ကံ ၂-မ်ိဳးရွိ။

ဒီေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔ ဒီနားရပ္ၿပီး စဥ္းစားရမွာက ဘုန္းႀကီးတို႔ သႏၲာန္မွာ ဘဝမ်ားစြာက အကုသိုလ္ကံ
ရဲ႕ အကုသိုလ္သတၱိေတြ အမ်ားႀကီးရွိေပလိမ့္မယ္။
ကုသိုလ္ကံရဲ႕ ကုသိုလ္သတၱိေတြလဲ အမ်ားႀကီးရွိေပလိမ့္မယ္။
ဒီလို ပထမ စဥ္းစားရမယ္။

ဒီလို စဥ္းစားၿပီးေတာ့ အဲဒီ ကုသိုလ္ကံ, အကုသိုလ္ကံေတြထဲက အက်ိဳးမေပးရင္ မေနႏိုင္ေလာက္
ေအာင္ ႀကီးက်ယ္တဲ့ ကံေတြကေတာ့ ေပးၿပီးၿပီ။
အက်ိဳးမေပးရင္ မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႀကီးက်ယ္တဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြကလဲ ေပးၿပီးပါၿပီ။
အခုက်န္တာကေတာ့ အခြင့္သင့္တဲ့အခါ အက်ိဳးေပးဖို႔လို႔ မလိုလဲလိုလဲ ကံေတြ ကုသိုလ္ကံေတြကလဲ
အက်ိဳးမေပးရရင္ မေနႏိုင္ေလာက္တဲ့ စ်ာန္ကုသိုလ္ေတြ ဘာေတြ ေပးၿပီးၿပီ။
အဲ အခုက်န္တဲ့ ကုသိုလ္ေတြကေတာ့ အခြင့္သင့္တဲ့အခါ အခြင့္သင့္သလို ေပးမယ္လို႔ က်န္ေနတဲ့
ကံေတြကေတာ့ ျပည့္လို႔။
မေကာင္းဖက္က ၾကည့္လိုက္လဲ ျပည့္လို႔။
ေကာင္းတဲ့ကံဘက္ ၾကည့္လိုက္လဲ ျပည့္လို႔။
ဘုန္းႀကီးမွာေရာ, အားလံုး သံဃာေတာ္ေတြမွာေရာ, အလႉ႕ဒကာ အလႉ႕အမေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြ
မွာေရာ ျပည့္လို႔။
ဒါေတြ နားလည္ထားဖို႔ သိပ္ေကာင္းတာပဲ။

(ေတာင္ျမိဳ႕ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ “တရားသံုးျဖာ ဆံုးမစာ အမွတ္-၂” မွ)