျခင္း၊ ဖုန္းဆက္ျခင္း၊ တြဲကျခင္း၊ ေလွ်ာက္လည္ျခင္း၊ မ်က္ႏွာမ်ားျခင္း၊ ရည္းစားျပိဳင္ထားျခင္း၊ ရိသဲ့သဲ့ေျပာျခင္း၊ အီစီကလီလုပ္ျခင္း စတဲ့ ႏွာေခါင္းကိစၥမွန္သမွ် အားလံုးပါ၀င္ပါတယ္။ သဘာ၀မက်တဲ့ အာရံုခံစားမႈ မွန္သမွ်ကို ေရွာင္ၾကဥ္ျပီး စည္းနဲေဘာင္နဲ႔ ေပ်ာ္ေမြ႔တတ္မွ “မမွားျခင္း” ဆိုတဲ့ ကုိယ္က်င့္သီလနဲ႔ ျပည့္စံုႏုိင္ပါတယ္။
“ေသရည္အရက္ ေသာက္သံုးျခင္း” ဟာလည္း “ကာမဂုဏ္ မွားယြင္းျခင္း” ဆုိတဲ့ ကာယဒုစရိုက္ထဲမွာ အက်ံဳး၀င္ပါတယ္။ မူးယစ္ျခင္း၊ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ အရက္၊ ဘီယာ၊ ဘိန္းျဖဴ၊ ေဆးေျခာက္၊ စိတ္ၾကြေဆးျပား၊ စိတ္ၾကြေဆးရည္ စတဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးနဲပ စိတ္ကုိ ေျပာင္းလဲေစတတ္တဲ့ ေဆး၀ါးမွန္သမွ်ကို ေရွာင္ၾကဥ္မွ “မေသာက္ျခင္း” ဆိုတဲ့ ကုိယ္က်င့္သီလနဲ႔ ျပည့္စံုႏုိင္ပါတယ္။
“ႏႈတ္က်င့္” အေနနဲ႔ ေရွာင္ၾကဥ္စရာ ႏႈတ္အေျပာအဆိုေတြကေတာ့ မဟုတ္မမွန္ လိမ္ညာေျပာဆိုျခင္း၊ ခ်စ္ခင္ေနသူအခ်င္းခ်င္း စိတ္၀မ္းကြဲျပားသြားေအာင္ ကုန္းတုိက္ေျပာဆုိျခင္း၊ ရုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းတဲ့စကား၊ ရုိင္းစုိင္းယုတ္မာတဲ့စကားမ်ား ေျပာဆိုျခင္း၊ အႏွစ္သာရ မရွိတဲ့စကား၊ အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့စကား၊ အက်ိဳးမရွိတဲ့စကားမ်ား ေျပာဆိုျခင္းတုိ႔ပါပဲ။ စာလိုေျပာေတာ့ ၀စီဒုစရုိက္ေလးပါးေပါ့။ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ မုသာ၀ါဒပါပဲ။
ကုိယ္က်င့္သီလကို ကုသိုလ္တရားအားလံုးရဲ႕ နိဒါန္းအစလို႔ ျမတ္စြားဘုရားရွင္က မိန္႔ၾကားေတာ္မူထားပါတယ္။ ကိုယ္က်င့္သီလျဖဴစင္ရင္ အစေကာင္းတဲ့အတြက္ သမာဓိ၊ ပညာ ဆိုတဲ့အေႏွာင္း ေသခ်ာသြားပါျပီ။ ကိုယ္က်င့္သီလ မည္းညစ္ေနရင္ေတာ့ အစမေကာင္းတဲ့အတြက္ သမာဓိ၊ ပညာဆိုတဲ့ အေႏွာင္းနဲ႔ အေ၀းၾကီး ေ၀းသြားပါျပီ။ အေႏွာင္းနဲ႔ နီးစပ္ခ်င္ရင္ အစေကာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားရပါမယ္။
ကုိယ္က်င့္သီလဆိုတာ ေျမၾကီးနဲ႔ တူပါတယ္။ ရွင္သန္ၾကီးထြား ျပန္႔ပြားစည္ပင္ေနတဲ့ သစ္ပင္ပန္းပင္မွန္သမွ် ေျမၾကီးကို တည္မွီျပီးေတာ့ပဲ ရွင္သန္ၾကီးထြား ျပန္႔ပြားစည္ပင္လာရပါတယ္။ အားအင္နဲ႔ျပဳလုပ္ရတဲ့ အလုပ္ကိစၥမွန္သမွ် ေျမၾကီးေပၚမွာ ရပ္တည္ျပီးေတာ့ပဲ ျပဳလုပ္ရသလို သတိဦးေဆာင္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းအလုပ္ မွန္သမွ်ကိုလည္း သီလေပၚမွာ ရပ္တည္ျပီးေတာ့ပဲ ျပဳလုပ္ရပါတယ္။
သီလတည္းဟူေသာ ေျမၾကီးေပၚမွာ ရပ္တည္ျပီး ျပဳလုပ္အားထုတ္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းအလုပ္ကသာ မိမိရည္မွန္းရာ ေအာင္ျမင္မႈ အသီးအပြင့္ေတြကို ရည္မွန္းတဲ့အတုိင္း သီးပြင့္ေ၀ဆာေစႏိုင္ပါတယ္။
သမထလုပ္ငန္း၊ ၀ိပႆနာလုပ္ငန္း ဆိုတာ အသာထားလိုက္ပါဦး၊ အေျခခံအက်ဆံုး ဒါနလုပ္ငန္းေတာင္မွ သီလမပါရင္ လိုရာအက်ိဳး မျပီးစီးေစႏုိင္ပါဘူး။ ဒါနျပဳျပီး ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ လိုရာအက်ိဳးကို ဆုေတာင္းရင္ အဲဒီဒါနက မိမိဆုေတာင္းကို ျပည့္၀ေစႏုိင္ပါတယ္…တဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဆုေတာင္းသူ ဒါနရွင္ဟာ သီလရွိသူျဖစ္ရပါမယ္… တဲ့။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တုိင္ရဲ႕ မိန္႔ၾကားထားေတာ္မူခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
ကိုယ္က်င့္သီလဟာ ဒါနရဲ႕ အက်ိဳးေပးကိုလည္းခုိင္ျမဲေစသလို သမာဓိ၊ ပညာရဲ႕ စြမ္းရည္ကုိလည္း ထက္ျမက္ေစပါတယ္။ ကုိယ္က်င့္သီလ မပါဘဲ အားထုတ္ေနတဲ့ ဒါနလုပ္ငန္း၊ သမထ၊ ၀ိပႆနာလုပ္ငန္းေတြဟာ မဂ္ဖုိလ္နိွဗၺာန္ရဲ႕ အနီးအနားကို အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ မရစ္သီႏုိင္ပါဘူး။ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ အသာထား ေကာင္းရာသုဂတိနဲ႔ေတာင္ အေ၀းၾကီးေ၀းေနဦးမွာပါပဲ။
ကိုယ္က်င့္သီလ ပ်က္စီးရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းေတြထဲမွာ ပါပမိတၱနဲ႔ ေပါင္းေဖာ္ျခင္းဆိုတဲ့ အေၾကာင္းတရားလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ ပါပမိတၱ ဆိုတာ မိတ္ေဆြဆိုး၊ မိတ္ေဆြညံ႔၊ မိတ္ေဆြယုတ္၊ မိတ္ေဆြမုိက္ကို ေျပာတာပါ။ သက္သက္ညွာညွာေျပာရရင္ေတာ့ မေကာင္းတဲ့မိတ္ေဆြေပါ့။ မိတ္ေဆြတု၊ မိတ္ေဆြမွားေပါ့။ မလုပ္သင့္တာ လုပ္ဖို႔ တုိက္တြန္းတဲ့သူ၊ နည္းမွားလမ္းမွား ညႊန္ျပတဲ့သူ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အမွားေတြ ခ်ေပးတဲ့သူဟာ ပါပမိတၱပါပဲ။ ပါပမိတၱနဲ႔ ေပါင္းရင္ သီလပ်က္တတ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ကိုယ့္ကို ခ်စ္သလိုလို၊ ကိုယ့္အက်ိဳးကို လိုလားသလိုလိုနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ႕သီလကို ဖ်က္ဆီးတတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ေရွ႕မွာေတာ့ ျပံဳးျပံဳးျပံဳးျပံဳးနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာလို႔၊ အလိုတူေက်နပ္လို႔။ ကြယ္ရာက်ေတာ့ “ေပါင္းၾကည့္မွ အေၾကာင္းသိတယ္” ဆိုျပီး အတင္းေျပာ၊ အပုပ္ခ်တတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္သတင္းလည္း ပုပ္၊ သူ႔ပါးစပ္လည္းပုပ္၊ ကိုယ္ပုပ္သူပုပ္ ႏွစ္ေယာက္လံုး ပုပ္ေတာ့ ဘယ္မွာလာ ေကာင္းပါေတာ့မလဲ။
သီလပ်က္အပုပ္နဲ႔ဟာ “တစ္ခါတစ္ရံ” ဆိုျပီးေတာ့လည္း ခ်မ္းသာမေပးပါဘူး။ “စ, တာ၊ ေနာက္တာပါ” ဆုိျပီးေတာ့လည္း ညွာတာျခင္း မရွိပါဘူး။ “အခ်င္းခ်င္းမို႔” ဆိုျပီးေတာ့လည္း နားလည္ခြင့္လႊတ္ျခင္း မရွိပါဘူး။
သီလဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔ ႏႈတ္ကို ေစာင့္ထိန္းတာလို႔ ဆိုေပမယ့္ စိတ္မႏုိင္လို႔သာ ကိုယ္ႏႈတ္လြန္က်ဴးေနၾကတာမို႔ စိတ္ကို ႏိုင္နင္းေစႏုိင္ရာမွာ အေကာင္းဆံုးနည္းျဖစ္တဲ့ သတိပ႒ာန္၀ိပႆနာတရားကို သီလျဖဴစင္လိုသူတုိင္း ၾကိဳးၾကိဳးစားစား ပြားမ်ားအားထုတ္ၾကဖို႔ အထူးအေရးၾကီးလွပါတယ္။
ကုိယ္က်င့္သီလရဲ႕ သေဘာတရား၊ အက်ိဳးအျပစ္ကိုလည္း ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းမယ္၊ ကိုယ္က်င့္သီလ ခ်ိဳးေဖာက္လိုတဲ့ စိတ္ကုိလည္း သတိပ႒ာန္နည္းက် ရႈပြားသြားမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္က်င့္သီလ ျဖဴစင္သူ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။
တစ္ေလာကလံုးရဲ႕ အႏိႈင္းမဲ့ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္တဲ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ကိုယ္က်င့္သီလရနံ႔ဟာ အႏိႈင္းမဲ့ရနံ႔ျဖစ္ပါတယ္လို႔ “သီလဂေႏၶာ အႏုတၱေရာ” ဆိုတဲ့ စကားေတာ္နဲ႔ ေဟာၾကားညႊန္ျပထားတာမုိ႔ လူသားတိုင္း ကိုယ္က်င့္သီလရနံ႔ ဆိုတဲ့ အႏိႈင္းမဲ့ရနံ႔နဲ႔ အၾကြင္းမဲ့ ျပည့္စံုေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ႏုိင္ၾကပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
စာၾကြင္း – ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက ေရးသားသည့္ အႏိႈင္းမဲ့ရနံ႔ စာအုပ္မွ စာပိုဒ္အခ်ိဳ႕ကို ဓမၼကုသိုလ္အလို႔ငွာ ျပန္လည္ေရးသားေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment